This feed does not validate.
<description><p>Σκεψεις διαφορετικης νυχτας...Πραγματα που με απασχολησα ...
^
In addition, interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
<managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor>
^
<webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster>
^
line 109, column 13: (6 occurrences) [help]
<p><b>Πριν απ\x92 τα μάτια μου ήσουν φως.<br /> Πριν απ\x92 τον Έρωτα έρωτας<br /> ...
^
</channel>
^
<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7"?><!-- Generated on Thu, 25 Apr 2024 14:53:21 +0000 --><rss version="2.0"> <channel> <title>River flows in you</title> <link>http://blogs.musicheaven.gr/anastasiavar</link> <description><p>Σκεψεις διαφορετικης νυχτας...Πραγματα που με απασχολησαν,με προβληματισαν,με εντυπωσιασαν..</p></description> <language>el</language> <managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor> <webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster> <generator>PHP RSS Feed Generator</generator> <item> <title><![CDATA[Γεννηθηκε..]]></title> <description><![CDATA[<p><a href="http://bookseaters.wordpress.com/">http://bookseaters.wordpress.com/</a></p><p></p><p><em>Δημιούργησα ενα νέο μπλογκ,ως επι το πλειστον λογοτεχνικο..Οι λατρεις του ειδους,ρίξτε μια ματια!!!Καλο σας βράδυ!</em></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32367</link> <pubDate>Thu, 10 May 2012 00:29:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32367</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Aϋπνίες...]]></title> <description><![CDATA[<p>Ένα φλιτζάνι καφέ,ένα καλό βιβλίο και όλο το βράδυ μπροστά μας να το διαβάσουμε...Ντοστογιέφσκι,έχεις την τιμητική σου απόψε...</p><p>Ακούγωντας και αυτό <a href="http://www.youtube.com/watch?v=rhN7SG-H-3k">http://www.youtube.com/watch?v=rhN7SG-H-3k</a> αγαπώ κάτι τέτοιες βραδιές...</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32218</link> <pubDate>Sun, 08 Apr 2012 03:54:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32218</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Restless..]]></title> <description><![CDATA[<p><b>Θέλω να μιλησω για μια πολυ ιδιαιτερη ταινια σημερα...Λέγεται</b> <em>Restless </em><strong>και αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού που έχει αναπτύξει ως χόμπι να πηγαίνει σε κηδείες ενώ επικοινωνεί και με το φάντασμα ενός Ιάπωνα καμικάζι του 2ου παγκοσμίου. Η ζωή του θα αλλάξει δραματικά όταν γνωρίσει μια γλυκιά κοπέλα, που πάσχει από ανίατη ασθένεια,συγκεκριμένα,όγκο στον εγκέφαλο..Γνωρίζονται σε μια από τις κηδείες που πηγαίνει το αγόρι και δημιουργείται μεταξύ τους ενας πολυ ιδιαιτερος δεσμος...Στην αρχη ειναι απλα μια συμφωνια μεταξυ τους,αλλα στην πορεια γινεται κατι πολυ πιο ιδιαιτερο..Ειναι απο τις ταινιες του ειδους που πραγματικα αξίζει να δει κανεις...</strong></p><p><strong>Αξιοπρόσεκτη ειναι η αποφασιστηκότητα,η γενναιοτητα της κοπελας αυτης απεναντι στην ασθενεια της..Γνωριζει οτι το τελος της πλησιαζει και ομως δεν πτοειται..Ειναι συνεχεια με ενα χαμογελο στα χειλη και απολαμβανει την καθε στιγμη...Ειναι η εφαρμογη της γνωστης φρασης</strong> <em>Carpe diem (αδραξε τη μερα!)</em><strong>.Και το αγόρι,αν και απομακρο στην αρχη,λογω ψυχολογικων προβληματων που πηγαζουν απο την παιδικη του ηλικια,αργοτερα αφήνεται και ζει μαζι με την κοπελα τους τελευταιους της μηνες..</strong></p><p><b>Τρεις λέξεις τυπωθηκαν στο μυαλο μου μετα το τελος της ταινιας...Αυτο που λειπει απο τη σημερινη κοινωνια(τουλαχιστον εγω δεν το εχω συναντησει και εγω βασιμες υποψιες οτι ειναι εξαιρετικα σπανιο,σαν τα βοτανα που εψαχνε η Ματζικα στο γνωστο κομικ): Αγαπη χωρις ανταλλαγμα..</b></p><p><b>Να αγαπας χωρις να περιμενεις να αγαπηθεις,να αγαπας για να αγαπησεις(οπως πολυ συχνα διακηρυσσει στα βιβλια του ο αγαπητος Μπουσκαλια),να αγαπας επειδη θελεις να βλεπεις τον αλλον καλα,επειδη θελεις να τον βοηθας να περνα ομορφα την καθε του μερα,μεχρι να πεθανει..Η ταινια αυτη ηταν συμβολικη για μενα και οποιος τη δει πρεπει να το σκεφτει..Αδραξτε τη μερα και περαστε ομορφα την καθε στιγμη!Γιατι δεν πρεπει σε καμια περιπτωση να φτασετε στο τελος και,αναλογιζομενοι τη ζωη σας,να μην βρειτε δυνατες,υπεροχες στιγμες,να καταλαβετε πως τοσα χρονια δε ζησατε..</b></p><p><b>Υ.Γ Εννοειται πως δεν ειμαι κριτικος ταινιων και δεν προσπαθω να γινω κατι τετοιο...</b></p><p><b>Καλο σας βραδυ.</b></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32217</link> <pubDate>Sun, 08 Apr 2012 01:25:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32217</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Σκεψεις..]]></title> <description><![CDATA[<p><a href="http://www.youtube.com/watch?v=Fi-qfM8wXh8">http://www.youtube.com/watch?v=Fi-qfM8wXh8</a><br /><a></a></p><p><em>Θέλω να πετάξω μα δε βρίσκω ουρανό, </em><br /><em>δεν έχω που να πάω</em><br /><em>Ένα σπίτι αδειανό, τα παράθυρα κλειστά</em><br /><em>κι ένα στρώμα στο πάτωμα κενό</em><br /><br /><em>Λίγες σκέψεις στο μυαλό, </em><br /><em>άλλες τόσες στο χαρτί, </em><br /><em>να 'σουν δίπλα μου θα το 'θελα πολύ</em><br /><em>Μα κουράστηκα νωρίς, </em><br /><em>μάτια μου με συγχωρείς </em><br /><em>και σιγά, μη ξαναρθείς εδώ</em><br /><br /><em>Μα είναι μέρες που δακρύζω, </em><br /><em>δεν αντέχω μοναχός,</em><br /><em>να γυρίσει θα ελπίζω </em><br /><em>στα παράθυρα το φως</em><br /><br /><em>Θέλω να σε ψάξω μα οι δρόμοι είναι κλειστοί, </em><br /><em>παγώνουν οι κινήσεις</em><br /><em>Λίγα φώτα στη σκιά, τα παράθυρα κλειστά</em><br /><em>μα χορεύουν δίπλα μου οι αναμνήσεις</em></p><p></p><p></p><p><strong>5 χρονια σε μια μη ξεκαθαρισμενη σχεση..</strong></p><p><strong>Τα εχω σκεφτει ολα,εχω ψαξει πολυ να βρεθει μια μεση</strong></p><p><strong>λυση,εχω πονεσει παρα πολυ,εχω αποδειξει απειρες φορες οτι σε θελω</strong></p><p><strong>στη ζωη μου...Και αλλες τοσες μου εχεις αποδειξει οτι δεν ειμαι</strong></p><p><strong>κατι ιδιαιτερο στη δικη σου....Και νομιζω οτι εφτασε η στιγμη να το</strong></p><p><strong>παραδεχτω..Δεν ειναι οτι δεν εισαι σιγουρος για τα συναισθηματα σου,</strong></p><p><strong>δεν ειναι οτι δεν ξερεις τι θελεις,δεν ειναι οτι δεν εισαι αυθορμητος</strong></p><p><strong>και κρυβεις αυτα που νιωθεις..Ειναι οτι δε με θελεις..Και αν μου το</strong></p><p><strong>ειχες πει καθαρα τοσα χρονια τωρα μπορει να το ειχα</strong></p><p><strong>χωνεψει,να το ειχα καταλαβει και να ειχα προχωρησει..</strong></p><p><strong>Λοιπον,εσυ πλεον δεν εχεις καμια θεση μεσα στη ζωη</strong></p><p><strong>μου...Μακαρι να περνας παντα καλα και να χαιρεσαι τους ανθρωπους που</strong></p><p><strong>καταφεραν να κερδισουν ενα κομματι στην καρδια σου...Αυτο που ειχαμε</strong></p><p><strong>εμεις οι δυο(και σε αφηνω να το ονομασεις οπως θελεις)τελειωσε..</strong></p><p><strong>ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.</strong></p><p><strong>Υ.Γ Ευχομαι ποτε ΚΑΝΕΝΑΣ να μην πληγωθει,εξευτελιστει,ντροπιαστει,πονεσει,πουληθει οπως εγω..Αυτα.</strong></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32216</link> <pubDate>Sat, 07 Apr 2012 23:38:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32216</guid> </item> <item> <title><![CDATA[O Zαρατουστρα-Φ.Νιτσε]]></title> <description><![CDATA[<p><em>Σταθείτε, σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο: αυτός είναι εκείνη η θάλασσα, σ' αυτόν μπορεί η μεγαλύτερη περιφρόνησή σας να βυθιστεί. <strong>Ποιό είναι το σπουδαιότερο πράγμα που μπορείτε να ζήσετε; Είναι η ώρα της μεγάλης περιφρόνησης. Η ώρα στην οποία ακόμα και η ευτυχία σας σας γίνεται μισητή, και το ίδιο η λογική και η αρετή</strong>. Η ώρα που λέτε: "Τι καλό μου κάνει η ευτυχία! Είναι φτώχεια και μόλυνση και ελεεινή αυταρέσκεια. Μα η ευτυχία μου έπρεπε να δικαιολογεί την ίδια την ύπαρξη!" Η ώρα που λέτε: "Τι καλό μου κάνει η λογική! Λαχταράει τη γνώση όπως το λιοντάρι την τροφή του; Είναι φτώχεια και μόλυνση και ελεεινή αυταρέσκεια!" Η ώρα που λέτε: "Τι καλό μου κάνει η αρετή! Ακόμα δεν με έχει κάνει παθιασμένο. Πόσο έχω βαρεθεί το καλό και το κακό μου! Είναι όλα φτώχεια και μόλυνση και ελεεινή αυταρέσκεια!" Η ώρα που λέτε: "Τι καλό μου κάνει η δικαιοσύνη! Δε βλέπω να είμαι πυρετός και φωτιά! Οι δίκαιοι, όμως, είναι πυρετός και φωτιά!" Η ώρα που λέτε: "Τι καλό μου κάνει η συμπόνοια! Δεν είναι η συμπόνοια ο σταυρός στον οποίο καρφώθηκε αυτός που αγάπησε τον άνθρωπο; Αλλά η συμπόνοια μου δεν είναι σταύρωση." Έχετε μιλήσει ποτέ έτσι; Έχετε φωνάξει ποτέ έτσι; Α! μακάρι να σας είχα ακούσει να φωνάζετε έτσι! Δεν είναι δικό σας αμάρτημα- είναι η αυτοϊκανοποίησή σας που φώναξε στους ουρανούς, αυτή η ίδια σας η αποφυγή της αμαρτίας φώναξε στους ουρανούς! Πού είναι η αστραπή να σας γλύψει με τη γλώσσα της; Πού είναι η φρενίτιδα με την οποία έπρεπε να είστε εμβολιασμένοι; Σταθείτε, σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο: αυτός είναι αυτή η αστραπή, αυτός είναι η φρενίτιδα!-<br /><br />Όταν ο Ζαρατούστρα μίλησε έτσι, ένας από το πλήθος φώναξε: "Έχουμε ως τώρα ακούσει αρκετά για τον σχοινοβάτη, είναι καιρός να τον δούμε!" Και όλος ο κόσμος γέλασε με τον Ζαρατούστρα. Αλλά ο σχοινοβάτης, που νόμισε οτι τα λόγια ίσχυαν γι' αυτόν, ξεκίνησε την επίδειξή του.<br /><br />Ο Ζαρατούστρα, όμως, κοίταξε το πλήθος και θαύμασε. Μετά μίλησε έτσι: Ο άνθρωπος είναι ένα σκοινί τεντωμένο ανάμεσα στο ζώο και τον Υπεράνθρωπο- ένα σκοινί πάνω από την άβυσσο. Ένα επικίνδυνο πέρασμα, ένα επικίνδυνο ταξίδεμα, μια επικίνδυνη ματιά προς τα πίσω, ένα επικίνδυνο τρεμούλιασμα και σταμάτημα. Το σπουδαίο στον άνθρωπο είναι οτι είναι μια γέφυρα και όχι ένας στόχος: το αξιαγάπητο στον άνθρωπο είναι οτι είναι υπερβάτης και καταβάτης.<br /><br /><strong>Αγαπώ αυτούς που δεν ξέρουν να ζουν παρά μόνο σαν καταβάτες, επειδή είναι οι υπερβάτες</strong>. Αγαπώ τους μεγάλους καταφρονητές, επειδή είναι οι μεγάλοι λάτρες, και βέλη που λαχταρούν την άλλη ακτή. Αγαπώ εκείνους που δεν ψάχνουν πρώτα ένα λόγο πέρα από τ' αστέρια για να κατεβούνε και να θυσιαστούνε, αλλά θυσιάζουν τον εαυτό τους στη γη, ώστε η γη του Υπεράνθρωπου στη συνέχεια να έρθει. Αγαπώ αυτόν που ζει για να μαθαίνει, και αναζητεί να μαθαίνει ώστε ο Υπεράνθρωπος στη συνέχεια να ζήσει. Έτσι αναζητεί τη δική του κατάβαση. Αγαπώ αυτόν που μοχθεί και εφευρίσκει, ώστε να χτίσει το σπίτι για τον Υπεράνθρωπο, και να προετοιμάσει γι' αυτόν γη, ζώα, και φυτά: γιατί έτσι αναζητεί τη δική του κατάβαση. Αγαπώ αυτόν που αγαπάει την αρετή του: γιατί η αρετή είναι η βούληση προς κατάβαση, και ένα βέλος λαχτάρας.<br /><br /><strong>Αγαπώ αυτόν που δεν κρατάει μερίδιο πνεύματος για τον εαυτό του, αλλά θέλει να είναι πλήρως το πνεύμα της αρετής του: έτσι περπατάει σαν πνεύμα πάνω απ' τη γέφυρα</strong>. Αγαπώ αυτόν που κάνει την αρετή του κλίση και πεπρωμένο του: έτσι, για χάρη της αρετής του, είναι διατεθειμένος να συνεχίσει να ζει, διαφορετικά να μη ζήσει άλλο. Αγαπώ αυτόν που δεν επιθυμεί πολλές αρετές. Μια αρετή είναι περισσότερο αρετή από δύο, επειδή είναι περισσότερο κόμβος για να πιαστεί το πεπρωμένο κάποιου. Αγαπώ αυτόν του οποίου η ψυχή είναι πλουσιοπάροχη, που δεν θέλει ευχαριστώ και δεν τα επιστρέφει: αφού πάντα παρέχει, και δεν επιθυμεί να κρατήσει για τον εαυτό του. Αγαπώ αυτόν που ντρέπεται όταν τα ζάρια πέφτουν ευνοϊκά γι' αυτόν, και που στη συνέχεια ρωτάει: "Είμαι ανέντιμος παίχτης;"- επειδή είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει.<br /><br />Αγαπώ αυτόν που σκορπάει λόγια χρυσά πριν από τα έργα του, και πάντα κάνει περισσότερα απ' ότι υποσχέθηκε: γιατί αναζητάει τη δική του κατάβαση. Αγαπώ αυτόν που δικαιολογεί τους μελλοντικούς, και συγχωρεί τους παρελθόντες: γιατί είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει στους τωρινούς. <strong>Αγαπώ αυτόν που δαμάζει το Θεό του, επειδή αγαπάει το Θεό του: γιατί πρέπει να υποχωρήσει δια της οργής του Θεού του. Αγαπώ αυτόν του οποίου η ψυχή είναι βαθιά ακόμα και στο πλήγωμα, και μπορεί να υποχωρήσει σε κάτι μικρό: έτσι περνάει εθελουσίως πάνω από τη γέφυρα. Αγαπώ αυτόν που οποίου η ψυχή είναι τόσο υπερπλήρης που ξεχνάει τον εαυτό του, και όλα τα πράγματα είναι μέσα του: έτσι όλα τα πράγματα γίνονται η κάθοδός του.<br /></strong><br />Αγαπώ αυτόν που είναι ελεύθερο πνεύμα και ελεύθερη καρδιά: έτσι το κεφάλι του είναι μόνο τα σπλάχνα της καρδιάς του, η καρδιά του, όμως, προκαλεί την κατάβασή του. Αγαπώ όλους όσοι είναι σα βαριές σταγόνες που πέφτουν μια-μια απ' το μαύρο σύννεφο που χαμήλωσε πάνω απ' τον άνθρωπο: προμηνύουν τον ερχομό της αστραπής, και υποχωρούν σαν προάγγελοι.<br /><br />Να, είμαι ένας προάγγελος της αστραπής, και μια βαριά σταγόνα από το μαύρο σύννεφο: η αστραπή, όμως, είναι ο Υπεράνθρωπος.<br /><br />Αφού ο Ζαρατούστρα είχε πει αυτά τα λόγια, κοίταξε ξανά τον κόσμο, και σιώπησε. "Νάτοι στέκονται," είπε στην καρδιά του, "νάτοι γελάνε: δεν με καταλαβαίνουν, δεν είμαι το στόμα γι' αυτά τα αυτιά. Πρέπει πρώτα κάποιος να κοπανάει στ' αυτιά τους, ώστε να μάθουν να ακούνε με τα μάτια τους; Πρέπει κάποιος να κλαγγίζει όπως οι κατσαρόλες και οι δάσκαλοι των "μετανοείτε!"; Ή μόνο πιστεύουν τους τραυλούς; Έχουν κάτι για το οποίο είναι περήφανοι. <strong>Πώς το αποκαλούν, αυτό που τους κάνει περήφανους; Πολιτισμό, το αποκαλούν, τους ξεχωρίσει από τα γιδοκόπαδα. Δεν τους αρέσει, συνεπώς, ν' ακούνε για 'περιφρόνηση' των εαυτών τους. ’ρα θα μιλήσω στην περηφάνεια τους. Θα τους μιλήσω για το πιο περιφρονητικό πράμα: αυτό, όμως, είναι ο τελευταίος άνθρωπος!"</strong></em></p><p> </p><p><strong>Δυστυχως,τα αυτια μας ειναι πολυ φτωχα για να ακουσουν το μεγαλο φιλοσοφο.Εγω εχω να πω μονο αυτο: Μακαρι με καποιο τροπο να μπορουσαμε να γινουμε-οχι υπερανθρωποι-αλλα απλοι ανθρωποι...Η ανθρωπια και οτι τη συνοδευει εχει χαθει απο το ''σημερα''.Ή για να ειμαστε ειλικρινεις υπαρχει σε πολυ μικρη συγκεντρωση....Ας προσπαθησουμε να τοποθετησουμε την περηφανια πιο κατω στη λιστα και την ανθρωπια πιο πανω....Ισως ετσι κατι να καταφερουμε..<br /></strong></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30407</link> <pubDate>Wed, 27 Jul 2011 13:40:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30407</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Μια φραση του Νιτσε με βαζει σε σκεψεις....]]></title> <description><![CDATA[<p><strong>''Μπρος στην ανάγκη,κάθε ιδεαλισμός είναι απάτη''(Φ.Νιτσε)</strong></p><p><em>Ενα απο τα συνθηματα του Μαιου του '68 ηταν:''Ειμαστε ρεαλιστες,ζηταμε το αδυνατο''.Κρίνοντας απο τον αφορισμό του Νιτσε</em><em>,σιγουρα το μεγαλης αισθητικης ομορφιας αυτο συνθημα θα μπορουσε να ξαναφερει πισω απο τον ταφο του το μεγαλο Γερμανο φιλοσοφο.</em></p><p><em>Για να φωτισουμε την τριαδα οπτιμιστης-πεσιμιστης-ρεαλιστης,ενα λαικο ρητο λεει πως ο οπτιμιστης εχει εφευρει το αεροπλανο,ο πεσιμιστης δε το χρησιμοποιει και ο ρεαλιστης επιβιβαζεται σε αυτο με αλεξιπτωτο.</em></p><p><em>Προφανως στη ζωη υπαρχουν στιγμες για καθενα απο τους τρεις αυτους ρολους.Για παραδειγμα,την ωρα που υπερασπιζομαστε ενα προσωπικο σχεδιο πρεπει να ειμαστε οπτιμιστες στην ωθηση και στη φιλοδοξια,πεσιμιστες την ωρα που προνοουμε για τις μελλοντικες δυσκολιες και ρεαλιστες για να κατευθυνουμε την προσπαθεια που,μερα με τη μερα θα μας οδηγησει στο στοχο.</em></p><p><em>Επιστρέφοντας στην εξαγγελια του Νιτσε,το να ειμαστε ιδεαλιστες ειναι ενας ωραιος τροπος να περασουμε απο τον κοσμο χωρις να αποκτηνωθουμε ή να απαρνηθουμε τα ονειρα μας πριν την ωρα τους.Ωστοσο για την εκτελεση των ονειρων αυτων θα χρειαστουμε ενα γερο κεφαλαιο για να μιλαμε πρακτικα.</em></p><p><em>Τα ονειρα μας τα σχεδιαζει ο αρχιτεκτονας που κρυβεται μεσα μας,αλλα για να τα πραγματοποιησουμε χριαζεται να ξυπνησουμε τον εσωτερικο μας χτιστη... <br /></em></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30395</link> <pubDate>Mon, 25 Jul 2011 18:38:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30395</guid> </item> <item> <title><![CDATA[ΓΝΩΜΙΚΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΝΔΡΩΝ]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p><b>Δεν μπορώ να πιστέψω σε ένα Θεό που θέλει να τον υμνούν όλη την ώρα.(Φ.Νιτσε)</b></p><p><b>Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή.(Φ.Νιτσε)</b></p><p><b>Ο Ιησούς πέθανε πολύ νωρίς. Αν είχε ζήσει μέχρι την ηλικία μου, θα είχε αποκηρύξει ολόκληρη τη διδασκαλία του.(Φ.Νιτσε)</b></p><p><b>Ποιο από τα δύο: Είναι ο άνθρωπος μια από τις γκάφες του Θεού ή ο Θεός μια από τις γκάφες του ανθρώπου;(Φ.Νιτσε)</b></p><p><b>Η ελευθερία δεν αξίζει τίποτα αν δεν συμπεριλαμβάνει την ελευθερία να κάνεις λάθη.(Γκαντι)</b></p><p><b>Πριν απ\x92 τα μάτια μου ήσουν φως.<br /> Πριν απ\x92 τον Έρωτα έρωτας<br /> Κι όταν σε πήρε το φιλί,<br /> Γυναίκα(Ελυτης)</b></p><p><b>Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, <br /> τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, <br /> αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,<br /> Αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.(Καβαφης)</b></p><p><b>Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ να πούνε.(Καβαφης)</b></p><p><b>Η Ιθάκη σ\x92 έδωσε τ\x92 ωραίο ταξίδι. <br /> Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.<br /> ’λλα δεν έχει να σε δώσει πια.(Καβαφης)</b></p><p><b>Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.<br /> Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια.(Καβαφης)</b></p><p><b>Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, <br />τούτο προσπάθησε τουλάχιστον<br /> όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις <br /> μες την πολλή συνάφεια του κόσμου,<br /> Μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες.(Καβαφης)</b></p><p><b>Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.(Καζαντζακης)</b></p><p><b>Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα .(Καζαντζακης)</b></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30375</link> <pubDate>Thu, 21 Jul 2011 16:34:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30375</guid> </item> <item> <title><![CDATA["Όταν έκλαψε ο Νίτσε". Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάλομ]]></title> <description><![CDATA[<p><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/4145/2901/1600/mytaras%20sth%20kounisth%20poly8rona%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F.1.jpg"><img src="http://photos1.blogger.com/blogger/4145/2901/320/mytaras%20sth%20kounisth%20poly8rona%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F%3F.1.jpg" border="0" /></a><br /><br />Ένα απόσπασμα-διάλογος μεταξύ του Νίτσε και του καθηγητή Μπρόιερ από το βιβλίο:"Οταν έκλαψε ο Νίτσε" του Ίρβιν Γιάλομ<br /><br />"Δεν διδάσκω Γιόζεφ, ότι ο άνθρωπος οφείλει ν'αντέχει το θάνατο ή να "συμβιβάζεται" μαζί του. Ακολουθώντας αυτή την κατεύθυνση προδίδεις τη ζωή σου! Το μάθημα που σου διδάσκω είναι:<i> </i>Να πεθαίνεις τη σωστή στιγμή!" <br /><br />"<b>Να πεθαίνεις τη σωστή στιγμή!</b>" Η φράση αυτή προκάλεσε ένα σοκ στο Μπρόιερ.Η ευχάριστη απογευματινή βόλτα είχε αποκτήσει θανάσιμη σοβαρότητα.<br />"Να πεθαίνεις την κατάλληλη στιγμή; Τι εννοείς? Σε παρακαλώ, Φρήντριχ, δεν το αντέχω, σ' το 'χω πει πολλές φορές, να μου λες κάτι τόσο σημαντικό με τόσο αινιγματικό τρόπο. Γιατί το κάνεις αυτό;"<br /><br />"Θέτεις δυο ερωτήματα. Σε ποιό από τα δυο να απαντήσω;"<br /><br />"Σήμερα, πες μου για το να πεθαίνει κανείς τη σωστή στιγμή"<br /><br />"Ζήσε όταν ζεις! Ο θάνατος χάνει τη φρίκη του αν κάποιος πεθάνει έχοντας εξαντλήσει τη ζωή του! Αν ο άνθρωπος δε ζει στη σωστή στιγμή, τότε δεν μπορεί ποτέ να πεθάνει τη σωστή στιγμή"<br /><br />"Και τι σημαίνει αυτό;" ξαναρώτησε ο Μπρόιερ, νιώθοντας ακόμη πιο μπερδεμένος.<br /><br />"Ρώτησε τον εαυτό σου, Γιόζεφ: <i>έχεις εξαντλήσει τη ζωή σου;</i>"<br /><br />"Απαντάς στην ερώτηση με ερώτηση.Φρήντριχ!"<br /><br />"Κάνεις ερωτήσεις που γνωρίζεις την απάντησή τους" αντέκρουσε ο Νίτσε.<br /><br />"Αν γνώριζα την απάντηση, γιατί να ρωτήσω;"<br /><br />"Για ν'αποφύγεις να μάθεις τη δική σου απάντηση!"<br /><br />................................................................<br /><br />"Γιόζεφ, προσπάθησε να καθαρίσεις το μυαλό σου.Φαντάσου το ακόλουθο διανοητικό πείραμα! Τι θα συνέβαινε αν κάποιος δαίμονας σου έλεγε οτι αυτή τη ζωή -όπως τη ζεις τώρα και όπως την έχεις ζήσει στο παρελθόν- πρέπει να τη ζήσεις ξανά, αμέτρητες φορές; Και χωρίς να συμβαίνει τίποτα καινούριο;<br />"Όπου κάθε πόνος και κάθε χαρά κι ό,τι ήταν άφατα μικρό ή μεγάλο στη ζωή σου θα επιστρέφει σε σένα, όλα στην ίδια διαδοχή και ακολουθία -ακόμα κι αυτός ο άνεμος και τα δέντρα κι αυτά τα γλιστερά βράχια, ακόμα και το νεκροταφείο κι ο τρόμος, ακόμα κι αυτή η γλυκιά στιγμή κι εσύ κι εγώ, πιασμένοι απ' το μπράτσο, μουρμουρίζοντας αυτά τα λόγια;"<br /><br />Καθώς ο Μπρόιερ έμεινε σιωπηλός, ο Νίτσε συνέχισε: "Φαντάσου την αιώνια κλεψύδρα της ύπαρξης ν'αναποδογυρίζει ξανά και ξανά και ξανά. Και κάθε φορά, αναποδογυρίζουμε κι εσύ κι εγώ, απλοί κόκκοι στη διαδικασία".<br /><br />Ο Μπρόιερ έκανε μια προσπάθεια να τον καταλάβει."Αυτή η -η- η φαντασίωση, πώς-;"<br /><br />"Είναι κάτι παραπάνω από φαντασίωση" επέμεινε ο Νίτσε, "είναι κάτι παραπάνω από ένα νοητικό πείραμα. ’κου μόνο τα λόγια μου! ’σε απ' έξω όλα τ' άλλα! Σκέψου την αιωνιότητα. Δες πίσω σου -φαντάσου- να κοιτάζεις ατέλειωτα πίσω στο παρελθόν.<br />Ο χρόνος εξαπλώνεται προς τα πίσω για όλη την αιωνιότητα. Και, αν ο χρόνος εξαπλώνεται συνεχώς προς τα πίσω, οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί δεν έχει ήδη συμβεί;<br />Οτιδήποτε γίνεται τώρα δεν θα έχει γίνει έτσι παλιά; Οτιδήποτε περπατάει εδώ δεν έχει περπατήσει το ίδιο μονοπάτι στο παρελθόν;"._</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30370</link> <pubDate>Tue, 19 Jul 2011 18:09:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30370</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Πηγή : Πρωταγωνιστές(protagon.gr)]]></title> <description><![CDATA[<p>Σκέψεις μιας διαφορετικής νύχτας</p><p>Του Διονύση Κακαλέτρη 10/04/2011</p><ul><li> <a href="http://www.protagon.gr/resources/2011-04/anagnwstes---erwtas-sadness-and-separation-thumb-large.jpg"> <img src="http://www.protagon.gr/resources/2011-04/anagnwstes---erwtas-sadness-and-separation-thumb-medium.jpg" border="0" /> </a> </li></ul><p>1 εικόνα</p><p> </p><p>Στέκομαι στην Πατησίων. Τις τελευταίες πινελιές του απογευματινού φωτός έρχεται και τις κλέβει χωρίς καμία ενοχή το σούρουπο. «Όχι δεν μπορώ άλλο» μου λέει εκείνη. «Πρέπει να προχωρήσουμε ο καθένας μόνος του\x85» . Ξαφνικά ο πολυσύχναστος δρόμος καλύπτεται από μια ανεξήγητη επικίνδυνη ησυχία μέσα στο κεφάλι μου. Φταίνε τα λόγια της ; Δεν ξέρω. ’λλωστε δεν έχει σημασία πια . Ότι έγινε , έγινε\x85<br /> <br /> Ο Φρόιντ υποστήριξε ότι ο έρωτας γεννιέται μέσα από την ανάγκη να ικανοποιήσουμε την ερωτική μας ανάγκη. Ο Έριχ Φρόμ πατώντας και αυτός και με τα δυο του πόδια στην γη υποστηρίζει θα πει ότι δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα, καμία ενέργεια που να ξεκινά με τόσες ελπίδες και τόσες προσδοκίες και που αποτυγχάνει τόσο συχνά, όσο ο έρωτας. Πιο σουρεαλιστής ο Πλάτων, θεωρούσε ότι ο έρωτας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θεία τρέλα, από μια ακατανίκητη επιθυμία να συμπορευθούμε με τους Θεούς, όντες σε παραλήρημα.<br /> <br /> Τελικά όμως τι γίνεται; Που μπορεί να καταλήξει κανείς; Δύο είναι οι σημαντικότερες στιγμές του ανθρώπου. Η πρώτη είναι η γέννηση και η δεύτερη ο θάνατος του. Και στα δυο , άσχετα αν δε τα ζούμε σαν αναμνήσεις με εικόνες ποτέ ,ο Έρωτας έχει ξεκινήσει τις περισσότερες φορές ως δημιουργός , μας συντροφεύει στην ζωή και όταν του δοθεί εντολή από το υποσυνείδητο σε εγκαταλείπει οριστικά .<br /> <br /> Ο Έρωτας είναι τυφλός, λένε! Είναι; Η απλά το λέμε τυφλό καθώς θέλοντας να δίνουμε μια εξήγηση για τα πάντα το κάνουμε , δίνοντας ένα λιτό προσδιορισμό και σε αυτό; Όλο αυτό το παιχνίδι, το πάθος, η αναζήτηση ,η αποκλειστικότητα, η ανάγκη να γίνεις καλύτερος, που μας πάει τελικά; Μήπως είναι μια έμφυτη ανάγκη για να γίνεται πιο περιπλανώμενη και πλούσια η ζωή μας και να μην πλήττει , η υπάρχει σαν άτυπος κανόνας για να βοηθάει στην διαιώνιση του ανθρώπου;<br /> <br /> Ολόκληρες ιστορίες, μύθοι, γεγονότα, αμαρτίες και πάθη κρύβονται πίσω από αυτόν τον άγγελο που μπορεί να μεταμορφωθεί και σε δαίμονα, καθώς -κακά τα ψέματα- το πρόσωπο του μπορεί να γίνει η πιο γλυκιά μουσική των ουρανίων, αλλά και ο οβολός στον βαρκάρη της ψυχής μας, για να μας ντύσει με μαύρο χρώμα τις σκέψεις μας.<br /> <br /> Ότι και να πούμε, όσα και να αναλύσουμε, η πραγματικότητα είναι μια : Είτε εγκεφαλική χημική διεργασία, είτε κάτι πολύ πιο περίπλοκο από έναν ανθρωπινό μηχανισμό που εξελίχθηκε στο βάθος των χρόνων , θα είναι πάντα η αιτία της δημιουργίας στην ζωή, στην τέχνη, στους ανθρώπους αλλά και στην φύση.</p><p>"Κάποιες φορές εύχομαι να ερωτευτώ. Τότε ξέρεις τουλάχιστον ποιος είναι ο αντίπαλος" είχε πει ο Πήτερ Ουστίνωφ. Και πράγματι είχε δίκιο..</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=29546</link> <pubDate>Tue, 12 Apr 2011 23:21:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=29546</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Η ΕΝNΟΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ]]></title> <description><![CDATA[<p>Η αγάπη είναι ένα από τα πρωταρχικά συναισθήματα, ένα φαινόμενο με απόλυτη αξία. Η αγάπη, σε γενικές γραμμές, περιγράφει την έντονη έλξη κάποιου προς κάποιο άλλο πρόσωπο, τόπο ή αντικείμενο. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την εκδήλωση ενδιαφέροντος και φροντίδας αλλά και την ύπαρξη ταύτισης με τα πράγματα αυτά. Ο όρος αγάπη περιγράφει έναν έντονο συναισθηματικό δεσμό ή συναισθηματική κατάσταση. Με τη συνηθισμένη του χρήση, ο όρος αναφέρεται στη διαπροσωπική αγάπη, τα συναισθήματα που νιώθει ένα πρόσωπο για κάποιο άλλο πρόσωπο.<br /> <br /> Η αγάπη, είναι παρεξηγημένη, αφού θεωρείται ταυτόσημη με τον έρωτα και εκείνος με την σειρά του καταδικασμένος κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους από την εκκλησία.<br /> <br /> Η αγάπη, καλοσύνη και ομορφιά μαζί με την δημιουργία και την αφθονία, αποτελούν τα γενεσιουργά στοιχεία της ύπαρξης της ζωής και υποστηρίζουν την Πρόθεση (Intention). Είναι τα στοιχεία του πυρήνα της ψυχής μας που η ύπαρξή τους (σε ατομικό αλλά και ομαδικό επίπεδο) δημιουργεί την ευτυχία και η απουσία τους την δυστυχία στα άτομα ή τις κοινωνίες.<br /> <br /> «Η αγάπη αποτελείται από μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα» Αριστοτέλης<br /> <br /> «Στα όνειρα και την αγάπη τα πάντα είναι δυνατά» Janos Arnay<br /> <br /> «Η νύχτα μου έχει γίνει ένα γλυκό ηλιοβασίλεμα εξαιτίας σου» Ibn Abbad<br /> <br /> «Στην πραγματική αγάπη θέλεις το καλό του προσώπου. Στην ρομαντική αγάπη θέλεις το πρόσωπο» Margaret Anderson<br /> <br /> « Η αγάπη είναι μία προσωρινή τρέλα. Εκρήγνυται όπως το ηφαίστειο και μετά καταλαγιάζει. Και όταν καταλαγιάσει πρέπει να πάρεις μία απόφαση. Πρέπει να σκεφτείς αν οι ρίζες σας έχουν γίνει τόσο δεμένες που είναι ασύλληπτο πως κάποτε ζούσατε χώρια. Γιατί αυτό είναι αγάπη. Η αγάπη δεν είναι παγερή, δεν είναι ο ενθουσιασμός, δεν είναι οι υποσχέσεις για αιώνιο πάθος. Είναι απλά η «αγάπη» που κάθε ένας από εμάς μπορούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι την έχουμε. Η αγάπη από μόνης της είναι αυτό που μένει όταν ο έρωτας έχει περάσει, και αυτό είναι μία τέχνη και ένα τυχαίο γεγονός. Η μητέρα σου και εγώ το είχαμε, είχαμε ρίζες που μεγάλωναν από κάτω μας, και όταν όλα τα φύλλα έπεσαν από τα κλαδιά μας, ανακαλύψαμε ότι ήμασταν ένα δέντρο και όχι δύο.» Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι<br /> <br /> «Αγάπη είναι η ομορφιά της ψυχής» Aγιος Αυγουστίνος<br /> <br /> «Το φιλί είναι ένα όμορφο κόλπο, που σχεδίασε η φύση, για να σταματούν οι λέξεις όταν τα λόγια είναι περιττά» Ingrid Bergmen<br /> <br /> «Κάθε λεπτό από την ώρα ενός ερωτευμένου, αξίζει όσο μία ολόκληρη καθημερινή ζωή» Aphra Behn<br /> <br /> «Τα λόγια σου είναι η τροφή μου, η ανάσα σου το κρασί μου. Είσαι τα πάντα για μένα» Sarah Bernhardt</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=29410</link> <pubDate>Sat, 26 Mar 2011 20:33:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=29410</guid> </item> </channel></rss>
