![[Valid Atom 1.0]](images/valid-atom.png "Valid Atom 1.0")
This is a valid Atom 1.0 feed.
This feed is valid, but interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
... r.com/styles/atom.css" type="text/css"?><feed xmlns='http://www.w3.org/2 ...
^
... r.com/styles/atom.css" type="text/css"?><feed xmlns='http://www.w3.org/2 ...
^
... จุดตะเกียง</title><subtitle type='html'></subtitle><link rel='http://sch ...
^
... 0279884517158/posts/default/-/NB_love'/><link rel='alternate' type='text ...
^
line 316, column 0: (8 occurrences) [help]
<script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//fee ...
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?><?xml-stylesheet href="http://www.blogger.com/styles/atom.css" type="text/css"?><feed xmlns='http://www.w3.org/2005/Atom' xmlns:openSearch='http://a9.com/-/spec/opensearchrss/1.0/' xmlns:blogger='http://schemas.google.com/blogger/2008' xmlns:georss='http://www.georss.org/georss' xmlns:gd="http://schemas.google.com/g/2005" xmlns:thr='http://purl.org/syndication/thread/1.0'><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158</id><updated>2024-05-02T02:17:55.515+07:00</updated><category term="poem"/><category term="สุขภาพ"/><category term="NB_love"/><category term="การเรียนรู้"/><category term="คลายเครียด"/><category term="ความรัก"/><category term="วิธีคิด"/><category term="ปัญหา-ชีวิต-สังคม-รัก"/><category term="memo"/><category term="FarmerInfo"/><category term="mblog"/><category term="witayakorn"/><category term="เพลงลูกทุ่ง"/><category term="การเมือง"/><category term="เนื้อเพลง"/><category term="Dhamma"/><category term="วรรณกรรม"/><category term="ไอที"/><category term="tewansolo"/><category term="บันเทิง"/><category term="สมุนไพร"/><category term="แฟนพันธุ์แท้วิทยากร เชียงกูล"/><category term="only the lonely"/><category term="การแพทย์"/><category term="บันทึกรัก"/><category term="พัฒนาท้องถิ่น"/><category term="ธรรมะ"/><category term="ฝน ธนสุนทร"/><category term="LAM-MORISSON-group"/><category term="oranong"/><category term="การทำงาน"/><category term="ภาพถ่าย"/><category term="THEแมลงสาบ project6"/><category term="luktung"/><category term="การจัดการ"/><category term="โรงเรียนบ้านตะโกตาเนตร"/><category term="clip video"/><category term="astv"/><category term="กระแสข่าว"/><category term="กาฬสินธุ์"/><category term="ท่องเที่ยว"/><category term="Z-MYX"/><category term="พฤติกรรมสุขภาพ"/><category term="มิตรภาพ"/><category term="ละครช่อง 7"/><category term="ไปทำบุญ"/><category term="political"/><category term="การพัฒนาตนเอง"/><category term="คดีประวัติศาสตร์"/><category term="ความประทับใจ"/><category term="ทำบุญ"/><category term="นักเขียนในดวงใจ"/><category term="พื้นที่ข่าวสาร"/><category term="วิทยากร เชียงกูล"/><category term="สุขพงศ์ คหวงศ์อนันต์"/><category term="หนองสรวง"/><category term="เสวนาจานส้มตำ"/><category term="nongsueng"/><category term="การนำเสนอ"/><category term="กาษา นาคา"/><category term="ก่อร่าง สร้างฝัน"/><category term="ความคิด"/><category term="ความคิดถึง"/><category term="คำวินิจฉัย"/><category term="ตุลาการรัฐธรรมนูญ"/><category term="นักเขียนไทย"/><category term="ยุบพรรค"/><category term="ยุบพรรคการเมือง"/><category term="สื่อมวลชน"/><category term="เคล็ดลับ"/><category term="แนวคิด"/><category term="astv4"/><category term="long live to the king"/><category term="photo"/><category term="watbankhom-chan"/><category term="กนกวลี พจนปกรณ"/><category term="การเขียนบันทึก"/><category term="ความคิดเห็น"/><category term="ความรู้สึก"/><category term="คู่รัก"/><category term="ชีวิต"/><category term="ปัญหาภาคใต้"/><category term="วาทกรรม-วรรณกรรม"/><category term="ศาสนา"/><category term="สารคดี"/><category term="อีสาน"/><category term="เอิร์น สุรัตน์ติกานต์"/><category term="ในหลวง"/><category term="Bike for Mom"/><category term="E-commerce"/><category term="HACCP"/><category term="LAHU"/><category term="SMS"/><category term="buddha"/><category term="dog"/><category term="extranet"/><category term="intranet"/><category term="jiab101"/><category term="nibbana"/><category term="octane"/><category term="one tambon one product"/><category term="pad2554"/><category term="poen"/><category term="rss"/><category term="thestory"/><category term="vision"/><category term="web-review"/><category term="กฏหมาย"/><category term="กรี๊ดเรน"/><category term="ขบวนแห่"/><category term="คนดีของเธอ"/><category term="คลั่งไคล้"/><category term="ความกดดัน"/><category term="ความฝันที่เป็นจริง"/><category term="คุณครู"/><category term="ง่วงนอน"/><category term="จั๊กจั่น วันวิสา"/><category term="ฉันจึงมาหาความหมาย"/><category term="ชาลี แชปปลิน"/><category term="ช่วยหน่อยเปลี่ยนไต"/><category term="ช่อการะเกด"/><category term="ดาราช่อง 7 สี"/><category term="ด่านซ้าย"/><category term="ทำนาข้าว"/><category term="ทำบุญวันวิสาขบูชา"/><category term="ทีนพลัสสุขภาพดีวิถีไทย"/><category term="ท้องถิ่น"/><category term="น.เมืองสรวง"/><category term="นวดไทยริมสวน"/><category term="นักร้องเกาหลี"/><category term="นักเขียน"/><category term="นิรมล เมธีสุวกุล"/><category term="นุ่น วรนุช วงษ์สวรรค์"/><category term="น่ารัก"/><category term="น้ำใจ"/><category term="บทกวี"/><category term="บุญบั้งไฟ"/><category term="บ้านศิลปิน"/><category term="ปลาร้า"/><category term="ปั่นเพื่อแม่"/><category term="ปีเตอร์ สารีวงษ์"/><category term="ผีตาโขน"/><category term="ฝันที่เป็นจริง"/><category term="ฝ้าย บุศรินทร์"/><category term="พนมกร พรประชา"/><category term="พรชิตา ณ สงขลา"/><category term="พวงเพชร ห้าวหาญ"/><category term="พุ่มพวง ดวงจันทร์"/><category term="พูวรง วาดทะลิสัก"/><category term="พ่อแห่งแผ่นดิน"/><category term="ภัทรา ธีรวรรณ"/><category term="ภาวะเรือนกระจก"/><category term="ภูมินทร์ อินทรพันธ์"/><category term="มตาฮารี"/><category term="มหกรรมสินค้าชุมชนและท้องถิ่น ของดี 4 ภาค"/><category term="มะลิวัลย์"/><category term="มะเร็ง"/><category term="มานพ ขวัญดารา"/><category term="มุกดาหาร"/><category term="มุมมอง"/><category term="มูเซอดำ"/><category term="ระหว่างทาง"/><category term="รักแท้แซบหลาย"/><category term="วัดศรีมงคลใต้"/><category term="วันวิสาขบูชา"/><category term="วันเด็กกาฬสินธุ์"/><category term="วันเด็กแห่งชาติ"/><category term="วิวาห์อลเวง"/><category term="ศิริพร อำไพพงษ์"/><category term="สื่อต้นแบบการ์ตูนไทยสร้างสุข"/><category term="สุขพงศ์ คหวงค์อนันต์"/><category term="สุนัข"/><category term="ส้มตำ"/><category term="หญ้าแฝก"/><category term="หนังสือ"/><category term="หลักการทรงงานในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว"/><category term="หลักธรรม"/><category term="อัมพร แหวนเพชร"/><category term="อั้ม พัชราภา"/><category term="อากาศร้อน"/><category term="อำนาจ แสงสุข"/><category term="อุดมการณ์"/><category term="เซ็กซี่สตาร์"/><category term="เบาหวาน"/><category term="เพื่อชีวิต"/><category term="เรน"/><category term="เศรษฐกิจพอเพียง"/><category term="แก่งกระโดน"/><category term="แต่งงาน"/><category term="แนท-เกศริน ชัยเฉลิมพล"/><category term="แบตเตอรี่โทรศัพท์มือถือ"/><category term="แลกเปลี่ยนเรียนรู้"/><category term="แฮรี่พอตเตอร์"/><category term="โทรหา"/><category term="โรคซึมเศร้า"/><category term="โรงพยาบาลสงฆ?"/><category term="โอเมก้า 3"/><category term="ไตวาย"/><category term="ไบโอดีเซล"/><category term="ไหลเรือไฟ"/><title type='text'>กลุ่มจุดตะเกียง</title><subtitle type='html'></subtitle><link rel='http://schemas.google.com/g/2005#feed' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/posts/default'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/-/NB_love'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/search/label/NB_love'/><link rel='hub' href='http://pubsubhubbub.appspot.com/'/><link rel='next' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/-/NB_love/-/NB_love?start-index=26&max-results=25'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><generator version='7.00' uri='http://www.blogger.com'>Blogger</generator><openSearch:totalResults>329</openSearch:totalResults><openSearch:startIndex>1</openSearch:startIndex><openSearch:itemsPerPage>25</openSearch:itemsPerPage><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-5875543549688805542</id><published>2008-09-09T23:48:00.000+07:00</published><updated>2008-09-09T23:51:22.619+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ - อายไหมที่มีแฟนเป็นแม่ม่ายลูก 3</title><content type='html'><b><span style="font-size: medium;"><span lang="th">เธอถามคำถามนี้ตอนที่นั่งอยู่บนรถไฟ...<br />และถามอีกครั้ง ตอนที่อยู่ในห้องพัก</span>!!!</span></b> <br /><b><span lang="th"><span style="font-size: medium;">"อาย" เขาตอบสั้นๆ ขณะล้มตัวลงนอนด้วยความเหน็ดเหนื่อย</span></span></b><br /><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เธอจึงเริ่มพูด "ว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้"</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="color: red; font-size: large;"><b> ".....คงไม่มีหนุ่มโสดคนไหนหรอก ที่จะอยู่ได้กับแม่ม่ายลูก 3...</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="color: red; font-size: large;"><b>......เดี๋ยวพ่อแม่ ญาติพี่น้องรู้เข้า ก็จะมีปัญหา ไม่สบายใจ ขายหน้า ไม่ยอมรับ</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="color: red; font-size: large;"><b>ฉันอยู่คนเดียวได้ ... ต่อไปไม่ต้องมาหาฉันบ่อยๆ ก็ได้นะ"</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="color: red; font-size: large;"><b>"..ฉันรู้สึกเหมือนกันว่า ฉันเอาเปรียบคุณ ตัดโอกาสคุณที่จะได้พบเจอผู้หญิงที่ดีๆ ที่ไม่มีตำหนิ ไม่มีพันธะใดๆ....."</b></span></span><br /><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เขาได้แต่เงียบ และหลับไป</b></span></span><br /><br /><br /><div style="background-color: yellow;"><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; เช้ามา เธอก็รีบแต่งตัวไปทำงาน ห่มผ้าให้เขา ก่อนไป<br />3 โมงเช้า ก็โทรมาถาม เขาจะกลับตอนไหน กินข้าวหรือยัง<br />..โกรธเธอหรือเปล่า&nbsp; เรื่องที่พูดเมื่อคืน....</b></span></span></div><br /><span style="font-size: medium;"><span lang="th"><b>เขาตอบว่า เอาไว้พูดกันตอนเย็น...<br />...แล้วเขาก็เดินทางกลับบ้าน <br />ตอนบ่ายก่อนถึงบ้าน เขาส่ง </b></span><b>SMS <span lang="th">บอกเธอ</span></b></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>"วันนี้ ไม่ต้องโทรมา ไม่อยากพูดด้วย เพราะเธอมักจะหาเรื่องเลิกกันอยู่เรื่อยๆ...."</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>.<br />.</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>กลับมาที่คำถามของเธอ.... อายไหม<br />เขาตอบตรงๆว่า "อาย"</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา หลังจากที่เขารู้เรื่องลูกของเธอ เธอมีลูกติด <br />เขาก็ยังพาเธอไปโน่นไปนี่ <br />รวมทั้งพาเธอไปงานแต่งงานของญาติ <br />ได้รู้จักพบเจอคุณแม่ของเขา และญาติพี่น้องของเขา</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>....ทั้งๆที่อาย แต่เขาก็พาเธอไปไหนต่อไหน</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ในแต่ละครั้งที่เจอกัน ระหว่างที่เธออยู่กับเขา<br />บางช่วงเธอก็คุยโทรศัพท์ ....<br />...ลูกชายคนโต โทรมาหาเธอ&nbsp; ขณะที่เธออยู่กับเขา<br />จนเขา&nbsp; "อาย" ที่ไปแย่งเวลา ลูกของเธอ</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>วันก่อน ลูกชายเธอ โทรมาหาเธอ บ่อยๆ <br />เขายิ่งอาย มากขึ้น....</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b><br />เขาคนนี้ ไม่เคยคิดที่จะให้เธอ ตัดขาดความเป็นแม่-ลูก<br />..แต่อยากให้เธอ ตัดขาด ไม่เกี่ยวข้องกับ เขา...อดีตสามี</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่เธอ ยังคงต้องเกี่ยวข้อง พบเจอเขา...เพราะลูก...<br />&nbsp;</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ลูก ที่เป็นของเธอ และเขาคนนั้น...อดีตสามีของเธอ</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เธอคงไม่รู้ว่า เขาคนนี้ รู้สึกไม่ต่างจากเธอ&nbsp; เมื่อเธอรู้ว่า มีผู้หญิงคนอื่น เข้ามาติดต่อ คุยกับเขาคนนี้&nbsp; จนรู้สึกหึงหวง.....</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เขาก็หึงหวงเช่นกัน&nbsp; เมื่อเธอไปหาลูก<br />ได้ไปเจอเขาคนนั้น พ่อของลูกชายเธอ...<br />.... พบปะพูดคุย เหมือนเพื่อนกัน</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ผลัดเปลี่ยนกันดูแลลูกชาย ...ลูกของเธอ และเขาของเธอคนนั้น<br />....ลูกของเธอและเขา ทั้ง 2 คน</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เขาคนนี้ ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปห้ามอะไรเธอได้ เหมือนที่เธอ ห้าม หึงหวงเขา<br />เพราะเธอและเขาคนนั้น มีลูกชาย เป็นโซ่ทองคล้องใจ</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>มองดูแล้ว สภาพความเป็นครอบครัว ยังคงอยู่ ถึงแม้เธอและเขาคนนั้นจะเลิกรา ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ลูกชายทั้ง 3 ที่ต่างต้องคอบดูแล&nbsp; จึงยังคงสภาพความเป็น "ครอบครัว" อยู่</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่เขาคนนี้ ก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอ&nbsp; เพราะนั้น คือสิ่งที่เธอต้องดูแล รับผิดชอบ<br />..เพราะเด็กทั้ง 3 ก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอเช่นกัน</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แม้จะรู้ถึงความจริงข้อนี้ <br />แต่เขาก็รักเธอ เฝ้ารอคอยเสมอว่า ...<br />...สักวัน เธอจะแก้ไขปัญหาในส่วนนี้ของเธอได้</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>มีครอบครัวที่หย่าร้างกัน มีลูกติด แต่คู่ผัว-เมีย สามารถหาทางออกที่ลงตัวได้<br />- แยกห่างจากกันได้<br />- ดูแลรับผิดชอบลูกๆของทั้งคู่ได้&nbsp; ครอบครัวของแต่ละฝ่ายอยู่ได้ แต่ละฝ่ายไปสร้างครอบครัวใหม่ได้</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><b><span style="font-size: medium;">แต่ในกรณีของเธอ ดูเหมือนว่า เธอยังคงเป็นคนสำคัญของลูกทั้ง 3..<br />...หลายครั้ง เธอต้องเข้าไปช่วยดูแลลูกๆ..<br />..... เพราะผู้เป็นพ่อของลูก ละเลยความเอาใจใส่ ในบางเวลา<br />....ยิ่งเวลาที่ลูกชายเธอป่วย ...<br />.... เป็นเธอที่ต้องไปนอนเฝ้าไข้ ดูแลลูก....<br /></span><span style="color: red; font-size: large;">..... นึกดูแล้ว เหมือนเป็นเงื่อนไข สำหรับเขาคนนั้น อดีตสามีของเธอ ที่จะเรียกร้องให้เธอกลับมาอยู่ในครอบครัวเดียวกัน... เพราะเธอยังมีบทบาทสำคัญในการดูแลคนในครอบครัว......</span></b></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>..เขาสงสารเธอ ที่โชคไม่ดี เจออดีตสามี เช่นนี้<br />ทำให้เธอต้องคอยดูแลลูกๆทั้ง 3 ของเธออยู่เรื่อยๆ <br />แต่ในบางเวลา ที่เธออยู่บ้านพักของเธอ..คนเดียว<br />..เธอไม่มีใครจริงๆ บางเวลาเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก....</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>หลายครั้ง&nbsp; เธอมักเล่าเรื่องที่เธอคุยกับพ่อของลูกให้ฟังบ้าง<br />...กับเรื่องการเมืองที่เห็นต่างกัน...<br />....เขาฟังแล้ว อึม เธอกับเขาคนนั้น อดีตสามี คุยกัน ในแบบเพื่อนกัน</b></span></span><br /><span style="color: red; font-size: large;"><span lang="th"><b>แต่บางจังหวะ เธอก็หลุดพูดออกมาว่า&nbsp; "เธอกับแฟนเธอ.... ก่อนที่จะรีบเปลี่ยนคำพูดใหม่ในทันทีว่า </b></span><b>'<span lang="th">พ่อของเด็ก</span>'<span lang="th">...<br />...... เขาได้แต่นิ่ง พูดอะไรไม่ออก..<br />.... เมื่อเธอไปคุยกับคนอื่น เธอคงจะเรียก "พ่อของเด็ก" ว่า แฟนเธอ&nbsp; คุยให้คนอื่นๆฟังอย่างคล่องปาก</span></b></span><br /><br /><span lang="th"><span style="color: red; font-size: medium;"><b>เขาก็ทำใจยอมรับว่า<br />..... ตลอดหลายปีในชีวิตคู่ของเธอ...<br />.... เธอคงเรียกขานเขาคนนั้นว่า <br />..แฟนเธอ...ที่รัก&nbsp; นับครั้งไม่ถ้วน.....<br />คิดถึง ห่วงใย คาดหวัง ในตัวเขาคนนั้น อย่างมากมาย<br />....เคยฝากชีวิต ความไว้ใจ หัวใจ ทุกอย่าง ไว้ที่เขา</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: large;"><b>... ดูเหมือนจะมาก จนคนใหม่ ไม่มีทางที่จะเทียบเท่าได้ ทั้งความรัก และความตั้งใจที่เธอมอบให้.....<br />.......... คงเพราะครั้งหนึ่ง เธอเคยมอบหัวใจทุกอย่างให้อย่างเต็มที่ จนเจ็บปวดมาแล้ว เมื่อรักครั้งใหม่ เธอย่อมเผื่อใจไว้สำหรับความผิดหวัง สมหวัง</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ดูจากช่วงเวลาแค่ปีกว่า ที่เธอและเขาคนนี้ คบกัน รักกัน<br />...เธอมอบหัวใจ รักเขา ห่วงใยเขาเป็นอย่างดี....<br />.....แล้วถ้าเป็นเขาคนนั้น นับตั้งแต่วันแรกที่ตัดสินใจใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกัน...<br />... จนกระทั่งมีลูกชายคนแรก จนถึงลูกชายคนที่ 3....<br />..... ได้สะท้อนความตั้งใจที่จะรักของเธออย่างเต็มที่.....</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เมื่อนึกถึงเขาคนนั้น&nbsp; พ่อของลูกเธอ คงมากมายกว่าที่เขาได้รับหลายเท่านัก</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แม้เธอจะมอบหัวใจ มอบความรักให้ ได้ไม่มากเท่ากับอดีตสามี<br />....แต่เขาก็รักเธอ...</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ในวันเวลาที่ผ่านมาหลายปีนั้น <br />เธอมีแต่เขาคนนั้นคนเดียว<br />รัก ห่วงใย ดูแลเขาคนเดียว</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>...ในวันนี้ เธอมีเขาคนนี้ แต่ต้องคอยห่วงใย ดูแล ลูกของเธอและเขาคนนั้นด้วย</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ไม่ว่าจะยังไง เขาคนนี้ ก็ดูจะเทียบกับเขาคนนั้น ไม่ได้</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แม้เขาคนนี้ จะบอกเธอแล้วว่า เขาเลือกเธอ<br />..รักเธอ แต่เมื่อเวลาผ่านไป <br />เธอมักจะตั้งคำถามต่อเขา ด้วยความไม่แน่ใจต่อท่าทีของเขาคนนี้<br />- ยังรักกันอยู่หรือเปล่า<br />- คิดใหม่ได้นะ จะมองคนอื่นก็ได้นะ</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เขาฟังทีไรก็แย่ทุกที<br />คู่รักคู่อื่น แม้จะไม่เข้าใจกัน แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้<br />.... คนรักไม่เอาความเจ็บปวดในอดีต มาใช้วัดกับปัจจุบัน <br />&nbsp;</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่ทว่า...<br />....นับตั้งแต่วันแรกๆ มาจนถึงปัจจุบัน<br />เธอมักเอาความเจ็บปวดในอดีต มาตั้งคำถามกับคนในปัจจุบัน<br />..เขาความผิดพลาด ความเจ็บปวดที่เคยเจอ มาเป็นเงื่อนไขผูกมัดความรักของเธอและเขาคนนี้</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ในขณะที่เขาคนนี้ พยายามที่จะพาเธอไปพบสิ่งใหม่ๆมากมาย เพราะอยากให้เธอออกจากโลกใบเดิม...<br />แต่ความจริงก็คือ ความจริง</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>วันเวลาที่ผ่านไป เธอเริ่มปลี่ยนแปลง เพื่อเป็น "แฟนของเขาคนนี้"</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่ความเป็นจริงที่เธอพบเจอมาในแต่ละวัน&nbsp; เหมือนมีสิ่งที่ฉุกดึงให้เธอ....<br />.... กลับไปเป็นแฟนของเขาคนนั้น</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>บางทีก็พยายามผลัก เขาคนนี้ ออกไป <br />.... เมื่อได้สติ ก็อยากให้เขาคนนี้ มาอยู่ใกล้ๆ</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่เพราะเขาคนนี้ รักเธอ จึงต้องทน<br />ทน "อาย"</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>หลายครั้ง เธอระบายความรู้สึกของเธอ<br />..ความเป็นแม่ลูกติดของเธอ&nbsp; ออกมา<br /><br />แต่เขาไม่เคยคิดที่จะตอบโต้<br />แม้เขาคนนี้ อยากที่จะระบายออกมาบ้าง<br />แต่ก็ไม่อยากให้เธอเจ็บปวดไปมากกว่านั้น....</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>ในเมื่อเธออยากทำร้ายเขาคนนี้ เพราะถูกทำร้ายจากเขาคนนั้นมาก่อน<br />....ก็ปล่อยให้เธอลงมือทำไป...</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เหมือนที่เธอลงมือพูดหลายครั้ง<br />แม้เธอจะรัก ห่วงใย เขาคนนี้อย่างมาก<br />แต่สิ่งที่อยู่ในใจ ยากที่จะลบเลือน </b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เขาคนนี้ รู้ดีว่า เธออยากจะไปจากเขาคนนั้น<br />อยากย้ายไปอยู่ที่จังหวัดอื่น ไม่อยากทุกข์ทรมานอยู่ที่เดิม<br /><br />แต่ด้วยความรับผิดชอบที่มีอยู่เต็มหัวใจ <br />เธอขอทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ต่อลูกของเธอ</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แม้เธอจะเครียด เหนื่อยหลายครั้ง<br />มีปัญหามากมายที่ยังแก้ไม่ตก<br />มีอดีตที่ยากจะลบเลือนได้<br />เป็นคนที่มีตำหนิ...</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่เพราะเขาคนนี้ รักเธอ<br />แม้อดีตเธอจะมีตำหนิ แต่อดีตก็แก้ไขไม่ได้<br />เขาไม่พอใจ&nbsp; ผู้เป็นพ่อของลูกชายเธอ ที่ทำให้หลายสิ่ง เธอต้องเข้าไปดูแลเช่นเดิม เช่นที่เขาคนนั้นเคยมีเธอดูแลครอบครัว....</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แม้เขาคนนี้ จะดูเสียเปรียบทุกอย่าง<br />ดูเหมือนจะไม่มีทางที่เธอจะรักและดูแลเขาได้เต็มร้อย<br />เพราะหนึ่งช่วงเวลา ต้องคอยคิดถึง ห่วงใย คนอื่น</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>แต่เพราะเขาคนนี้ รักเธอ<br />จึงต้องอดทนต่อไป&nbsp; แม้ในใจเธอจะยังคงสงสัย<br />และคิดว่า คงไม่มีหนุ่มโสดที่ไม่เคยมีพันธะใดๆมาก่อน จะอยู่กับแม่ม่ายลูก 3 อย่างเธอได้<br />&nbsp;</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>...สักวันเธอคงจะไปจากเขาคนนี้จริงๆ<br />หากอดีตยังคงหลอกหลอนเธอ <br />และเธอยังทำหน้าที่เป็นคนในครอบครัวเดิม เช่นที่เคยเป็นมา<br /><br /><br />หรือเธออาจจะตัดสินใจ มาอยู่กับเขาคนนี้ <br />ย้ายจากจังหวัดเดิม<br />แต่อีกใจหนึ่ง จะยังคงอดห่วงใยลูกชายทั้ง 3 อยู่ตลอด</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>หลายอย่างที่ทำให้เธอลำบากใจ<br />อยากทำอะไรตามใจ<br />แต่ก็ติดขัดกับหลายอย่าง...</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เฮ้อ....</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เขาคนนี้ อยากจะกอด เห็นหน้าเครียดๆ ก็ไม่กล้ากอด<br />นึกว่าเธอ เป็นของเขาคนนี้เต็มร้อย<br />....แต่ดูเหมือนเธอเป็นของเขาคนนี้ เพียงแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>เขาคนนี้ได้แต่อดทนรอด้วยความรัก<br />..ด้วยหวังว่า สักวันหนึ่ง เธอคือผู้หญิงของเขาคนนี้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>....หรืออาจจะไม่มีวันนั้นก็ได้...</b></span></span><br /><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>หากเธอเลือกให้ครึ่งหนึ่ง เป็นชีวิตของตัวเธอเอง และอีกครึ่งหนึ่งเพื่อลูกชาย... (และเขาคนนั้น)</b></span></span><br /><span lang="th"><span style="font-size: medium;"><b>........<br />&nbsp;</b></span></span><br /><br /><b><span style="font-size: medium;">NB_love</span></b></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/5875543549688805542/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/09/3.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/5875543549688805542'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/5875543549688805542'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/09/3.html' title='บันทึกรักฯ - อายไหมที่มีแฟนเป็นแม่ม่ายลูก 3'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-3889065591136082815</id><published>2008-08-20T22:37:00.000+07:00</published><updated>2008-08-20T23:39:17.733+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ กลิ่นของเธอจากหมอนที่เธอหนุนนอน</title><content type='html'><strong><span style="font-size: 1.2em;"> <strong>คืนนี้ เธอโทรมาหาเขาหลายครั้ง<br />เพราะคิดถึง....<br />เธอกินกาแฟเยอะ เลยนอนไม่หลับ<br />แต่ก็เหนื่อย เพลีย....</strong><br /><br /><strong><span style="color: #ff0080;"> <strong>... เธอถามว่า เขารักเธอไหม<br />ยังรักกันอยู่หรือเปล่า เมื่อวาน..<br />...วันนี้ เธอโทรมาหาเขาเฉยๆ เพราะว่า คิดถึง...</strong><br /></span></strong><strong><span style="color: blue;"> <br /><strong>...วันก่อน เธอฝันว่า ได้มาช่วยงานที่บ้านของเขา<br />มาช่วยล้างจาน ทำกับข้าว..<br />ได้ยินญาติฝ่ายเขาพูดให้ได้ยินมาว่า<br />เธอแกล้งทำดีรึเปล่านะ ต้องดูกันต่อไปเรื่อยๆล่ะ อย่าพึ่งเชื่ออะไรง่ายๆ..</strong><br /></span></strong><strong><span style="color: #ff0080;"> <br /><strong>เธอบอกว่า ถ้ามีคนพูดถึงเธอ เธอจะฝันถึงคนนั้น..<br />..เธอฝันถึงคุณป้าของเขาบ่อยมากๆ แต่ไม่เคยฝันถึงแม่ของเขาเลย..</strong><br /></span></strong><strong></strong>&nbsp; <strong>สงสัยคุณป้าจะคิดถึง พูดถึงเธอกับเขา ทำนองว่า ป่านนี้ยังคงคบกันอยู่รึเปล่า<br />เลิกรากันหรือยัง...</strong><br /><br /><strong style="color: #004000;">คืนนี้ เธอนอนคุยกับเขา บนที่นอน<br />วันก่อน เขามานอนข้างๆเธอ หนุนหมอนนอนข้างๆเธอ<br />วันอังคารเช้า เขาก็กลับบ้าน<br />คืนวันนี้ วันพุธ เธอนอนหมุนหมอน<br />นอนกอดหมอน ได้กลิ่นตัวของเขา จากหมอนที่เขาหนุนนอนคืนก่อน<br /></strong><br /><strong style="color: #004000;"></strong> <br /><strong style="color: red;">นอนดมกลิ่นหมอน แล้วก็นึกถึงเขา เลยโทรหาเขา</strong><br /><strong><span style="color: #ff0080;"> <br /><strong>เธอเล่าให้ฟังว่า วันอาทิตย์ ที่เธอไปกองทัพธรรม ช่วงที่กินข้าวรอ คุยกันในหมู่สาวๆ<br />สาวๆก็แอบพูดกันว่า เห็นเขาและเธอเดินมาด้วยกัน<br />น่ารักดี <br />ท่าทางเขาจะรักเธอมาก..</strong><br /></span></strong><strong></strong>&nbsp; <strong>... ดูๆไป เหมือนพี่ชายกับน้องสาว เพราะเธอตัวเตี้ย แต่เขาตัวสูง</strong><br /><br /><strong>เธออมยิ้ม แล้วถามกลับเขาว่า จริงมั้ย ที่ต้นข้าวพูดน่ะ<br />เขาเลยถามกลับ แล้วถึงตอนนี้ยังไม่แน่ใจอีกหรือว่ารัก..<br />ต้องให้คนอื่นบอกให้ฟังหรือ...</strong><br /><br /><strong>ขนาดคนอื่นยังรู้เลย</strong></span></strong></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/3889065591136082815/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/08/blog-post_5675.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3889065591136082815'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3889065591136082815'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/08/blog-post_5675.html' title='บันทึกรักฯ กลิ่นของเธอจากหมอนที่เธอหนุนนอน'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-8776221406662705435</id><published>2008-08-09T21:03:00.000+07:00</published><updated>2008-08-11T21:04:05.928+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - ขอเวลาอยู่กับลูก..</title><content type='html'>. <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; <br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp; ทีแรก เช้าวันนี้ ตั้งใจว่าจะไปหาเธอที่บุรีรัมย์<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; ไปแต่เช้า คงไปถึงโน่นบ่าย 3...<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ตอนเช้าวันอาทิตย์ ก็กลับ</font></b><br /><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp; เตรียมจะไปหาเธอ อย่างดี<br />ตั้งใจจะไปวันนี้ ไม่ไปวันจันทร์<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; เพราะวันแม่&nbsp; ก็อยากให้ลูก ได้อยู่ใกล้แม่&nbsp;&nbsp;&nbsp;</font></b><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp; เราจะไปหาแม่ พรากแม่จากลูก ในวันนั้น คงไม่ดี<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; ตอนเช้าเลยลองโทรไปหา</font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp; เธอบอกว่า กำลังจะไปหาลูก</font></b><br /><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp; "ไม่ได้อยู่กับลูกมาหลายสัปดาห์ วันนี้ขอละกัน จะไปทำกับข้าวให้ลูกกิน"</font></b><br /><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; เขาเลยบอกว่า งั้นไม่เป็นไร วันเสาร์หน้าค่อยไปหาก็ได้<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; นั่นไงล่ะ ...เธอยังรู้สึกได้เลย</font></b><br /><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp; มองไปข้างหน้า...<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; ..แล้วต่อไป หากเธอตัดสินใจมาใช้ชีวิตอยู่กับเขา<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; อยู่ห่างไกล จากจังหวัดที่ลูกชายทั้ง 3 ของเธออยู่</font></b><br /><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp; เธอจะรู้สึกคิดถึงลูกมากแค่ไหน?<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; .....เขายังนึกไม่ออกว่า จะทำอย่างไรให้ทุกอย่าง ลงตัว<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; ..ให้ทุกอย่าง เกิดความรู้สึกที่ดีๆ ทุกฝ่าย</font></b><br /><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ช่วงต้นปี เธอบอกว่า เธอเลือกเขา<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp; ...วันนึงข้างหน้า ก็จะไปใช้ชีวิตกับเขา<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; เธอคงจะอยู่กับอดีตสามี ไม่ได้อีกแล้ว..</font></b><br /><b><font size="4"><br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; เขารู้.. เธอพูดให้เขารู้สึกสบายใจ<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ..แต่ความจริง<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; .....สายใยความผูกพัน ระหว่าง แม่ลูก สำคัญนัก</font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ไม่ว่าจะอย่างไรก็แล้วแต่</font></b><br /><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ขอให้แม่ทุกคน รวมทั้งเธอ มีความสุขกับลูกๆ ในวันที่ 12 ส.ค.2551 นี้ ด้วยเทอญ</font></b><br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; <br /><span lang="en-us"><br /></span></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/8776221406662705435/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/08/blog-post_9879.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8776221406662705435'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8776221406662705435'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/08/blog-post_9879.html' title='บันทึกรัก ฯ - ขอเวลาอยู่กับลูก..'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-61178059214099499</id><published>2008-08-07T21:01:00.000+07:00</published><updated>2008-08-11T21:02:29.486+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - วันเกิดของลูกชายเธอ</title><content type='html'><b><font size="4"><br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; โทรไปหาเธอตอนเย็นหลังเลิกงาน<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; เธอกำลังทำกับข้าวให้ลูกชาย </font> </b><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ....วันนี้ เป็นวันเกิดของ .....ลูกชายของเธอ<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ในฐานะแม่ เลยทำอะไรพิเศษๆ เอาใจเขาสักหน่อย....</font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ....ทำอาหารให้ลูกชายทานซะเลย</font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; เขาฟังแล้ว อมยิ้ม ปิติยินดี ดีแล้วล่ะ ที่ทำหน้าที่แม่ของลูกในวันสำคัญของเขา</font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; หลังวางสาย <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ..เขาเศร้านิดๆ</font></b><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ..ถ้าเธอต้องมาอยู่กับเขา มาใช้ชีวิตกับเขา <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; วันเกิดของลูกชายในปีต่อๆไป<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ลูกชายของเธอ ร้องเรียกหาแม่ แล้วฉลองวันเกิดอย่างเหงาๆ<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ...หรือ ไม่ได้ฉลองวันเกิดเลย</font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; เธอ..เป็นแม่ ที่เติมความมีชีวิตชีวาให้กับลูกๆของเธอเสมอ</font></b><br /><b><font size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ลูกชายที่กำลังเติบโตขึ้นทุกๆวัน ก็ควรที่จะมีคนดูแล</font></b><br /><b><font color="#0000ff" size="4">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; อนาคต ดูช่างว้าเหว่ เปล่าเปลี่ยวเหลือเกิน<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ...แต่สำหรับปีนี้ <span lang="en-us"> Happy birthday </span>แด่ลูกชายของเธอ...กับสามีคนเก่า.......ละกัน</font></b><br /><br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; <br /><span lang="en-us"><br /></span></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/61178059214099499/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/08/blog-post_5280.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/61178059214099499'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/61178059214099499'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/08/blog-post_5280.html' title='บันทึกรัก ฯ - วันเกิดของลูกชายเธอ'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-6501362408515402427</id><published>2008-07-27T20:34:00.001+07:00</published><updated>2008-07-28T14:44:14.391+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - ..คิดถึงคุณมากผิดปกติ</title><content type='html'>27-7-8 20.29<br /><br /><br /><font color="#800000" size="5">ฝนตกมั้ย <br />ฉันแปลกๆมา 2 วันแล้ว <br />ไม่รู้เป็นไง คิดถึงคุณมากผิดปกติ <br />หลับฝันถึงฉันด้วย นะที่รัก </font><br /><br /><span lang="en-us"><br /></span><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/6501362408515402427/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_6246.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/6501362408515402427'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/6501362408515402427'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_6246.html' title='บันทึกรัก ฯ - ..คิดถึงคุณมากผิดปกติ'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-8605461217530821759</id><published>2008-07-26T21:15:00.000+07:00</published><updated>2008-07-28T14:51:31.974+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ -อย่าเครียดมากนะที่รัก</title><content type='html'><font color="#800000" size="5">อย่าเครียดมากนะที่รัก <br />ฉันเป็นห่วง <br />คนเลวๆมีแต่คนสาปแช่งมัน ไม่ตายดีหรอก<br />กรรมที่มันทำไว้จะฆ่ามันเร็วๆนี้ <br />อย่ากังวลมากนะ ฉันรู้ว่าที่รักรู้สึกยังไง<br />เก็บแรงและความรู้สึกเอาไว้ <br />กระทืบพวกมัน พร้อมๆกัน<br />ให้มันตายไปจากแผ่นดินให้หมดโคตรเหง้ามันครั้งเดียวนะที่รัก </font><br /><br /><span lang="en-us"><br /></span><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/8605461217530821759/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_3367.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8605461217530821759'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8605461217530821759'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_3367.html' title='บันทึกรัก ฯ -อย่าเครียดมากนะที่รัก'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-643457155547793513</id><published>2008-07-25T22:59:00.000+07:00</published><updated>2008-07-26T15:00:28.082+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - ทางเลือกที่ต้องเลือกสักทาง</title><content type='html'>ตอนสายๆ เธอโทรมาหาเขา<br />ถามว่า โทรหาหรือยัง เพราะเธอลืมมือถือไว้ที่ห้อง<br />ชาร์ททิ้งไว้ เลยใช้โทรศัพท์สำนักงานโทรมาหา<br /><br />ตอนสาย เมื่อได้อ่านข่าวที่เกิดขึ้น<br />เหตุม๊อบคนรักอุดรรุมทำร้ายพันธมิตร ซึ่งมีเพื่อนของเขาด้วย<br />เธอเข้าใจ และใจเย็นขึ้น ส่งความห่วงใยถึงเพื่อนเขาด้วย<br />เขาบอกว่า จะไปเยี่ยมเพื่อนคนนี้ ถ้าเธออยากจะไปด้วย ก้ได้เลย<br />เดี๋ยวตอนเย็นโทรบอก<br /><br />ช่วงเย็น เขาบอกว่า ตอนนี้เพื่อนของเขาไป กทม.แล้ว<br />คงเข้าไปหาหมอ ตรวจร่างกายจากการถูกตี ทำร้าย ที่ กทม.<br />เขาคงจะได้ไปคนเดียว<br />เธอบอกว่า ได้ยังไง เธอไปด้วยสิ<br />เขาเลยให้เธอโทรสอบถาม นัดหมายพรรคพวกพันธมิตร และเพื่อนที่กองทัพธรรม<br />เพื่อจะได้ไปพัก ไปพบ และติดรถกลับมาด้วย<br /><br />สี่ทุ่ม เธอโทรมาหาเขา<br />บอกว่า เมื่อครู่พึ่งกลับเข้ามาถึงหอพัก<br />เจอชายคนหนึ่ง เมามาย<br />เดินลงมาจากบ้านชั้นบน <br />ลงมาทักทายเธอแบบเมาๆ ชวนคุยด้วย<br /><br />เธอตัดความรำคาญ บอกว่า ตอนนี้ ต้องการพักผ่อน<br />ไม่สามารถคุยด้วยได้ เลยขอตัว <br />ปิดประตูห้อง ใส่กลอนเรียบร้อย<br />เธอไม่สบายใจ อึดอัดที่จะต้องอยู่ที่หอพักนี้ <br />แต่จะทำอย่างไรได้ เพราะเรื่องเงิน ที่จะต้องส่งให้พ่อแม่ และน้องสาว<br />จึงเหลือค่าใช้จ่าย ใช้สอยไม่มากนัก<br />เลยต้องทนพักที่หอพักแห่งนี้ไปก่อน<br /><strong><span style="color: rgb(255, 0, 0);"> <br /><strong>เรื่องไป กทม. วันเสาร์<br /></strong><strong>เธอรู้สึกไม่สบายใจที่จะต้องทอดทิ้งลูกชายคนเล็กที่กำลังไม่สบาย<br />รู้สึกว่า ตัวเองเป็นแม่ที่ไม่ดีเลย เพราะไม่ได้เจอหน้าลูกชายคนเล็กตั้ง 1 เดือนกว่าๆแล้ว<br />รู้สึกว่า เป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่อง<br />กลัวลูกจะคิดมาก รู้สึกแย่ ที่แม่ไม่มาหาเลย</strong><br /></span></strong>&nbsp; เขาบอก แล้วจะทำอย่างไรได้ล่ะ <br />เมื่อมีภาระ โซ่ทองคล้องใจแบบนี้แล้วนี่<br />แม้เธอจะไม่ได้คิดอะไรกับอดีตสามีอีกแล้ว<br />แต่สำหรับลูก เธอยังคงมีสายใยแห่งความผูกพัน ด้วยความเป็นแม่-ลูกกัน<br /><br />เขาก็ไม่รู้จะพูดยังไง<br />เธอถามว่า เสียใจไหมที่มีเธอเป็นแฟน<br />แล้วมีภาระ มีปัญหาแบบนี้<br /><br /><strong style="color: rgb(255, 0, 128);"></strong><br /><strong style="color: rgb(255, 0, 128);">เขาบอกว่า ถ้าจะเสียใจคงเสียใจตั้งแต่เมื่อปีที่แล้วที่รู้ความจริง<br />แต่เขาก็เลือกที่จะคบหาเธอต่อมา</strong><br /><br />แต่เขาก็คิดหนักเหมือนกัน<br />แม้เธอจะตัดขาดกับอดีตสามี ไม่มีเยื่อใยกับเขาแล้ว<br />แต่ก็ต้องเจอหน้าเขา<br />ต้องแวะเวียนไปดูแลลูกของเธอ...และเขา<br /><br />ชีวิตคงต้องมีทางเลือก<br />วันหนึ่งข้างหน้าเธอคงตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด<br /><span style="color: rgb(0, 0, 160);"> <br /><strong>ลูกก็ยังคงมีความสำคัญสำหรับเธอ<br />ถ้าเธอต้องไปอยู่กับเขาที่อื่น ที่บ้านเขา<br />เขาคงทรมานใจ เมื่อวันหนึ่ง เธอเกิดคิดถึงลูกขึ้นมา <br />เกิดความรู้สึกแบบนี้ รู้สึกว่า ตัวเองเป็นแม่ที่ไม่ดีเลย ในวันที่เธอไปอยู่กับเขาแล้ว</strong><br /></span><strong style="color: rgb(255, 0, 0);"></strong>&nbsp; <strong style="color: rgb(255, 0, 0);">เหมือนเธอยังคงมีภาระในฐานะแม่ของลูก<br />และ หน้าที่แม่บ้านของครอบครัวอดีตสามี ที่ต้องคอยดุแลลูกเช่นเดิม</strong><br /><br />เศร้า</content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/643457155547793513/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_7336.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/643457155547793513'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/643457155547793513'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_7336.html' title='บันทึกรัก ฯ - ทางเลือกที่ต้องเลือกสักทาง'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-3362306571276066397</id><published>2008-07-24T23:58:00.000+07:00</published><updated>2008-07-26T14:59:21.851+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - ความห่วงใยและสิ่งที่ร้องขอจากเธอ</title><content type='html'>ช่วงเย็นหลังเลิกงาน เธอโทรมาหาเขาตามเคย<br />เธอบอกว่า ตอนนี้กำลังเมา<br />กินเหล้ามา<br />เขาชักอึดอัด เพราะไม่ชอบให้เธอกินเหล้า<br />แต่เธอก็กินแล้วกินเล่า หลายครั้ง<br />เขาเลยไม่รู้จะพูดอะไรด้วย<br /><br />เธอคุยด้วยพักหนึ่ง แล้วก็ไม่ค่อยจะพอใจ <br />โทรมาไม่เห็นพูดอะไรด้วยเลย <br />เลยวางสายไป<br />เขาหงุดหงิด เลยส่ง SMS ไปเตือน<br />บอกว่า ไม่สบายใจที่กินเหล้า<br />อย่าลืมสิ่งที่ขอร้องไว้ คือ <br />ไม่กินเหล้า และทำเรื่องเปลี่ยนนามสกุลและคำนำหน้าชื่อ อย่างที่ขอไว้<br />ให้เสร็จก่อนสิ้นปีนี้<br /><br />ถ้าไม่กระตือรือร้นที่จะทำ<br />ความรักของเขาและเธอก็คงอยู่เพียงแค่นี้<br />ไม่ก้าวหน้าไปถึงไหน<br />ดึกๆ เธอโทรมาเกือบ 5 ทุ่มครึ่ง<br />ไม่พอใจ คาใจ<br />ส่ง SMS มาแบบนี้ หมายความว่ายังไง<br />ไม่ยอมรับในสิ่งที่เป็นความจริงของตัวเธองั้นหรือ<br />ถามจริงๆ รักเธอที่ตรงไหนกันแน่<br />รักเธอหรือไม่<br />เขาบอกว่า ที่ผ่านมา สิ่งที่ทำให้เธอหลายอย่าง ไม่ได้บอกความหมายหรอกหรือว่า<br />เขารักเธอแค่ไหน<br />เพียงแต่เขาอาจจะพูดไม่เก่ง ไม่ค่อยพูดให้เธอได้ยินบ่อยๆ<br />เธอว่า เธอรับรู้และเข้าใจสิ่งที่ผ่านมาเป็นอย่างดี<br />และสิ่งที่ทำให้เหล่านั้น มันมีความหมายกับเธอเสมอ<br />เขาไม่รู้จะพูดยังไง ดูเหมือนเธอจะแรงขึ้นเรื่อยๆ<br />เธอหลุดมาคำหนึ่ง<br />จะคบกันต่อไป หรือจะหยุดเพียงแค่นี้<br />เขาไม่ตอบ ไม่ขอตอบ<br />บอกว่า ที่เตือนไปนั้น เป็นคำขอร้องของเขา<br />ไม่สบายใจที่จะไม่ทำก็ย่อมได้ เป็นสิทธิ์ของเธอ<br />แต่สิ่งที่บอกไปนั้น มีเวลาให้ตัดสินใจทำ อีกตั้ง 6 เดือน<br />เธอหงุดหงิดไม่พอใจ อยากจะพูดอธิบาย<br />แต่เขาไม่อยากฟัง หวั่นจะห้ามใจไม่ไหว<br />จะร้อนรนกว่าเดิม<br />ช่วงหนึ่ง เขาต้องกดวางสาย เพื่อระงับสติอารมณ์<br />จนเธอต้องโทรมาอีกครั้ง คุยต่ออย่างคาใจ<br />เมื่อถามไถ่ ไม่ได้ข้อสรุปที่ชัดเจน<br />เธอจึงตัดบทว่า งั้นให้เขาคิดดูละกัน<br />ถ้าพร้อมค่อยโทรมาหา<br />ดูแลรักษาตัวเองให้ดีละกัน<br />แล้วก็วางสายไป</content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/3362306571276066397/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_8011.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3362306571276066397'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3362306571276066397'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_8011.html' title='บันทึกรัก ฯ - ความห่วงใยและสิ่งที่ร้องขอจากเธอ'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-4569188444942085240</id><published>2008-07-18T12:07:00.000+07:00</published><updated>2008-07-28T14:45:07.382+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - ไปด้วยนะ</title><content type='html'><span lang="en-us">18-7-8&nbsp; 12.07</span><br /><br /><b><font color="#ff0000" size="5">ใครบอกว่าจะให้ไปคนเดียว ไปด้วยนะ</font></b><br /><span lang="en-us"><br /></span><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/4569188444942085240/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_3798.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4569188444942085240'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4569188444942085240'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/07/blog-post_3798.html' title='บันทึกรัก ฯ - ไปด้วยนะ'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-4534439100163596733</id><published>2008-06-14T21:09:00.000+07:00</published><updated>2008-07-28T14:45:54.493+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - ขอโทษนะ</title><content type='html'><font color="#ff0000" size="5">คุณจ๋า รักฉันเหมือนเดิมมั้ย ขอโทษนะที่บางครั้งทำให้เสียใจ</font><br /><br /><span lang="en-us"><br /></span><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/4534439100163596733/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/06/blog-post_8718.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4534439100163596733'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4534439100163596733'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/06/blog-post_8718.html' title='บันทึกรัก ฯ - ขอโทษนะ'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-1037727962259753202</id><published>2008-05-23T21:48:00.000+07:00</published><updated>2008-07-28T14:48:55.157+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - อยากให้เราอยู่ด้วยกันตลอดไป</title><content type='html'><b><font color="#800000" size="5">คุณ ทุกอย่างที่ทำเพื่อฉัน หรือใครๆ<br />คุณทำดีแล้ว <br />ฉันภูมิใจ ที่มีคุณเป็นที่รักเสมอ <br />จนไม่อยากเสียคุณไปให้ใคร<br />อยากให้คุณอยู่กับฉัน <br />อยากให้เราอยู่ด้วยกันตลอดไป</font></b><br /><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/1037727962259753202/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/05/blog-post_1005.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/1037727962259753202'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/1037727962259753202'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/05/blog-post_1005.html' title='บันทึกรัก ฯ - อยากให้เราอยู่ด้วยกันตลอดไป'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-3900380544238411747</id><published>2008-05-21T21:02:00.000+07:00</published><updated>2008-07-28T14:47:07.529+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - คิดถึงจัง</title><content type='html'>21-5-8 21.01<br /><br /><b><font size="7">คิดถึงจัง&nbsp; </font></b><br /><br /><span lang="en-us"><br /></span><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/3900380544238411747/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/05/blog-post_4870.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3900380544238411747'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3900380544238411747'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/05/blog-post_4870.html' title='บันทึกรัก ฯ - คิดถึงจัง'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-5761973918083262058</id><published>2008-05-21T19:47:00.000+07:00</published><updated>2008-07-28T14:47:58.222+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - ฝนกำลังตกค่ะที่รัก</title><content type='html'>21-5-8&nbsp; 19.47<br /><br /><font color="#ff0000" size="5">ฝนกำลังตกค่ะที่รัก<br />&nbsp;ฟ้าร้องน่ากลัวจัง<br />&nbsp;ปวดหัวคัดจมูก<br />&nbsp;คิดถึงคุณมากเลย<br />&nbsp;มากอดฉันหน่อยนะ</font><br /><br /><span lang="en-us"><br /></span><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/5761973918083262058/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/05/blog-post_7351.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/5761973918083262058'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/5761973918083262058'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/05/blog-post_7351.html' title='บันทึกรัก ฯ - ฝนกำลังตกค่ะที่รัก'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-6683755372445428569</id><published>2008-04-28T15:00:00.000+07:00</published><updated>2008-07-28T14:49:57.494+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ -คุณค่าที่มอบให้</title><content type='html'>28-4-8 15.00<br /><br /><br /><font color="#800000" size="5">อ่านใน <span lang="en-us">MBLOG <br /></span>แล้วค่ะ ขอบคุณนะที่รัก คุณค่าที่มอบให้ <br />เหนื่อยมั้ย พักผ่อนซะนะ<br />หายเหนื่อยหายเพลีย <br />...เพี้ยง </font><br /><br /><span lang="en-us"><br /></span><br /><br /><script language="JavaScript" src="http://feed2js.org//feed2js.php?src=http%3A%2F%2Fonknow.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault%2F-%2FNB_love&amp;chan=y&amp;num=25&amp;date=y&amp;utf=y" type="text/javascript"></script></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/6683755372445428569/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/04/blog-post_28.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/6683755372445428569'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/6683755372445428569'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/04/blog-post_28.html' title='บันทึกรัก ฯ -คุณค่าที่มอบให้'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-170843442921205516</id><published>2008-03-09T23:05:00.001+07:00</published><updated>2008-03-09T23:05:38.184+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - 38 นาทีกับการเปิดหัวใจเธอ</title><content type='html'><span style="font-size:180%;"> ช่วงเย็น เขา <span lang="en-us">SMS </span> ไปหาเธอ บอกว่าเมื่อวานเห็น <span lang="en-us">SMS </span> ของเธอแล้วไม่ค่อยกล้าโทรไปคุยด้วย ตอนนี้คงดีขึ้นแล้วนะทั้งกายและใจ</span> <p><span style="font-size:180%;"> ตอนทุ่มกว่าๆ เธอก็รีบโทรมาหาเขา เขากำลังกินข้าวอยู่ เธอเลยวางสาย แต่พอตอนทุ่มครึ่ง เธอก็โทรมาหาเขาอีก โทร 2 รอบ ไม่ได้ยินเสียง จนรอบที่ 3 จึงคุยโทรศัพท์ได้ยินเสียงกันได้</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> เธอพาลูกๆไปเล่นที่บ้านของจิ๋มเพื่อนรักของเธอ เมื่อคืนวาน เธอคิดมาก คิดสารพัด รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัวที่กักตัวเขาไว้เป็นของเธอ ทั้งๆที่เขาน่าที่จะมีโอกาสได้ไปพบกับผู้หญิงคนอื่นที่ดีกว่าเธอ เป็นโสดและไม่มีภาระ มีลูกติดแบบเธอ</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> เขายืนฟังในมุมมืดนอกบ้าน ปล่อยให้เธอระบายความรู้สึกออกมา</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> วันวาน เธอพิมพ์<span lang="en-us"> SMS </span>หาเขา พิมพ์ไปร้องไห้ไปเหมือนกัน เขาฟังแล้วสะท้านใจเหมือนกัน มีรัก ก็มีทุกข์ไปด้วย เพราะเธอก็ตั้งความคาดหวังไว้สูงเช่นกัน อยากที่จะพาเขาไปทำบุญ เพื่อที่เขาจะได้พบสิ่งที่ดี มีงานทำไม่น้อยหน้าเพื่อนคนอื่นๆที่มีการงานมั่นคง</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> เธอเผยความรู้สึก ถ้าเขาไม่มีเธอจะดีไหม จะได้ไม่ต้องลำบากใจ อยากจะพาสาวคนไหนไปเที่ยว ไปไหนมาไหนด้วย คงทำได้อย่างสะดวก ส่วนตัวเธอก็อยากจะไปไหนมาไหนกับเขาเช่นกัน ถ้าเธอโสด ไม่มีภาระติดตัวแบบนี้ ย่อมไปได้แน่ๆ แต่ความจริง เธอไปไม่ได้</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> ....เขาฟังแล้ว เฉยๆ จึงบอกเธอไปว่า ลองคิดถึงด้านที่ดีๆที่ผ่านมา มีอะไรดีเกิดขึ้นตั้งเยอะ ทำไมไม่คิดล่ะ คิดแต่ด้านลบ ก็รู้สึกแย่ ร้องไห้เสียใจแบบนี้สิ</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> เขานึกถึงสิ่งที่ดีๆที่เกิดขึ้นจากเธอ ทำให้มองสิ่งที่ไม่สมหวังเป็นเรื่องเล็ก เรื่องที่ว่า ผิดนัด ไปทำบุญไม่ได้ตามที่ตั้งใจไว้ ก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน เพราะในเรื่องการทำบุญที่ผ่านมา เขาก็พึ่งมีโอกาสได้มาทำกับเธอ ทั้งๆที่พระท่านบอกไว้ตั้ง 3 เดือนที่ผ่านมาแล้ว แต่เขาก็พึ่งมาทำ</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> ถึงเขาไม่ได้มาพบเธอ ไม่ได้รักเธอเหมือนทุกวันนี้ เขาก็คงไม่ไปรักใคร จีบใคร ไม่พยายามไปเสาะแสวงหาใครๆ คงจะอยู่เป็นโสด อยู่เฉยๆไปเรื่อยๆ เพราะความรักที่ผ่านมา ผิดหวัง ไม่ได้ดังใจ ถูกทิ้ง ถูกหักอก ผ่านความผิดหวังจนด้านชาเรื่องความรักไปแล้ว ถ้าไม่ได้มาเจอเธอ เขาก็เฉยๆ คงไม่ได้ไปพบสาวคนใหม่แต่อย่างไร</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> บางทีนี่คงเป็นโชคชะตาของเขาและเธอกระมัง ที่ได้มาเจอกัน...</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> ..แต่ที่ผ่านมา เขาได้พาเธอไปสัมผัสกับหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอไม่เคยได้พบ ทำความฝันของเธอที่คนอื่นไม่ช่วย ให้เป็นจริงขึ้นมา แน่นอนว่า ชีวิตได้พบสิ่งใหม่เมื่อเขาก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ แต่อดีตที่ผ่านมา ย่อมผ่านเข้ามาในความคิด หลอกหลอนตัวเธออยู่บ้าง แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป สิ่งเก่าๆ ย่อมจะบรรเทาเบาบางลง</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> เธอสงสัยและถามเพื่อนจิ๋มของเธอว่า เข้าใจตัวเขาไหม ทำไมถึงเลือกเธอ ไม่ไปรักคนอื่นที่เพียบพร้อมกว่า โสดกว่า ไม่มีลูกติด เพื่อนเธอตอบว่า คงเพราะรักมั้ง</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> แต่เขาอยากจะบอกเธอว่า เพราะการที่คนสองคนเอาหัวใจมาผูกกันต่างหากล่ะ</span></p> <p><span style="font-size:180%;"> ที่เธอคิดมากๆ แบบนี้ เขารู้สึกชินเสียแล้ว เพราะเธอก็เคยคิด และรู้สึกแบบนี้มาก่อน เหมือนกับคนที่ไหวเอน ดังนั้น เขาคงจะเป็นเสาหลักที่มั่นคงให้เธอยึดไว้เวลาที่ไหวเอนจวนจะล้มให้ยืนหยัดต่อไปได้อีกครั้ง....</span></p> <p><span style="font-size:180%;"><span lang="en-us"><br /></span></span></p></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/170843442921205516/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/38.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/170843442921205516'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/170843442921205516'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/38.html' title='บันทึกรัก ฯ - 38 นาทีกับการเปิดหัวใจเธอ'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-8540873412922367041</id><published>2008-03-09T21:26:00.000+07:00</published><updated>2008-03-09T23:05:02.236+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ SMS- เสาหลักความรักที่มั่นคง</title><content type='html'><span style="font-size:180%;"> คุณสัญญานะคุณจะเป็นเสาหลักความรักที่มั่นคงจะผูกตัวและหัวใจไว้กับฉันตลอดไป</span></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/8540873412922367041/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_2537.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8540873412922367041'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8540873412922367041'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_2537.html' title='บันทึกรักฯ SMS- เสาหลักความรักที่มั่นคง'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-9039353928980849774</id><published>2008-03-09T20:40:00.000+07:00</published><updated>2008-03-09T23:02:55.335+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ SMS- ขอโทษนะทื่คิดมาก</title><content type='html'><p><span style="font-size:180%;"><br /></span></p> <p><span style="font-size:180%;">ขอโทษนะทื่คิดมากคงเป็นเพราะฉันห่วงคุณกังวลและทำให้กังว ลถึงความรู้สึกของคุณว่าคงผิดหวังเสียใจเหตุผลก็คงจะไม่มีอะไรนอกจากรักเพิ่ มขึ้น</span></p> <p> </p></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/9039353928980849774/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_09.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/9039353928980849774'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/9039353928980849774'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_09.html' title='บันทึกรักฯ SMS- ขอโทษนะทื่คิดมาก'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-8117108762674631854</id><published>2008-03-08T21:35:00.001+07:00</published><updated>2008-03-09T00:01:09.396+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ SMS จากเธอ....ขอโทษนะกับการเป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่อง</title><content type='html'><br /><p><span style="FONT-SIZE: 2em">ขอโทษนะกับการเป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่อง ฉันว่าคุณคาดหวังไว้กับเสาร์อาทิตย์นี้พอควร แต่ติดที่ฉัน ฉันทำให้เสียใจ ทุกข์และเศร้า คุณอยู่ของคุณดีๆแล้ว แต่พอมีฉัน มันก็เปลี่ยนไปใช่มั้ย ถ้าไม่มีฉันในชีวิตคุณล่ะ ฉันละอายแก่ใจตัวเอง ฉันอยากให้เวลาที่เสียไปเป็นเรารักกัน และอยู่ด้วยกันตลอดไป</span></p><br /></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/8117108762674631854/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_4078.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8117108762674631854'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8117108762674631854'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_4078.html' title='บันทึกรักฯ SMS จากเธอ....ขอโทษนะกับการเป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่อง'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-4665786348415899103</id><published>2008-03-08T17:40:00.000+07:00</published><updated>2008-03-08T23:41:07.778+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ - น้ำเสียงสดชื่นยามเย็น</title><content type='html'><br /><p>เธอโทรมาหาตอนเย็น บอกว่าโทรไปคุยกับพี่หน่อย เด็กรักป่าแล้ว<br/>เรื่องทำผ้าป่าหนังสือ<br/><br/>ทางพี่หน่อย ก็บอกว่า โอเค เดี๋ยวจะเขียนโครงการแล้วส่งให้เลย</p><br /><p>เธอบอกเขาว่า รู้สึกพูดง่ายดี ง่ายกว่ามะเดี่ยวที่ดูจะพยายามผัดวันไปเรื่อยๆ</p><br /><br/>เธอคุยกับพี่หน่อยตั้งนาน ดูโครงการแล้ว น่าจะเข้าที<br/>เธอเล่าให้เขาฟังด้วยน้ำเสียงสดชื่น ยาวเหยียด<br/>แต่เขากลับไม่ค่อยได้พูดกับเธอมากนัก<br/>เพราะชักจะปวดท้อง<br/>จนเธอบอก งั้นก็ไปทำธุระให้เรียบร้อย<br/>แล้วเธอก็วางสายไป<br /></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/4665786348415899103/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/blog-post_08.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4665786348415899103'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4665786348415899103'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/blog-post_08.html' title='บันทึกรัก ฯ - น้ำเสียงสดชื่นยามเย็น'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-8703359582673006693</id><published>2008-03-07T23:36:00.000+07:00</published><updated>2008-03-08T23:36:49.532+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ SMS - ตั้งใจจะพาเธอเข้า กทม.</title><content type='html'><br /><p>ตั้งใจจะพาเธอเข้า กทม.<br/>จะพาไปทำบุญ ปล่อยนกร่วมกัน และดูดวงชะตา แก้ไขดวงชะตา<br/>แต่พอตอนสายๆวันศุกร์ โทรไปถามเธอ</p><br /><p>เธอบอกว่า ไปวันนี้ไม่ได้ เพราะลูกชายของเธอไม่สบายพร้อมกันหลายคน</p><br /><p>ทั้งภูมิแพ้ และท้องเสีย<br/>เขาได้แต่ถอนหายใจ</p><br /><p><br/>คงต้องได้แต่รอ...</p><br /><p>มานึกดูแล้ว เธอมีลูกชายต้องดูแล<br/>.... นี่ดูเหมือนเขาพยายามไปแย่งเวลาจากแม่ขอลูกมาซะแล้ว</p><br /><p>เธอคงจะเพลียน่าดูล่ะ</p><br /></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/8703359582673006693/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_07.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8703359582673006693'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/8703359582673006693'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_07.html' title='บันทึกรักฯ SMS - ตั้งใจจะพาเธอเข้า กทม.'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-434054367326781149</id><published>2008-03-05T19:24:00.001+07:00</published><updated>2008-03-08T23:32:44.321+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ SMS - นอนซะนะคนดีของฉัน</title><content type='html'><br /><p><span style="FONT-SIZE: 2em">เหนื่อยมากมั้ย งั้นก็พักผ่อนซะนะ วันนี้ฉันคุยกับมะเดี่ยวแล้ว เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีหลังค่ะ สงสารจังเลย นอนซะนะคนดีของฉัน</span></p><br /><p><br/></p><br /></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/434054367326781149/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_8101.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/434054367326781149'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/434054367326781149'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_8101.html' title='บันทึกรัก ฯ SMS - นอนซะนะคนดีของฉัน'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-2859146676563608695</id><published>2008-03-05T19:24:00.000+07:00</published><updated>2008-03-08T23:31:50.618+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรัก ฯ SMS - นอนซะนะคนดีของฉัน</title><content type='html'><br /><p><span style="FONT-SIZE: 2em">เหนื่อยมากมั้ย งั้นก็พักผ่อนซะนะ วันนี้ฉันคุยกับมะเดี่ยวแล้ว เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีหลังค่ะ สงสารจังเลย นอนซะนะคนดีของฉัน</span></p><br /><p><br/></p><br /></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/2859146676563608695/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_1925.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/2859146676563608695'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/2859146676563608695'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_1925.html' title='บันทึกรัก ฯ SMS - นอนซะนะคนดีของฉัน'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-4429136525426386893</id><published>2008-03-05T05:36:00.000+07:00</published><updated>2008-03-08T23:29:37.892+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ SMS - อย่าลืมเสื้อกันหนาวนะที่รัก</title><content type='html'><br /><p><span style="FONT-SIZE: 2em">อย่าลืมเสื้อกันหนาวนะที่รัก เดินทางปลอดภัยน๊า.</span></p><br /></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/4429136525426386893/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_05.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4429136525426386893'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/4429136525426386893'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/sms_05.html' title='บันทึกรักฯ SMS - อย่าลืมเสื้อกันหนาวนะที่รัก'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-388447038106859748</id><published>2008-03-04T19:10:00.000+07:00</published><updated>2008-03-06T12:10:35.126+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ - ไปปล่อยปลาไหล และเธอมาย้ายโรงเรียนให้ลูก</title><content type='html'><br /><p>วันจันทร์ เธอไปหาซื้อปลาไหลมาเตรียมไว้ให้เขาตั้งแต่เช้า<br/>ช่วงสายๆ เธอไปทำเรื่องแจ้งย้ายให้ลูกชาย จะได้ไปเรียนหนังสืออยู่บุรีรัมย์กับแม่ (กับเธอ)</p><br /><p>5 โมงเช้า เขาไปหาเธอที่สารคาม เธอรออยู่พร้อมกับลูกชายที่หลัง บขส.อยู่แล้ว<br/>จากนั้นก็ขับมอเตอร์ไซต์ซิ่งไปปล่อยปลาไหลที่แก่งเลิงจาน<br/>อ่านคำแผ่เมตตา และเธอบอกให้กล่าวว่า ให้ชีวิตพวกเจ้าแล้ว ก็ขอชีวิตให้แก่ผู้ปล่อยด้วย</p><br /><p>จากแก่งเลิงจาน เธอก็ขับเข้ามาเติมน้ำมันรถในตัวเมือง<br/>ก่อนที่จะพาไปหากินส้มตำ ไก่ย่างหลังสวนสุขภาพ<br/>กินเสร็จ ก็พากันมาพักผ่อนหย่อนใจที่สวนสุขภาพ เพราะมีสนามเด็กเล่น มีเครื่องเล่น ให้ลูกชายของเธอได้เล่นสนุก ปีนป่ายออกแรงอย่างเพลิดเพลิน</p><br /><p>ลูกของเธอ ก็ติดเขาซะอีก สนิทสนม คุ้นเคย<br/>จนถึงบ่าย 2 โมง เธอก็กลับไปขนกระเป๋า สมบัติ ของเล่น ของลูกชาย ออกมาที่ บขส.<br/>คุณแม่ของเธอมาส่งที่ บขส.<br/>15.30 น. เธอกับลูกชาย พากันขึ้นรถกลับบุรีรัมย์</p><br /><br/></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/388447038106859748/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/blog-post_7668.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/388447038106859748'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/388447038106859748'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/blog-post_7668.html' title='บันทึกรักฯ - ไปปล่อยปลาไหล และเธอมาย้ายโรงเรียนให้ลูก'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry><entry><id>tag:blogger.com,1999:blog-2296070279884517158.post-3444799451383914722</id><published>2008-03-04T13:30:00.000+07:00</published><updated>2008-03-06T12:09:09.593+07:00</updated><category scheme="http://www.blogger.com/atom/ns#" term="NB_love"/><title type='text'>บันทึกรักฯ - เรื่องหนึ่งที่เธอกังวล</title><content type='html'><br /><p>เรื่องหนึ่งที่เธอกังวล<br/>วันเสาร์ อาทิตย์หน้า เขาจะพาเธอเข้า กทม.<br/>เธอจะถือโอกาสไปพบน้องสาว เอาเอกสารต่างๆไปให้<br/>และจะถือโอกาส พาเขาไปทำบุญที่วัด<br/><br/>ส่วนเขาก็อยากจะพาเธอไปพบกับพระสงฆ์ องค์ที่เคยตรวจดวงชะตาให้<br/>เขาอยากจะให้พระท่าน ดูดวงชะตา และกรรมเก่าของเธอ<br/>จะมีวิธีทำบุญแก้ไขกรรม อย่างไร<br/>เพื่อที่ชีวิตจะได้พบกับความสุขมากขึ้น</p><br /><p>เธอกังวล หวั่นเกรงไม่อยากไป<br/>กลัวพระท่านจะทักว่า เขาและเธอไม่ใช่คู่กัน<br/>ไม่เหมาะสมกัน<br/>อยู่ด้วยกันไม่ได้<br/>ซึ่งพระท่านเคยทักเขาว่า<br/>"ไม่ว่าเขาจะทำดีอย่างไร เธอก็ไม่เห็นความดีนั้นหรอก"</p><br /><p>เธอหวาดหวั่น กลัว</p><br /><p>เขาบอกเธอว่า เมื่อ 3 เดือนก่อน ความคิดของเขาและเธอ ก็เป็นไปในทำนองที่พระท่านทัก..<br/>..แต่ตอนนี้ ต่างจากวันนั้น...<br/>...แถมยังได้ทำบุญร่วมกันหลายสิ่ง<br/>.ความคิดหลายอย่าง เปลี่ยนไปจากวันนั้น...<br/>การที่มีโอกาสไปพบท่าน ....<br/>ท่านจะได้มองเห็นกรรมของเธอ และแนะนำแนวทางการแก้ไขที่ถูกต้อง<br/></p><br /><p>การที่รู้ก่อน และแก้ไขก่อน ย่อมดีกว่ามารู้อะไรเลย และปล่อยให้ทุกสิ่งเกิดขึ้น...<br/>... โดยที่ไม่สามารถแก้ไขอะไรก่อนเกิดเหตุนั้นได้....<br/>เมื่อทำสิ่งที่ดี ก็น่าจะส่งผลที่ดีเพิ่มขึ้น..<br/>ทุกสิ่งก็น่าจะมีทางแก้ไข อย่างน้อยก็ผ่อนหนักให้เป็นเบาขึ้น</p><br /></content><link rel='replies' type='application/atom+xml' href='http://onknow.blogspot.com/feeds/3444799451383914722/comments/default' title='ส่งความคิดเห็น'/><link rel='replies' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/blog-post_04.html#comment-form' title='0 ความคิดเห็น'/><link rel='edit' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3444799451383914722'/><link rel='self' type='application/atom+xml' href='http://www.blogger.com/feeds/2296070279884517158/posts/default/3444799451383914722'/><link rel='alternate' type='text/html' href='http://onknow.blogspot.com/2008/03/blog-post_04.html' title='บันทึกรักฯ - เรื่องหนึ่งที่เธอกังวล'/><author><name>Unknown</name><email>noreply@blogger.com</email><gd:image rel='http://schemas.google.com/g/2005#thumbnail' width='16' height='16' src='https://img1.blogblog.com/img/b16-rounded.gif'/></author><thr:total>0</thr:total></entry></feed>If you would like to create a banner that links to this page (i.e. this validation result), do the following:
Download the "valid Atom 1.0" banner.
Upload the image to your own server. (This step is important. Please do not link directly to the image on this server.)
Add this HTML to your page (change the image src attribute if necessary):
If you would like to create a text link instead, here is the URL you can use:
