![[Valid RSS]](images/valid-rss-rogers.png "Valid RSS")
This is a valid RSS feed.
This feed is valid, but interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
<managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor>
^
<webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster>
^
line 73, column 2180: (14 occurrences) [help]
... ενο. Εκείνος του απάντησε με φυσικότητα \x93Η ίδια η ζωή και οι αποφάσεις π ...
^
</channel>
^
<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7"?><!-- Generated on Fri, 26 Apr 2024 15:41:51 +0000 --><rss version="2.0"> <channel> <title>ΔΙΑΓΩΓΗ: ΚΟΣΜΙΑ!</title> <link>http://blogs.musicheaven.gr/desmar</link> <description>Αγγίζοντας με τα μάτια σκέψεις που η ανάγκη δημιουργικής έκφρασης με έκανε να αποτυπώσω στο χαρτί...</description> <language>el</language> <managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor> <webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster> <generator>PHP RSS Feed Generator</generator> <item> <title><![CDATA[Ζωγραφίζω ...]]></title> <description><![CDATA[<p><!-- @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --></p><p> </p><p>...με έντονα χρώματα κάθε σκοτεινή και γκρίζα σκέψη που προσγειώνεται άχαρα μέσα στο μυαλό μου. Ρίχνω άφθονο κίτρινο πάνω στο μαύρο ... κόκκινο πάνω στο γκρι ... γαλάζιο παιχνιδιάρικο πάνω στο σκούρο μπλε για να το δροσίσω ... λευκό πάνω στο καφέ για να φωτιστεί... Χρώμα πολύ χρώμα και όλο σε παστέλ ή και στακάτες έντονες αποχρώσεις μπας και αλλάξει αυτή η διάθεση η μελαγχολική που ίσως, πάει καλύτερα, με κάποια βροχερά απογεύματα του χειμώνα, με κάποιες Κυριακές που έξω φυσάει με μανία και το κρύο δεν προκαλεί κανένα κίνητρο για να εγκαταλείψει κάποιος την χουχουλιάρικη ζέστη του σπιτιού του. Βυθίζεται όλο και περισσότερο έτσι, μέσα στα ζεστά ρούχα του, με κολλημένο το πρόσωπό του πλάι στο παράθυρο ακούγοντας την αγαπημένη του μουσική, με ένα ζεστό ρόφημα ανά χείρας, μέσα σε έναν ωκεανό από σκέψεις παρατηρώντας τις γκρίζες εικόνες που εναλλάσσονται με ταχύτητα...</p><p>Σηκώνομαι γρήγορα και παίρνω κουβάδες με έντονα και χαρούμενα χρώματα και βάζω μέσα τα χέρια μου και αυτά με την σειρά τους τα παρασύρω πάνω σε λευκό μουσαμά. Με κινήσεις που μοιάζουν με την εκτέλεση μιας άτυπης χορογραφίας που θα ταίριαζε ιδανικά σε κάποιο είδος ιεροτελεστίας, εξορκίζω την θλίψη κινώντας σβέλτα τα γεμάτα χρώμα χέρια μου ανακατεύοντας άτακτα τα χαρούμενα χρώματα αλλά προσέχοντας να μην τα ανακατέψω και τόσο πολύ ώστε να μην επικρατήσει παρόλη την προσπάθεια και πάλι το μαύρο.</p><p>Αλλάζω με χρώμα την διάθεση και μαζί με αυτή σταδιακά αλλάζω και το είδος της μουσικής που επιλέγω να ακούσω αυτή τη στιγμή ...λίγο πιο γρήγοροι ρυθμοί ... λίγο πιο αισιόδοξα μηνύματα ... λίγες χρωματιστές πιτσιλιές ακόμα πάνω στον καμβά και να'μαστε ...έτοιμοι για βόλτα, έτοιμοι να απολαύσουμε αυτή την όμορφη βραδυά την τελευταία τυπικά του καλοκαιριού έτσι με χρωματιστή διάθεση ... Από αύριο μπορούμε να υποδεχτούμε το φθινόπωρο και το χρώμα που ρίξαμε απόψε σπάταλα ...ας το κουβαλήσουμε μαζί μας σαν εικόνα για όλα εκείνα τα βράδυα που το γκρίζο θα προσπαθείσει να επικρατήσει και πάλι!</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30545</link> <pubDate>Thu, 01 Sep 2011 02:34:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30545</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Οι λέξεις]]></title> <description><![CDATA[<!-- @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --><p>Να'μαι ξανά μετά από καιρό μπροστά στο πληκτρολόγιο ...νοιώθω το μυαλό μου σαν να έχει μετατραπεί σε ένα προαύλιο σχολείου όπου είναι κατάμεστο από λέξεις. Πλήθος πολύβουων λέξεων που τιτιβίζουν χαρούμενα και τρέχουν σε μικρές ή και μεγαλύτερες ομάδες ατάκτως μα παράλληλα τόσο αρμονικά. Ένας μικρός πολύχρωμος χαμός από λέξεις με διαφορετικές ακουστικές χροιές, όγκο, αίσθηση και εικόνες. Προσπαθώ ώρα τώρα αλλά μάταια να τις στοιχίσω σε μια λογική παράταξη, να τις συντάξω σε μια πρόταση που θα είναι μέρος μιας παραγράφου και αυτή με την σειρά της θα είναι τμήμα ενός κειμένου που θα έχει εισαγωγή-κυρίως θέμα-επίλογο όπως όλα τα καθώς πρέπει κείμενα.</p><p>Οι λέξεις του μυαλού μου φαίνεται πως έχουνε κέφι σήμερα ίσως λόγω της περιόδου που είναι ανάλαφρη, καλοκαιρινή και μακριά από αυστηρούς κανόνες έστω και συντακτικούς. Ξεγλιστρούν και με κοροιδεύουν κάθε φορά που νομίζω ότι κάτι πήγα να καταφέρω και να τις υποτάξω σε πειθαρχία. Φεύγουν από την σειρά τους, μπερδεύονται μεταξύ τους αλλάζοντας το νόημα, πειράζονται πετώντας γράμματα η μία στην άλλη, γελάνε δυνατά και δεν σταματούν να μιλούν με πάθος και ένταση. Σαν να προσπαθεί η κάθε μία να πει την ιστορία της στην άλλη και έχουν αυτόν τον ενθουσιασμό που έχουν τα μικρά παιδιά που μιλούν ακατάπαυστα όταν είναι ευτυχισμένα και χορτάτα από παιχνίδι με εκείνα τα κόκκινα μάγουλα, το ιδρωμένο μέτωπο και την ανάσα που κόβεται κατά την διάρκεια της αφήγησής τους αφού ξεχνούν από την χαρά τους να πάρουν αναπνοή.</p><p>Κάπως έτσι είναι οι χαριτωμένες και άτακτες λέξεις μέσα στο μυαλό μου σήμερα ...είναι τόσο ευχάριστη αυτή η ανταρσία που τελικά λέω να σταματήσω να προσπαθώ να τις υποτάξω και να τις αφήσω έτσι απειθάρχητες και άναρχες να παίξουν το δικό τους παιχνίδι, απλά θα τις απολαύσω και θα τους ζητήσω να με αφήσουν να παίξω μαζί τους. Ελπίζω μόνο να με δεκτούν στην παρέα τους ... ειιιιιιιι ψιτ! ψιτ! λέξειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιις ...</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30444</link> <pubDate>Sat, 06 Aug 2011 04:28:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30444</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Τα βήματα ...]]></title> <description><![CDATA[<p>Προσπαθώ να θυμηθώ τα βήματα που ακολούθησα σε όλο αυτό το ταξίδι και συνειδητοποιώ ότι τα περισσότερα δεν τα θυμάμαι ... μόνο κάποια ιδιαίτερα, κάποια "σημεία αναφοράς" έχουν αποτυπωθεί στην μνήμη μου ...</p><p>Αυτά λοιπόν τα λίγα βήματα ...που κατάφεραν να διακριθούν μέσα από το πλήθος είναι της "ισχυρής κάστας" και έχω καταλάβει ότι είναι αυτά που δημιουργούν τις αναμνήσεις ...τις νοσταλγίες ...τις θύμησες ... είναι αυτά που χτυπάνε τον συναγερμό σε περιπτώσεις επανάληψης μιας συνθήκης λάθους. Τα ιδιαίτερα αυτά βήματα ήρθαν μέσα στην ζωή μας για να μείνουν ...δεν χάνουν καθόλου τον καιρό τους ...εδραιώνουν από την πρώτη στιγμή τις θέσεις τους μέσα στο μυαλό μας ... Περισσότερο ή λιγότερο καταχρηστικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι "μονιμάδες" ...οι καρεκλοκένταυροι της μνήμης μας ...</p><p>Ένα τέτοιο βήμα με πλησιάζει "απειλητικά" και ενώ χρησιμοποίησα όλες τις χορευτικές κινήσεις που ξέρω για να το αποφύγω μάλλον ήρθε για να μείνει έτσι και εγώ με πολύ παιχνιδιάρικη διάθεση λέω να το υποδεχτώ!</p><p>:)</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=28569</link> <pubDate>Mon, 15 Nov 2010 01:12:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=28569</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Στριμώγματα ...]]></title> <description><![CDATA[<p>Είναι κάποιες φορές που όόόόόόόόόόόόλα μας πιέζουν ...οι συνθήκες ...οι φίλοι ...οι σχέσεις ...τα ψυχολογικά μας ...τα οικονομικά και τα επαγγελματικά μας ...το διάβασμα ...οι επιτυχίες μας αλλά και οι αποτυχίες ...τα συναισθηματικά αδιέξοδα ... τα όνειρα που δεν λένε να γίνουν πραγματικότητα ... οι ανατροπές στην καθημερινότητά μας ...ουφ!</p><p>Στριμώγματα δηλαδή ...από εξωτερικούς ή και εσωτερικούς παράγοντες που άλλοτε μπορούμε να ελέγξουμε ή και να ταθισεύσουμε και άλλοτε όχι ... τι πρέπει να κάνουμε σε μια τέτοια περίοδο???? </p><p>Δεν υπάρχει δυστυχώς κάποιο βιβλίο (ή τουλάχιστον δεν έχει πέσει στα χέρια μου) με "χρυσές συνταγές" αντιμετώπισης ...στριμωγμάτων αυτό που ξέρω όμως είναι ότι δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω ...πάντα να σκεφτόμαστε θετικά ...να αισιοδοξούμε και να μην αντιδρούμε σπασμωδικά ... Εξάλλου όπως λένε όταν οι συνθήκες αγριεύουν οι άνθρωποι πρέπει να ηρεμούν για να μπορούν να σκέφτονται με καθαρό μυαλό και να παλεύουν για την καλύτερη δυνατή έκβαση των πραγμάτων σε κάθε περίπτωση. </p><p>Τα στριμώγματα δεν θα σταματήσουν ποτέ να έρχονται με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο ...εμείς μπορούμε να κάνουμε όμως την διαφορά στον τρόπο που θα τα αντιμετωπίζουμε. Να είμαστε δυνατοί και ψύχραιμοι ...να εξετάζουμε μεθοδικά τις δυνατότητες που έχουμε και που μπορούμε να αξιοποιήσουμε κάθε φορά ...μα πάνω από όλα να είμαστε αισιόδοξοι και να μην το βάζουμε κάτω!</p><p>Καλό μήνα σε όλους!!! ;) </p><p> </p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=23527</link> <pubDate>Sat, 02 May 2009 15:29:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=23527</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Έχω μια πελώώώώώρια λαχτάρα ...]]></title> <description><![CDATA[ <!-- @page { size: 21cm 29.7cm; margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --> <p>Να συναντηθώ...</p> <p>Να μην σκέφτομαι...</p> <p>Να χαμογελώ...</p> <p>Να ονειρεύομαι...</p> <p>Να θυμηθώ...</p> <p>Να βελτιωθώ...</p> <p>Να νοσταλγήσω...</p> <p>Να αγαπήσω...</p> <p>Να ερωτευτώ...</p> <p>Να αισθάνομαι...</p> <p>Να επιμένω...</p> <p>Να μοιράζομαι...</p> <p>Να ακούω...</p> <p>Να επικοινωνώ...</p> <p>Να πιστεύω...</p> <p>Να ελπίζω...</p> <p>Να προσπαθώ...</p> <p>Να αλλάζω... </p> <p>Να κερδίζω...</p> <p>Να σχεδιάζω...</p> <p>Να στοχεύω...</p> <p>Να μαθαίνω...</p> <p>Να στηρίζω... </p> <p>Να δημιουργώ... </p> <p>Να ζω...</p> <p> </p><p>Πάμε άλλη μια τώρα... </p> <p>Έχω μια πελώρια λαχτάρα, <b>να συναντηθώ</b> με όσα με ξεκουράζουν και<b> να μην σκέφτομαι </b>αρνητικά<b>.</b> <b>Να μοιράζομαι</b> με τους γύρω μου ευχάριστες στιγμές, <b>να χαμογελώ </b>στις ατυχίες και <b>να ονειρεύομαι </b>ακατάπαυστα<b>.</b> Έχω μια πελώρια λαχτάρα <b>να θυμηθώ</b> τα σφάλματα που έκανα στο παρελθόν και να μπορέσω<b> να βελτιωθώ </b>μέσα από αυτά στο μέλλον, <b>να νοσταλγήσω</b> με τις σημαντικές απουσίες της ζωής μου, <b>να αγαπήσω </b>από την αρχή την καθημερινότητά μου και <b>να ερωτευτώ</b> όσα νέα θα έρθουν... γιατί θα έρθουν είναι σίγουρο αυτό! </p> <p>Έχω μια πελώρια λαχτάρα, <b>να αισθάνομαι </b>κάθε μέρα πιο δυνατή ...<b>να επιμένω</b> στις προσπάθειες και <b>να μοιράζομαι</b> όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με τους δικούς μου ανθρώπους. <b>Να ακούω</b> και με την καρδιά μου, <b>να επικοινωνώ</b> ουσιαστικότερα με το περιβάλλον μου. Να εξακολουθώ <b>να πιστεύω</b> ότι μπορώ να αλλάξω όσα δεν μου αρέσουν και <b>να ελπίζω</b> ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος μια μέρα. Έχω μια πελώρια λαχτάρα <b>να προσπαθώ</b> ακούραστα για το καλύτερο, <b>να αλλάζω</b> παραστάσεις, <b>να κερδίζω</b> το χαμένο έδαφος, <b>να σχεδιάζω</b> το μέλλον -ζώντας παράλληλα το παρόν και <b>να στοχεύω</b> όσο πιο ψηλά αντέχω. </p> <p>Έχω μια πελώρια λαχτάρα, <b>να μαθαίνω</b> συνεχώς καινούργια πράγματα, <b>να στηρίζω</b> όσους με χρειάζονται, <b>να δημιουργώ </b>και<b> να ζω</b> την κάθε μέρα με όλες μου τις αισθήσεις γιατί πιστεύω... ότι η κάθε μέρα μας είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ και ως τέτοια θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε!</p><p>Φιλί! <br /></p> ]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=22530</link> <pubDate>Sat, 28 Feb 2009 03:35:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=22530</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Ο Δρόμος ...]]></title> <description><![CDATA[ <!-- @page { size: 21cm 29.7cm; margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --> <p>Ας τα πάρουμε από την αρχή ... </p> <p>Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πως ακριβώς βρέθηκα πάνω στον δρομο αυτό, λες και κάποιος απλά με τοποθέτησε εδώ κάποια στιγμή, πότε όμως ακριβώς και για ποιό λόγο δεν ξέρω ...δεν θυμάμαι ... Προσπαθώ αλλά δεν μπορώ να φέρω στην μνήμη μου ούτε από που ήρθα, ούτε και το γιατί βρέθηκα εδώ, ίσως να μην έχει τελικά και τόση σημασία. Κρατώ τα μάτια μου κλειστά -η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι να τα ανοίξω- βρίσκομαι βλέπετε σε έναν άγνωστο δρόμο για έναν άγνωστο λόγο. Κρατώ λοιπόν τα μάτια μου κλειστά και αυτό το σκοτάδι με τρελαίνει. Σκοτάδι στα μάτια ...πλημμύρα στο μυαλό μου αφού οι σκέψεις ξεχύνονται η μια μετά την άλλη ορμητικά μέσα στο κεφάλι μου.</p> <p>Σκέφτομαι τι παράξενος που είναι ο κόσμος των συναισθημάτων ...Την μια στιγμή βυθίζεσαι μέσα σε μια δύνη αμφιβολίας, πνίγεσαι σε ένα ποτάμι μελαγχολίας και λύπης, νοιώθεις να χάνεις τον εαυτό σου σε μια εσωτερική σύγκρουση θυμού, αισθάνεσαι απόγνωση ...κλαίς ... Την επόμενη στιγμή όλα είναι διαφορετικά, έχεις απίστευτη δύναμη και με μια κίνηση απομακρύνεις αποφασιστικά το μαύρο σύννεφο της λύπης και απολαμβάνεις αχόρταγα όλες τις μικρές χαρές της ζωής ...έναν ζεστό καφέ ...μια παράσταση ...την επικοινωνία με άλλους...την αφή του χαρτιού από ένα βιβλίο στα χέρια σου. Ερωτεύεσαι και απογειώνεσαι ... Χαμογελάς με ικανοποίηση στη θέα μιας πρόωρα ανθισμένης αμυγδαλιάς ...νοιώθεις την ανάγκη να λικνιστείς στο άκουσμα μιας μελωδίας ...κοιτάς εκστασιασμένος μια πεταλούδα που ανοιγοκλείνει παιχνιδιάρικα τα φτερά της ενώ ρουφάει με όρεξη το νέκταρ κάποιου λουλουδιού. Τόσες συναισθηματικές εναλλαγές ...σκέτη μαγεία!</p> <p>Στέκομαι ακόμα στον δρόμο στην ίδια ακριβώς θέση σαν άγαλμα και σκέφτομαι ότι κουράστηκα να μένω στο ίδιο σημείο άπρακτη από φόβο με κλεισμένα τα μάτια μου, πρέπει κάτι να κάνω ...να δράσω, να αντιμετωπίσω ότι βρίσκεται εκεί μπροστά μου.... να πάω παρακάτω. Ο φόβος δεν είναι λύση ούτε και η αδράνια. Ανοίγω τα μάτια μου λοιπόν...κοιτάζω γύρω και συνειδητοποιώ ότι δεν είναι τελικά τόσο τρομερό το θέαμα όσο το είχα πλάσει στο μυαλό μου. Μυρίζω το κομμένο γρασίδι ...στο βάθος ακούγεται νερό ...Ξαφνιάζομαι από ένα πουλί που πετάει τόσο κοντά μου που ο αέρας από το φτερούγισμά του μου αγγίζει το πρόσωπο... Κοιτάζω στο βάθος του δρόμου όσο φτάνει το μάτι πέρα στον ορίζοντα και νοιώθω την ανάγκη να προχωρήσω, να φτάσω πιο πέρα, ένα βήμα κάθε φορά. Προχωράω συλλέγοντας και άλλες εικόνες, θέλω να βιώσω και άλλα συναισθήματα, να παρασυρθώ από τα χρώματα γύρω μου. Δεν φοβάμαι πια ...προχωράω όλο και πιο αποφασιστικά!</p> <p>Τελικά ο δρόμος είναι τρομαχτικός μόνο αν εμείς επιτρέψουμε στον εαυτό μας να τον βλέπουμε έτσι, εξαρτάται πως θα τον χειριστούμε, πως θα τον διαχειριστούμε, πως θα τον περπατήσουμε... Σε όποιον δρόμο και αν βρεθείς προσπάθησε να μην τον φοβηθείς ...προχώρα ...απλά προχώρα με τα μάτια ανοιχτά! Ανεξάρτητα από την αιτία που σε οδήγησε σε αυτόν προσπάθησε να κάνεις την διαδρομή του όσο πιο συναρπαστική μπορείς με μόνο στόχο να φτάσεις στο καλύτερο δυνατό σημείο του που δικαιωματικά σου ανήκει!</p> <p><br /><br /> </p> ]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=22451</link> <pubDate>Mon, 23 Feb 2009 00:46:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=22451</guid> </item> <item> <title><![CDATA[ΜΠΟΥΜ!]]></title> <description><![CDATA[<p>ΜΠΟΥΜ!</p><p>Έτσι το γιορτάζουμε με βεγγαλικά ...σαμπάνιες ...γέλια και αγκαλιές. Με δώρα και ελπίδες ...ότι όλα θα πάνε ακόμα καλύτερα ...ότι τα λάθη του παρελθόντος δεν θα επαναληφθούν ...<br /></p><p>ΜΠΟΥΜ! <br /></p><p>Είναι πλέον εδώ μαζί μας ...Μεταξύ μας δεν θα μπορούσε να κάνει και διαφορετικά ...την έλευσή του δεν την επέλεξε το ίδιο. Βέβαια αυτό που δεν ξέρουμε είναι το τι θα διάλεγε να κάνει αν είχαμε την δυνατότητα να το ρωτήσουμε ...άραγε θα επέλεγε να έρθει? ...Όμως αυτή μας την απορία δεν θα μας την λύσει οπότε ας ξεπεράσουμε την περιέργειά μας και ας πάμε στο χαρούμενο γενονός!</p><p>ΜΠΟΥΜ!</p><p>Ήρθε και είναι το μικρό μας ...το πολυτιμότερό μας ...και είναι στο χέρι μας να το διαπαιδαγωγήσουμε σωστά... να το εκπαιδεύσουμε ...να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες ...να βάλουμε τα θεμέλια έτσι ώστε να μοιραστούμε μαζί του χαρές ...αξιομνημόνευτες στιγμές ...Να πραγματοποιήσουμε κάποια από τα όνειρά μας ...και να πιάσουμε τους στόχους μας! </p><p>ΜΠΟΥΜ! </p><p>Ευτυχισμένο το νέο έτος! </p><p> </p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21429</link> <pubDate>Thu, 01 Jan 2009 18:24:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21429</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Ο γαιδαράκος ...]]></title> <description><![CDATA[ <!-- @page { size: 21cm 29.7cm; margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --> <p><i>Μια ακόμη ιστορία θα σας διηγηθώ. Βλέπετε οι γιορτινές μέρες είναι τέτοιες που σηκώνουν τις ιστορίες ...τις αλληγορίες ...τις ευχές ...τις παραινέσεις ...τις ελπίδες ...την οικιότητα ...την παρέα ... Σήμερα θα ήθελα να μεταφερθούμε αν δεν σας πειράζει στη σοφίτα με την κεκλιμένη οροφή. Ελάτε να ανέβουμε την σκάλα ... Πρόσθεσα φωτάκια στο στρογγυλό παραθυράκι και κεριά γύρω γύρω στον χώρο. Όλο ξύλο είναι αυτό το δωμάτιο και φλοκάτες. Θα είναι σαν να μεταφερθήκαμε σε ένα καταφύγιο ...Ας πούμε λοιπόν ότι έξω χιονίζει με μανία και είναι απογευματάκι ...εκεί στο μεταίχμιο, την ώρα ακριβώς που η νύχτα νικάει την μέρα και εκείνη αποχωρεί αφήνοντας λίγο χρώμα πίσω της για να μην την ξεχάσουμε μέχρι την επόμενή μας συνάντηση ... Μέσα στο δωμάτιο έχει ζέστη ...ας είναι καλά η σόμπα ...Καθίστε όπου βολεύεστε ...εγώ θα κάτσω στο ψάθινο σκαμπό ...στη μέση για να έχω οπτική επαφή με όλους σας και να με ακούτε. </i></p> <p><i>Θα σας πω λοιπόν μια ιστορία που ένα κομμάτι της το άκουσα κάποια στιγμή και μου άρεσε τόσο που δεν το ξέχασα ποτέ ... Το ένταξα στην ιστορία μου για να σας το μεταφέρω ...Μισό λεπτάκι να ρίξω μερικά κάστανα να γίνονται πάνω στο κατσαρολάκι της σόμπας και πατάτες στο αλουμινόχαρτο ...εσείς σερβιριστείτε με κρασί ...ξεκινάμε! </i></p> <p>Κάποτε, ήταν ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος που έψαχνε να βρει έναν σκοπό ...έναν σκοπό να ζει, να ελπίζει, να ονειρεύεται, να χαμογελάει, να παλεύει ...Έψαχνε ...έψαχνε αλλά τίποτα θετικό δεν έβρισκε γύρω του ...όπου και να έστρεφε τα μάτια του έβλεπε μόνο πόνο και δυστυχία. Μια μέρα αποφάσισε να ταξιδέψει ...να ψάξει να βρει τον σκοπό που αναζητούσε. Ταξιδεύοντας βρέθηκε σε ένα χωριό που δεν είχε ποτέ του ακούσει ...προσπάθησε να συμβουλευτεί τον χάρτη του αλλά το όνομα του συγκεκριμένου χωριού δεν το βρήκε ... Διασχίζοντας αυτό το πανέμορφο και φροντισμένο μέρος κάπου στις καταπράσινες παρυφές του, συνάντησε έναν παππού που στεκόταν και σιγοτραγουδούσε μπροστά από ένα σταυροδρόμι. Αφού τον χαιρέτησε, τον ρώτησε τι τον κάνει τόσο χαρούμενο. Εκείνος του απάντησε με φυσικότητα \x93Η ίδια η ζωή και οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε σε αυτήν!\x94. Προβληματίστηκε και ζήτησε διευκρινήσεις ...τότε ο παππούλης του είπε μια πολύ παλιά ιστορία: </p> <p>\x93Πριν χρόνια ακόμα όταν τα ζώα επικοινωνούσαν με τους ανθρώπους και οι άνθρωποι με την φύση ...ήταν ένας γαιδαράκος. Ένας γαιδαράκος που σπάνια απομακρινόταν από τον στάβλο του γιατί φοβόταν να αποφασίσει. Ήρθε καιρός δύσκολος όμως και μια φοβερή καταιγίδα ρίμαξε τούτο το χωριό και κάθε τι ζωντανό που κατοικούσε εδώ εκτός από το φτωχό το ζώο. Για μέρες έμεινε κάτω από τα χαλάσματα του στάβλου όμως η πείνα και κυρίως η δίψα τον έκανε να κατευθυνθεί προς το σταυροδρόμι που στεκόμαστε τώρα. Θυμήθηκε τα λόγια του αγαπημένου του κυρίου που έλεγε ότι σε τούτο το σταυροδρόμι -που ήταν πλέον και η μόνη διέξοδος από το κατεστραμένο χωριό- ο ένας του δρόμος οδηγούσε σε μια πανέμορφη λίμνη με άφθονο νερό, χώρο για να ξαποστάσει και φαγητό ενώ ο άλλος οδηγούσε σε γκρεμό και σε σίγουρο θάνατο. Αυτό που δεν ήξερε ο καημένος ο γαιδαράκος ήταν ποιός δρόμος οδηγούσε στο κάθε αποτέλεσμα. Μην μπορώντας να αποφασίσει μόνος του και αφού κανένας δεν περνούσε από τούτο δω το σταυροδρόμι για να του υποδείξει τον δρόμο που θα τον έστελνε στα σίγουρα στην σωτηρία ...ξεψύχησε μετά από μέρες εξαντλημένος.\x94.</p> <p>Ο ήρωας της ιστορίας μας ευχαρίστησε τον παππούλη και νοιώθοντας ότι έχει βρει πλέον τον σκοπό της ζωής του επέστρεψε σιγοτραγουδώντας στο σπίτι του. Ποιός ήταν αυτός? Να μην εγκαταλείπει ποτέ την προσπάθεια και να μην φοβάται να παίρνει αποφάσεις όσο ρίσκο και αν αυτές έχουν όταν χρειάζεται. </p> <p>Το δίδαγμα (?). Κάθε μέρα καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις μικρές ή μεγάλες, απλές ή σύνθετες, εύκολες ή δύσκολες. Η λήψη αποφάσεων κρύβει σίγουρα ένα βαθμό ρίσκου το μέγεθος του οποίου εξαρτάται από το είδος της απόφασης. Ο φόβος της αποτυχίας δεν είναι απάντηση στην απουσία προσπάθειας. Η αδράνεια σίγουρα δεν είναι λύση ...όπως και η παθητική στάση στη ζωή ...Ελπίζω να βρούμε όλοι την δύναμη να παίρνουμε αποφάσεις και να έχουμε έμπνευση να επιλέγουμε εκείνες που θα καλυτερεύουν την ζωή που επιθυμούμε να ζήσουμε.</p><p>Φιλιά! <br /></p><p> </p> ]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21398</link> <pubDate>Wed, 31 Dec 2008 04:35:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21398</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Μια καμήλα μες την πόλη!!!]]></title> <description><![CDATA[ <!-- @page { size: 21cm 29.7cm; margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --> <p><i>ΠΡΟΣΟΧΗ! Για την ανάγνωση της σημερινής ιστορίας απαιτείται ...προσποίηση!!! Ας προσποιηθούμε λοιπόν ότι είμαστε όόόόλοι μαζί γύρω από ένα τζάκι ...με ζεστό ρόφημα ανά χείρας ... χαμηλό φωτισμό μέσα στο στρωμένο με μαξιλάρες δωμάτιο και από ένα πιατάκι με σπιτικό γλυκό του κουταλιού και μελομακάρονα ... Α! Ναι ... ο χώρος που καθόμαστε είναι αρωματισμένος με κανέλα και πορτοκάλι ... Είμαστε έτοιμοι? Καθόμαστε όλοι αναπαυτικά? Ξεκινάμε ...</i></p> <p>Ήταν μια συνηθισμένη μέρα εργασίας, χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις, με ομαλή ρότα όπως λένε και σε ναυτικούς όρους. Για να το κάνω λίγο πιο παραστατικό ήταν από εκείνες τις μέρες που βάζεις τον αυτόματο πιλότο και απλά τις περπατάς χωρίς να δαπανάς φαιά ουσία...από τις μέρες που αν κατ'εξαίρεση είχες πάρει μαζί σου το πρωί το αυτοκίνητο το απόγευμα γυρνάς με τα πόδια τελικά στο σπίτι γιατί λόγω συνήθειας έχεις ξεχάσει ότι το είχες πάρει μαζί ... Για μια τέτοια μέρα θα μιλήσω και εγώ ...για μια μέρα που απλά εκτελείς το καθημερινό σου πρόγραμμα χωρίς να περιμένεις ...την έκπληξη!</p> <p>Ο τρόπος μετακίνησής μου από και προς τον τόπο εργασίας μου είναι το λατρεμένο τρένο ...γιατί λατρεμένο θα μου πείτε ... κατέληξα σε αυτό για πολλούς λόγους όπως τους σταθερούς σε γενικές γραμμές χρόνους του, την ανεξαρτησία κινήσεων που σου προσφέρει κατά την διάρκεια της μετακίνησής σου μια ανεξαρτησία που προσωπικά την αξιοποιώ στο έπακρον είτε διαβάζοντας τα αγαπημένα μου βιβλία, είτε ακούγοντας μουσική, είτε πιάνοντας κουβεντούλα με τους συνταξιδεύοντες, είτε χαζεύοντας απλά το τοπίο έξω βυθισμένη στις σκέψεις μου ... Οι τρενοταξιδευτές όπως και εγώ αναπτύσουν σε ένα μεγάλο βαθμό τις δικές τους συνήθειες όπως την σταθερή ώρα προσέλευσης στο σταθμό, την επιλογή ενός συγκεκριμένου βαγονιού, την προτίμηση σε συγκεκριμένες θέσεις για να κάθονται. Αυτές οι μικρές επαναλαμβανόμενες προτιμήσεις είναι εξαιρετικά βοηθητικές τα πρωινά όπου ακόμα νυσταγμένος καθώς είσαι δεν χρειάζεται να σκεφτείς πολύ προς τα που θα κινηθείς ...βάζεις τον αυτόματο και σε πάει μόνο του το σώμα σου στην δοκιμασμένη επιλογή ...την σίγουρη! </p> <p>Επιστρέφοντας το απόγευμα από το γραφείο χρησιμοποιώ το ίδιο μεταφορικό μέσο. Σαν ένα καλοπρογραμματισμένο GPS το μυαλό μου εμφανίζει την διαδρομή της επιστροφής και μου στέλνει μόνο τα απαραίτητα μηνύματα π.χ. Φτάσαμε στο σταθμό προορισμού μας (ναι ναι συχνά χρησιμοποιούμε με τον εγκέφαλό μου τον πληθυντικό ευγενείας για να επικοινωνήσουμε χεχεχε) ...κατεβείτε τις σκάλες και κοιτάξτε δεξιά \x96 αριστερά ... στρίψτε αριστερά ...προχωρήστε ευθεία στα 30 μέτρα και στρίψτε δεξιά κ.λπ. κ.λπ. Κανονικά σε αυτό το σημείο εγώ αφού κατέβω τις σκάλες του σταθμού και κοιτάξω δεξιά μήπως πέσω κατά λάθος πάνω σε κανέναν βιαστικό θα έστρεφα το σώμα μου αριστερά και θα κατηφόριζα τον πλακόστρωτο δρόμο μέσα από την αγορά ... θα κοίταγα τις ίδιες βιτρίνες που είδα και το πρωί ανεβαίνοντας προς τον σταθμό ...και μετά από 10-15 περίπου λεπτά θα ήμουν σπίτι. Όμως ...ΕΚΠΛΗΞΗ! </p> <p>Στρέφοντας αδιάφορα το βλέμα μου δεξιά την μέρα που σας περιγράφω που δεν είναι και πολύ μακρινή παρά μόνο λίγων ημερών ...είδα αντί για τον κόσμο που συνήθως κινείται βιαστικά στο σταθμό μια ΚΑΜΗΛΑ ...ναι ναι ... μια πελώρια καφετί καμήλα να βαδίζει νωχελικά ...αργά και επιβλητικά μαζί με τον οδηγό της ανάμεσα στους περαστικούς ... ΚΑΜΗΛΑ???? Μια καμήλα μες την πόλη??? Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου πολλές φορές γιατί νόμιζα προς στιγμήν ότι είχα βυθιστεί τόσο πολύ στις σκέψεις μου μέσα στο τρένο που ακόμα ταξίδευα και δεν είχα επιστρέψει στην πραγματικότητα. Μα τι κάνει η καμήλα εδώ σκέφτηκα ...και ακολούθησα ενστικτωδώς το πλήθος ... λίγο πιο πέρα σε ένα πάρκο που έχουμε, τα πάντα ήταν χωμένα στο φως, το χρώμα, την μουσική, τα παιδιά, τις καραμέλες, τα ξύλινα σπιτάκια και μια φάτνη ... Μια φάτνη ...αναπαράσταση λοιπόν ...απ'όλα είχε αυτή η φάτνη ...το θείο βρέφος ...τους μάγους ... τα ζώα ...έτσι εξηγείτε η καμήλα!!! Βρήκα το σκηνικό απρόσμενα ευχάριστο ... τόσο μάλιστα που αντί να επιστρέψω σπίτι αποφάσισα να αναμειχτώ με τους υπόλοιπους ανθρώπους ...βρήκα και κάποιους φίλους μου εκεί ...μιλήσαμε ...βολτάραμε ...γελάσαμε ... ήταν ΤΕΛΕΙΑ! Εκτός προγράμματος ... τόσο διαφορετικά!!! Αυτή η καμήλα με έβγαλε από το πρόγραμμά μου και την ...ευχαριστώ! </p> <p>Όπως όλες σχεδόν οι ιστορίες έτσι και αυτή κρύβει και ένα ηθικό δίδαγμα να το πω? Ένα δια ταύτα να το πω? ...αυτό το κάτι τέλος πάντων που έχουν οι ιστορίες να πουν στον καθένα μας... Να προσπαθείτε να προσθέτετε την ποικιλία στην καθημερινότητά σας ακόμα και με τα πιο απλά πράγματα... να προσπαθείτε να απολαμβάνετε τις στιγμές που ζείτε και να νοιώθετε ευγνωμοσύνη γι'αυτά που έχετε αντί για λύπη γι'αυτά που δεν έχετε ... να αλλάζετε την προγραμματισμένη σας διαδρομή χωρίς να αποκλείνετε από τον προορισμό σας ...Να είστε δεκτικοί στις εκπλήξεις της ζωής που ίσως να μην είναι πάντα τόσο ευχάριστες όσο η καμήλα της συγκεκριμένης ιστορίας ... Μην κλείνεστε στον εαυτό σας ... μοιραστείτε με τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν ότι πιο πολύτιμο έχετε ... τον χρόνο σας!</p> <p>Θέλει κανένας άλλο μελομακάρονο?</p> <p>Χρόνια Πολλά!</p> <p> </p> ]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21331</link> <pubDate>Fri, 26 Dec 2008 20:22:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21331</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Να ...τα πούμε???]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p>Σήμερα από τις 8:00 π.μ. άνοιξα τόσες φορές την πόρτα μας για τα κάλαντα ... παιδικά πρόσωπα ξεπρόβαλαν μπροστά μου ...μελωδικές φωνές κατέκτησαν στον χώρο..."Να τα πούμε?" ..."Να τα πούμε?" ... "Να τα πείτε ...να τα πείτε" τους έλεγα ξανά και ξανά ... οι παιδικές φωνές είναι χαρούμενες ελπίδες που σκάνε σαν χρωματιστές φωτοβολίδες πάνω στην καρδιά μου και με ξαφνιάζουν ευχάριστα ... Οι παιδικές φωνές είναι τα φωτάκια που λαμπυρίζουν στο δέντρο των ονείρων μου ...στο δέντρο των ευχών ...του χαμόγελου και της αισιοδοξίας! Ας προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια ματιά και στον διπλανό μας αυτές τις γιορτινές μέρες (και όχι μόνο) αυτές τις δύσκολες για πολλούς μέρες ... τις ανάποδες ...τις σκληρές ...Να διασκεδάσουμε με την καρδιά μας δεν λέω ...(αυτό θα κάνω και εγώ ) αλλά να δώσουμε και ένα χέρι βοηθείας ...ένα χαμόγελο ...ένα στήριγμα ...την παρέα ...μια παρήγορη κουβέντα από καρδιάς όπου νοιώθουμε ότι το έχουν ανάγκη ... Εύχομαι σε όλους σας και στον καθένα ξεχωριστά να έχετε ότι έχετε περισσότερο ανάγκη αυτές τις μέρες λοιπόν ...τι λέτε? Να ...τα πούμε??? <br /> <br /> ...ας τα πούμε το λοιπόν για το καλό των ημερών αλλά ...Κυπριακά! Καλήν εσπέραν,άρχοντες,αν είναι ορισμός σας,<br /><br />Χριστού την θείαν γέννησιν να πώ ΄ς τ\x92αρχοντικό σας.<br /></p><p>Χριστός γεννάται σήμμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει,</p><p>οι ουρανοί αγάλλονται,χαίρει η κτίσις όλη.</p><p>Εν το σπηλαίω τίκτεται,εν φάντη των αλόγων</p><p>ο βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.</p><p>Πλήθος αγγέλων ψάλλουσιν το<< δόξα εν υψίστοις>>,</p><p>και τούτου άξιον εστίν η των ποιμένων πίστις.</p><p>Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα,</p><p>άστρον λαμπρόν τους οδηγεί,χωρίς να λείψει ώρα.</p><p>Φθάσαντες εις Ιερουσαλήμ,με πόθον ερωτώσιν,</p><p>που εγεννήθην ο Χριστός,να παν να τον ευρώσιν.</p><p>Διά Χριστόν ως άκουσεν ο βασιλεύς Ηρώδης,</p><p>αμέσως εταράχθηκεν κι έγινεν θηριώδης,</p><p>οτι πολλά φοβήθηκεν δια την βασιλείαν</p><p>μην του την πάρη ο Χριστός και χάση την αξίαν.</p><p>Κράζει τους μάγους και ερωτά που ο Χριστός γεννάται,</p><p><< εις Βηθλεέμ εξεύρομεν,ως η Γραφή δηγάται >>.</p><p>Τους είπεν να υπάγωσιν και, όπου να τον ευρώσιν,</p><p>αφού τον προσκυνήσωσιν,να παν να του ειπώσιν,</p><p>όπως υπάγει και αυτός,για να τον προσκυνήση,</p><p>με δόλον ο μισόθεος,γαι να τον αφανίση.</p><p>Βγαίννουν οι μάγοι,τρέχοντες,και τον αστέραν βλέπουν,</p><p>φως θεϊκόν κατέβαιννεν και με χαράν προστρέχουν.</p><p>Εν τω σπηλαίω έρχονται,βρίσκουν την Θεοτόκον,</p><p>κι εβάσταν\x92 ς τας αγκάλας της τον άγιον της τόκον.</p><p>Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα του χαρίζουν,</p><p>σμύρναν,χρυσόν και λίβανον,θεόν τον ευφημίζουν</p><p>την σμύρναν μεν ως άνθρωπον,χρυσόν ως βασιλέαν,</p><p>τον λίβανον σε ως θεόν \x92ς όλην την ατμοσφαίραν.</p><p>Αφού τον επροσκύνησαν,ευθύς πάλιν μισεύβουν</p><p>και τον Ηρώδην μελετούν,να πάγουν γαι να εύρουν,</p><p>πλην άγγελος εξ ουρανού βγαίννει,τους εμποδίζει,</p><p>άλλην οδόν να πορευθούν αυτός τους διορίζει.</p><p>Και πάλιν άλλος άγγελος τον Ιωσήφ προστάζει</p><p>εις Αίγυπτον να πορευθή και εκεί να ησυχάζη,</p><p>να πάρη και την Μαριάμ ομού και τον υιόν της,</p><p>οτ\x92 ο Ηρώδης τον ζητεί τον τόκον τον δικόν της.</p><p>Μη βλέπων δε ο βασιλεύς τους μάγους να γυρίσουν,</p><p>εις Βηθλεέμ επρόσταξεν παιδίν να μήν αφήσουν,</p><p>όσα παιδία εύρωσιν δύο χρονών και κάτω</p><p>όλα να τα περάσωσιν ευθύς απ\x92 τα σπαθιά των.</p><p>Χιλιάδες δεκατέσσαρες σφάζουν εις μίαν ημέραν,</p><p>θρήνον,κλαθμόν και οδυρμόν είχεν κάθε μητέρα,</p><p>και επληρώθην το ρηθέν προφήτου Ησαϊου,</p><p>μετά των άλλων προφητών και του Ιερεμίου,</p><p><<φωνή ηκούσθη εν Ραμά, Ραχήλ τα τέκνα κλαίει,</p><p>παραμυθήν ουκ ήθελεν,ότι αυτά ουκ έχει >>.</p><p>Ιδού όπου σας είπομεν την όλην την υμνωδίαν,</p><p>του Ιησού μας του Χριστού γέννησιν την αγίαν,</p><p>και σας καλονυκτίζομεν,πέσετε,κοιμηθήτε,</p><p>ολίγον ύπνον πάρετε κι ευθύς να συκωθήτε,</p><p>και βάλετε τα ρούχα σας,έμορφα ενδυθήτε,</p><p>\x92ς την εκκλησίαν τρέξατε, με προθυμίαν μπήτε,</p><p>ν\x92 ακούσετε με προσοχήν ολήν την υμνωδίαν</p><p>και με πολλήν ευλάβειαν την θείαν λειτουργίαν</p><p>κι έπειτ\x92 άμα γυρίσετε εις το αρχοντικόν σας,</p><p>ευθύς τραπέζιν στρώσατε,βάλτε το φαγητόν σας</p><p>και τον σταυρόν σας κάμετε,γευθήτε,ευφρανθήτε,</p><p>δότε και κανενός φτωχού,οστίς να υστερήται.</p><p>Δότε κι εμάς τον κόπον μας ότ\x92είναι ορισμός σας,</p><p>και ο Χριστός μας πάντοτε να είναι είναι βοηθός σας.</p><p>Χρόνους πολλούς να χαίρεσθε,πάντα ευτυχισμένοι,</p><p>και στο κορμίν και στην ψυχήν να είσθε πλουμισμένοι.</p><p align="center">Και είς έτη πολλά</p><p align="center"> </p><p align="left"><b>ΦΙΛΟΥΘΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! </b><br /></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21297</link> <pubDate>Wed, 24 Dec 2008 17:47:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21297</guid> </item> </channel></rss>If you would like to create a banner that links to this page (i.e. this validation result), do the following:
Download the "valid RSS" banner.
Upload the image to your own server. (This step is important. Please do not link directly to the image on this server.)
Add this HTML to your page (change the image src attribute if necessary):
If you would like to create a text link instead, here is the URL you can use:
