![[Valid RSS]](images/valid-rss-rogers.png "Valid RSS")
This is a valid RSS feed.
This feed is valid, but interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
<managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor>
^
<webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster>
^
line 35, column 9: (59 occurrences) [help]
<p>Έτσι μ\x92 αυτά και μ\x92 αυτά το Blog έμεινε μόνο και σκονισμένο για καιρό, να ...
^
</channel>
^
<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7"?><!-- Generated on Fri, 26 Apr 2024 17:25:55 +0000 --><rss version="2.0"> <channel> <title>Κάποια Δήθεν Λόγια......</title> <link>http://blogs.musicheaven.gr/dithen</link> <description>Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετάθέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......</description> <language>el</language> <managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor> <webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster> <generator>PHP RSS Feed Generator</generator> <item> <title><![CDATA[Τώρα που αλλάξαν οι καιροί]]></title> <description><![CDATA[<p></p><p><strong>Σου στέλνω χαιρετίσματα,</strong></p><p></p><p><strong>με δυό μικρά πουλιά,</strong></p><p></p><p><strong>λιγότερα συνθήματα</strong></p><p></p><p><strong>και πιο πολύ δουλειά .......</strong></p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32616</link> <pubDate>Wed, 18 Jul 2012 17:40:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32616</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Αν Αργήσω μην με ψάξεις στο ΔΝΤ, θα είμαι με την Τροϊκα!]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p>Από καιρό ήθελα να επιστρέψω σε τούτο το χώρο, απλά για να προσθέσω κάτι καινούργιο στην, εγκαταλειμμένη εδώ και καιρό, hi-tech γωνιά που επιχείρησα κάποτε ως άνοιγμα των οριζόντων των γνώσεων μου, αλλά και ως δοκιμή μιας νέας μορφής επικοινωνίας που με έβγαζε από τα συνήθη της δικής μου γενιάς. Αλλά «πολλά έξω να κάμω είχον», έτσι το ανέβαλλα συνεχώς, ίσως γιατί δεν είχα κάτι ουσιαστικό να παραθέσω! Ίσως πάλι γιατί όσα έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή καθημερινά όταν όλα ανατρέπονται από οικονομικές κρίσεις, απώλεια δουλειάς, χρεωκοπίες, θανάτους, χωρισμούς, έρωτες και δεν συμμαζεύεται, μας αναγκάζουν να ξεχνάμε την έξω επικοινωνία και να επικεντρωνόμαστε στην επανασύσταση και επανασυγκόλληση του παζλ της ζωής μας. Η ανάγκη της αυτοσυντήρησης, της νέας αρχής, της επιβίωσης σε έναν κόσμο που καταρρέει και η προσμονή στο νέο Φεγγάρι ή το νέο Ήλιο (των πάλαι ποτέ αυτοχθόνων Ινδιάνων) που πάντα αποτελεί ελπίδα για ανάκαμψη!</p><p> </p><p> </p><p>Έτσι μ\x92 αυτά και μ\x92 αυτά το Blog έμεινε μόνο και σκονισμένο για καιρό, να θυμίζει κάποιες άλλες πιο ελπιδοφόρες εποχές όχι όμως και τόσο μακρυνές. Αν και το έχουμε βιώσει όλοι πολλές φορές στη ζωή μας φαντάζομαι, κάθε φορά το να διαλύεται η ζωή σου σε μια νύκτα και το επόμενο πρωί να προσπαθείς να μαζέψεις όσα κομμάτια απέμειναν για να φτιάξεις κάτι καινούργιο, προσφέρει πάντα μια νέα γνώση των δυνάμεων που νόμιζες ότι δεν είχες και των γερών βάσεων που έκτισε ο κάθε ένας από εμάς την προσωπικότητα του. </p><p> </p><p> </p><p>Δεν επανέρχομαι σε σένα φίλε blog για να γράψω κάτι πεφωτισμένο, ούτε κάτι έξυπνο, ούτε καν κάτι εμπνευσμένο με την απαραίτητη προσθήκη των κατάλληλων δόσεων χιούμορ για εντυπωσιασμό, αφού δεν το \x92χω! Αφορμή ήταν τελικά κάτι πολύ απλό, ένα παλιό ξεχασμένο τραγουδάκι του φίλτατου Μηλιώκα με τίτλο «Μπαμπά μην τρέχεις»! Ένα τραγουδάκι που ακούγοντας το σήμερα το πρωί στο αυτοκίνητο από κάποια συχνότητα των ραδιοκυμάτων (ίσως και αριστερά των FM) καθώς ανηφόριζα για το γραφείο, μου έφερε στο μυαλό πολλούς συνειρμούς για την γενιά όλων των 40 και κάτι ψιλά και ίσως και των 40 παρά κάτι ψιλά! Αυτών που στο τέλος αποδεικνύονται ότι ανήκουν στους «Τελευταίους των Μοϊκανών», από πολλές απόψεις. Αυτή τη γενιά που η κρίση (κατά την γνώμη μου) έχει κτυπήσει περισσότερο και πιο τραγικά, αφού μόλις τελείωσε την πρώτη δεκαετία της μετουσίωσης των όποιων ονείρων και επιδιώξεων της με σκληρή δουλειά και πάλη! Και πάνω εκεί που άρχισε το νερό να μπαίνει στο αυλάκι και το βλέμμα στράφηκε σε καινούργιες οριοθετήσεις στόχων για τα επόμενα χρόνια η κρίση τα έφερε όλα τούμπα! Αυτό δεν σημαίνει ότι και όλες οι άλλες γενιές, δεν έχουν πληγεί οδυνηρά από την κρίση, αλλά εγώ εστιάζομαι στην δική μας γενιά που ξέρω και εμπιστεύομαι (όπως θα έλεγε και το διαφημιστικό σλόγκαν) και θυμήθηκα ένα κείμενο που είχα διαβάσει σε ένα blog ενός πολύ καλού μέλους του ΜΗ, αλλά το ξαναδιάβασα και προσφατα καπου στο διαδίκτυο και ταυτίζομαι πλήρως. </p><p><strong> </strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>«Η Γενιά λοιπόν των 40 και κάτι ήμαστε μια γενιά σε συνεχή αναμονή! Περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.</strong></p><p><strong><p> </p><p>Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.</p></strong><p> </p></p><p> </p><p><strong> </strong></p><p><strong>Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή...</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί\x85 Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους».</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλο και μάθαμε να το ξεπερνάμε.</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.<br /></strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα, μπάλα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.<br /></strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong><p>Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;<br /><br /></p><p> </p></strong></p><p><strong>Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!</strong><br /><br /><p><strong> </strong></p><p><strong>Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας : ) : D : P</strong></p></p><p><p><br /><strong>Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.»</strong></p></p><p><p> </p><p> Και τώρα καλούμαστε να σηκώσουμε ξανά το βάρος της όποιας αποτυχίας των σαθρών θεμελίων της κοινωνίας που ποτέ δεν ήταν αγγελικά πλασμένη, αλλά εμείς ως γενιά βρισκόμασταν παιδιόθεν στο μεταίχμιο των με κινηματογραφική ταχύτητα αλλαγών της! Καλούμαστε να ανασύρουμε από την παλιά ντιβανοκασέλα της Μάνας μας (εκεί που γλυκά φύλαγε με τρυφερότητα όλες τις παιδικές μας αναμνήσεις) τα ξύλινα σπαθιά μας και με την ίδια άγνοια κινδύνου να ορμήσουμε ξανά για να ξαναστήσουμε όσα κτίσαμε και χάσαμε σε μια νύκτα! Όπως τότε που ορμούσαμε ο ένας για να κτυπήσουμε τον άλλο, καθώς το επέτασσαν οι κανόνες του παιχνιδιού της γειτονιάς, αγνοώντας τις συνέπειες ενός ανοικτού κεφαλιού ή μιας βαθιάς πληγής!</p><p> </p></p><p><strong>«Ακόμα σαν να ακούω τη Μαμά μου,</strong></p><p><p><strong> </strong></p><p><strong>Να \x92ρθεις νωρίς</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Μην πας μακριά</strong></p><p><strong> </strong></p><p><strong>Και να προσέχεις\x85..»</strong></p><p> </p></p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=28728</link> <pubDate>Fri, 10 Dec 2010 13:04:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=28728</guid> </item> <item> <title><![CDATA[’τακτες λέξεις στο άσχετο!]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p> </p><strong>Ψιθύριζες πως: </strong><p> </p><strong>«Θέλει ο έρωτας κι\x92 ο θάνατος ψυχή» </strong><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p align="right"><strong>Πολλά έγιναν, γι\x92 αγάπη και για θάνατο, </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>νερό που κύλησε στη γέφυρα από κάτω. </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Όπως τότε, εκεί, </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Fisherman\x92s Coast και Nobody\x92s Inn </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>και το χιόνι που περίμενες κάθε Πέμπτη στις τρεις \x85.. </strong></p><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><strong>Το χέρι μπλεγμένο στα μαλλιά και το κορμί να τρέμει </strong><p> </p><strong>στην υποψία του φιλιού, </strong><p> </p><strong>κι\x92 αν «οι στιγμές που μού \x92δωσες </strong><p> </p><strong>αξίζουν μια ζωή», </strong><p> </p><strong>στη φουρτούνα αναμετριέσαι με σένα και τους άλλους! </strong><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p align="right"><strong>Η στεριά με πνίγει κι η θάλασσα σε φοβίζει. </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Η ιστορία κι αν δείχνει να τελειώνει, απλά επαναλαμβάνεται </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>σαν μοίρα και κισμέτ. </strong></p><p> </p><p align="right"><strong>Ίδιο μοτίβο της ζωής το σκηνικό! </strong></p><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><strong>«Πόσο σ\x92 αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις», </strong><p> </p><strong>όπως κι εγώ \x85. </strong><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p align="right"><strong>Η μοναξιά δημιουργεί, </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>μα ειν\x92 η απουσία που ματώνει! </strong></p><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><strong>Ήσυχα να ναι τα ταξίδια στη νέα γη, </strong><p> </p><strong>μην ποθήσεις \x85. </strong><p> </p><strong>το λιμάνι ήταν πάντα μικρό </strong><p> </p><strong>κι εμείς πάντα μόνοι! </strong><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=27084</link> <pubDate>Wed, 21 Apr 2010 18:32:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=27084</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Ακριβό μου Μήνυμα .....]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p> </p><p><strong>Πέταξες τα πέπλα στο χώμα που δεν χόρταινε</strong></p><strong></strong><p><strong>Το πάτημα σου</strong></p><strong> Δεν είδες πως έτρεμε η καρδιά \x85. </strong><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p align="right"><strong>Δεν ήταν ο λόγος μα η πράξη </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Που σε δάκρυσε </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Κι όλα αυτά που ήθελες να ζήσεις \x85. </strong></p><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><strong>Δεν άντεξες το λίγο στο πολύ που δεν προσφέρθηκε </strong><p> </p><strong>Ονειρεύτηκες, είπες </strong><p> </p><strong>Κρίμα, όταν ήρθες δεν πλησίασες \x85. </strong><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p align="right"><strong>Ήθελες να μάθεις μα δεν άντεξες </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Το παιχνίδι της γνώσης </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Βαθύ το αίσθημα κι αμάραντο \x85. </strong></p><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><strong>«Φύγε, λοιπόν, σε σου πρέπει στέρεα γη» </strong><p> </p><strong>Τίποτα δεν είδες </strong><p> </p><strong>Μόνο τον ερώτα κι αυτό που δεν δόθηκε \x85\x85 </strong><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p align="right"><strong>Τι πόνεσε πίοτερο; </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Ότι δεν δόθηκε ή ότι πήρες; </strong></p><p align="right"> </p><p align="right"><strong>Καληνύχτα Καρδιά \x85\x85.. </strong></p><p> </p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><strong>Τρέξε μακριά από την αίσθηση </strong><p> </p><strong>Έτσι γλυτώνεις </strong><p> </p><strong>Ποτέ δεν μάθαμε\x85\x85.!!!</strong> <p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>**Αφιερωμένο, γιατί Ψυχή μου όλα κάποτε τελειώνουν, κι εμείς παραδιδόμαστε στο τέλος κάθε μάχης! <p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=26493</link> <pubDate>Thu, 11 Feb 2010 16:39:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=26493</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Μαραμπού ....]]></title> <description><![CDATA[<p align="center"><font><strong>11 Ιανουαρίου, 1910 \x96 10 Φεβρουαρίου, 1975</strong></font></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font><img src="http://2.bp.blogspot.com/_CiBTK_YTVdg/SBwyRRC23mI/AAAAAAAAAHs/wWzCTYq7Bck/S269/%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B2%CE%B2%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" border="0" width="168" height="250" align="top" /></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><strong><font></font></strong></p><p align="center"><font><strong>"Μα ο ήλιος αβασίλεψε κι ο αητός απεκοιμήθη</strong></font></p><p align="center"><font><strong></strong></font></p><p align="center"><font><strong>και το βοριά το δροσερό τον πήραν τα καράβια.</strong></font></p><p align="center"><font><strong></strong></font></p><p align="center"><font><strong>Κι έτσι του δόθηκε καιρός του Χάρου και σε πήρε!"</strong></font></p><p align="center"><font></font></p><p align="center"><font></font></p><p align="center"><font></font></p><p align="center"><font></font></p><p align="center"><font></font></p><p align="center"><img src="http://4.bp.blogspot.com/_3vX5-yI23Zo/S0qF96oksSI/AAAAAAAABag/xmLL_daOJ80/s400/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%B2%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82.JPG" border="0" width="400" height="305" align="top" /></p><p align="center"><font></font></p><p align="center"><font></font></p><p align="center"><font></font></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><font></font></p><p><font></font></p><p><font></font></p><p><font><strong>«Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 1956. Απόγεμα ο Μαραμπού ξαφνικά. Έπιασε εδώ το καράβι του. Έρχεται από την Αυστραλία. Φοράει μια μαβιά φανέλα ως τον λαιμό. Δεν έχει ρούχα, παρά τα καλοκαιρινά του, λέει. Αυτός είναι ταξιδιώτης στ' αλήθεια. Μιλάει για τα νησιά Κόκο, κάτοικοι λιγότερο από 100, όπου άραξαν για να νοσηλέψουν ένα θερμαστή που τον χτύπησε στο χέρι μια σταγόνα μαζούτ (μια μικρή σταγόνα, λέει, τινάζεται με τόση πίεση που μπορεί να σου κόψουν το χέρι). Είναι ένα αξεδιάλυτο μείγμα μύθου και αλήθειας αυτός ο άνθρωπος, καθώς μιλά ψευδίζοντας ή μ' εκείνο το συρτό τόνο απαγγελίας.»</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p align="right"><font><strong>Γιώργος Σεφέρης <em>(Μέρες Στ 1951-1956)</em></strong></font></p><p align="right"><font><strong></strong></font></p><p align="center"> </p><p align="center"> </p><p align="center"> </p><p align="center"><img src="http://petra.pblogs.gr/files/f/164300-%C3%8A%C3%A1%C3%A2%C3%A2%C3%A1%C3%A4%C3%9F%C3%A1%C3%B2%20%C3%8D%C3%9F%C3%AA%C3%AF%C3%B2%20%C3%8D%C3%85%C3%94.jpg" border="0" width="400" height="598" align="top" /> </p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><font><font><strong>Σε ευχαριστούμε κυρ\x92 Νίκο, για όλες τις «Βάρδιες» που βγάλαμε μαζί σου!!!</strong></font></font></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p><strong><font></font></strong></p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=26483</link> <pubDate>Wed, 10 Feb 2010 17:28:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=26483</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p> </p>Προχθές, μεταξύ τύρου και αχλαδιού, έτυχε να εμπλακώ σε μια απολαυστική (είναι η αλήθεια) συζήτηση μεταξύ παρέας, που με γύρισε χρόνια πίσω! Μια από αυτές τις συζητήσεις που συνηθίζαμε να κάνουμε σε πιο νεαρή ηλικία, στα χρόνια της αναζήτησης των διαφόρων υπαρξιακών «πως» και «γιατί», τότε που είχαμε την ευχέρεια του χρόνου και της χαλαρής αμπελοφιλοσοφίας πίνοντας τον καφέ μας ή τα ξίδια μας (αναλόγως την ώρα που λάμβανε χώρα)! <p> </p><p> </p><p> </p>Το θέμα συζήτησης κοινότυπο, η ΑΠΙΣΤΙΑ και ο χωρισμός ως αποτέλεσμα! Αφορμή, όπως πάντα σε τέτοιες συζητήσεις, αποτέλεσε ο πρόσφατος χωρισμός ενός πολύ φιλικού ζευγαριού, που νόμιζες ότι ήταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλον! Από αυτά τα ζευγάρια που εντυπώνονται στη συνείδηση, όσων τα γνωρίζουν, ως «οι αιώνια μαζί»! <p> </p><p> </p><p> </p>Στην αρχή της συζήτησης, όπως ήταν φυσικό, ακούστηκαν σχεδόν από όλους οι κλασσικές ατάκες περί απιστίας και οι κλισέ φιλοσοφίες που έχουν αναπτυχθεί, δια μέσω της αναζήτησης και της σχετικής πείρας, περί του εν λόγω αμαρτήματος! Αφού φτάσαμε (με την έντονη παρέμβαση των γυναικών της παρέας, ως είθισται) για άλλη μια φορά στο κλασσικό συμπέρασμα του «πόσο γουρούνια είναι οι άνδρες» που θέλουν να πιστεύουν ότι είναι πολυγαμικά όντα και δεν λογαριάζουν τίποτα μπροστά στην ηδονή τους, έπεσε και το κερασάκι στην τούρτα σε στυλ κουτσομπολίστικου σχολίου ενδεδυμένο με τον απαραίτητο (όπως πάντα) μανδύα της εχέμυθης πληροφορίας: «Η κυρία του κυρίου δεν ήταν και τόσο άμεμπτη ευθυνών όσο δείχνουν τα πράγματα, διότι παράλληλα με το ένα και μοναδικό τσιλημπούρδισμα του συζύγου της μετά από δέκα χρόνια γάμου (το οποίο ήταν στην πραγματικότητα μια στιγμιαία εκτόνωση της σεξουαλικής του διάθεσης χωρίς ιδιαίτερο υπόβαθρο και συνέχεια), η κυρία φέρεται να διατηρούσε, πολύ πιο πριν από την παραβίαση της 7ης εντολής από το έτερον της ήμισυ, σοβαρό δεσμό (όπως διαλαλείται) με άλλον κύριο πολύ μικρότερο της στην ηλικία!» <p> </p><p> </p><p> </p>Όπως ήταν φυσικό η νέα πικάντικη πληροφορία έστρεψε τη συζήτηση της παρέας προς άλλες ατραπούς πολύ πιο ενδιαφέρουσες! Και δεν είναι πως η συζήτηση περί των λόγων που μια γυναίκα οδηγείται στην απιστία δεν είναι κι αυτή κοινότυπη, αλλά θεωρώ πως η συζήτηση που αναπτύσσεται σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς και οι θεωρίες που κατατίθενται από αμφότερους τους εκπροσώπους των δυο φίλων έχουν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον σε σύγκριση με τα κλισέ που ακούγονται ως λόγοι για την ανδρική απιστία. Διότι για να υποκύψει στο «αμάρτημα» ένας άνδρας δεν χρειάζονται και πολλά! Πολλές φορές χρειάζεται απλά μια σεξουαλική διάθεση και ένα γυμνό καλαίσθητο γυναικείο πόδι ή στήθος, συνοδευόμενα από ένα όμορφο γυναικείο μουτράκι! Οι λόγοι που οδηγούν ένα σύζυγο να ξημερωθεί στο κρεβάτι μιας άλλης γυναίκας, στις πλείστες των περιπτώσεων δεν είναι και τόσο βαθυστόχαστοι όσο θέλουν να πιστεύουν οι γυναίκες που αρέσκονται στο να πλάθουν στο μυαλό τους ένα μυστηριακό παραμύθι για να αναλύσουν την κάθε ανδρική αντίδραση ή συμπεριφορά (αλλά κι εδώ πιστεύω ότι αυτό που ενοχλεί περισσότερο μια γυναίκα σε ένα περιστασιακό παραστράτημα του συζύγου της είναι ότι ο άνδρας της με την πράξη του θεώρησε τα ξένα μπούτια και στήθη καλύτερα από τα δικά της, και λιγότερο ότι πρόδωσε την εμπιστοσύνη που του είχε και τους όρκους του!) <p> </p><p> </p><p> </p>Ενώ στην περίπτωση που μια γυναίκα αφήσει την συζυγική θαλπωρή και αρχίσει να τρέχει σε ξένο κρεβάτι ακροβατώντας μεταξύ παραμυθιού και πραγματικότητας, τότε έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον να ψάξει κάποιος τις βαθύτερες των πραγμάτων αιτίες!! Και το πιο ενδιαφέρον στην όλη συζήτηση είναι οι απόψεις που καταθέτουν επί του θέματος οι εκπρόσωποι(ες) του γυναικείου πληθυσμού! Οι οποίες όταν πρόκειται για την ανδρική απιστία είναι λαλίστατες εναντίον των ανδρών και της όποιας νοοτροπίας τους, ενώ στην περίπτωση της διάπραξης απιστίας από μια εκπρόσωπο του φύλου τους, μετατρέπονται σε σφίγγες και προσπαθούν να ρίξουν και πάλι τα βάρη στους άνδρες (συζύγους) που τάχα δεν φροντίζουν όσο θα έπρεπε τις γυναίκες τους και τις εξωθούν στην απιστία! <p> </p><p> </p><p> </p>Μέσα από την εν λόγω συζήτηση λοιπόν, η παρέα κατέληξε σε κάποια πολύ χρήσιμα συμπεράσματα, όχι και τόσο πρωτότυπα μα σίγουρα ουσιαστικά! Πρώτα από όλα υπάρχει η παραδοχή ότι, οι εποχές που πιστεύαμε ότι η απιστία είναι «προνόμιο» των ανδρών έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τα τελευταία χρόνια, στον πειρασμό να «πειραματιστούν» εκτός σχέσης, υποκύπτουν όλο και περισσότερες γυναίκες. Κι αυτό είναι γεγονός κι όποιος δεν το παραδέχεται τότε βιώνει ύπνο μακάριο μέσα από τον γάμο του! <p> </p><p> </p><p> </p>Ποιες όμως είναι οι πραγματικές αιτίες που οδηγούν μια γυναίκα στην απιστία και στον «εκτός γάμου» πειραματισμό; <p> </p><p> </p><p> </p>Κάποια από τις κοπέλες της παρέας υποστήριξε ευθαρσώς την άποψη ότι, οι γυναίκες είναι αυτές που στην πραγματικότητα ανέκαθεν ήταν πολυγαμικά όντα! Διότι, όπως ισχυρίστηκε, με πολύ περίσκεψη και επιχειρηματολογία που με κλόνισε (πρέπει να ομολογήσω), αρχέγονα οι γυναίκες ήταν αυτές που είχαν την ανάγκη να έχουν πολλούς ερωτικούς συντρόφους διότι έψαχναν τον κατάλληλο και πιο γόνιμο άνδρα ώστε να τεκνοποιήσουν μαζί του! Δεν θα παραμείνω ωστόσο σ\x92 αυτή την άποψη (παρ\x92 ότι την σέβομαι), διότι θέλει πολλή ανάλυση και ιδιαίτερες γνώσεις ανθρωπολογίας και βιολογίας για να την αναλύσει κάποιος, αλλά και γιατί δεν πιστεύω ότι this is the case της σύγχρονης «άπιστης» γυναίκας! <p> </p><p> </p><p> </p>Η πιο κοινότυπη άποψη είναι ότι οι γυναίκες ωθούνται στην απιστία διότι προσπαθούν να καλύψουν συναισθηματικά κενά που δημιουργούνται μέσα από την τριβή του γάμου. Δηλαδή, οι γυναίκες που αισθάνονται παραμελημένες από το σύντροφό τους και πιστεύουν ότι έχει χαθεί πλέον η συναισθηματική επαφή και η επικοινωνία από τη σχέση τους, <br />μπαίνουν πιο εύκολα στον πειρασμό να δημιουργήσουν έναν παράνομο δεσμό. Στην περίπτωση αυτή η απιστία είναι καταρχήν συναισθηματική και η σωματική επαφή αποτελεί το επισφράγισμα του ιδιαίτερου δεσίματος με τον «παράνομο» τους σύντροφο. <p> </p><p> </p><p> </p>Το δεύτερο συμπέρασμα που βγήκε, και θα μπορούσε να ήταν και πρώτο αν ένας από τους άνδρες της παρέας δεν είχε μια μικρή δυσκολία να το αποδεχτεί ως θέση, είναι ότι μέσα από μια εξωσυζυγική σχέση, οι γυναίκες ψάχνουν κι αυτές όπως και οι άνδρες τη σεξουαλική ικανοποίηση! Δηλαδή, οι γυναίκες έχουν την ίδια ακριβώς ανάγκη για σεξουαλική ευχαρίστηση με τους άνδρες. Όταν, λοιπόν, ειδικά στις μακροχρόνιες σχέσεις η σεξουαλική ζωή φθείρεται και οι ερωτικές επαφές μεταξύ του ζευγαριού μειώνονται ή παύουν να είναι ικανοποιητικές, οι αγαπητές μας «κυρίες» στρέφονται στην απιστία για να βρουν διέξοδο. Και μπορεί αρχικά να περιμένουν από το τρίτο πρόσωπο να τις καλύψει σεξουαλικά, όμως σταδιακά δένονται και συναισθηματικά διότι αυτή είναι η φύση τους. <p> </p><p> </p><p> </p>Τρίτη σε σειρά πιο δημοφιλής άποψη ανάμεσα στην παρέα αναδείχτηκε αυτή που ισχυρίζεται ότι, μια γυναίκα καταφεύγει στην απιστία διότι αισθάνεται την ανάγκη για επιβεβαίωση. Είναι γεγονός ότι, πολλές φορές οι γυναίκες αισθάνονται ότι έχουν χάσει τη θηλυκότητά τους ή ότι δεν είναι αρκετά ερωτικές, είτε γιατί η συμπεριφορά του συντρόφου τους απέναντί τους, τους δημιουργεί ανασφάλεια για την εικόνα τους, είτε γιατί λόγω των οικογενειακών ή των επαγγελματικών υποχρεώσεων έχουν παραμελήσει τον εαυτό τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι γίνονται πιο ευάλωτες σε οποιαδήποτε ένδειξη θαυμασμού. Έτσι η αίσθηση ότι είναι επιθυμητή από έναν άλλο άνδρα μπορεί να είναι αρκετή για να βρεθεί μία γυναίκα μπλεγμένη σε μία «εξωσυζυγική» σχέση. <p> </p><p> </p><p> </p>Οι απόψεις ότι μια γυναίκα «πέφτει» στην απιστία μόνο και μόνο για να αποδράσει από την ρουτίνα ή γιατί θέλει με αυτό τον τρόπο να προκαλέσει το ενδιαφέρον του συντρόφου της ώστε να την προσέξει περισσότερο, με στόχο να αναθερμανθεί η συζυγική τους ζωή και να μπει η σχέση τους σε άλλη βάση, συζητήθηκαν μεν αλλά κρίθηκαν ως ελάσσονες λόγοι και λίγο φαιδροί για περαιτέρω ανάλυση. <p> </p><p> </p><p> </p>Ενδιαφέρουσα ωστόσο ήταν η άποψη που εξέφρασε ένα φιλαράκι, ότι όλα αυτά σήμερα είναι ξεπερασμένα και ότι η μοντέρνα γυναίκα μπαίνει στον πειρασμό της απιστίας μόνο για οικονομικούς ή επαγγελματικούς λόγους. Ο Μπαγάσας επέμενε όλο το βράδυ ότι μια γυναίκα αποφασίζει να δημιουργήσει εξωσυζυγική σχέση με έναν άνδρα με οικονομική επιφάνεια ή με επαγγελματικό κύρος, επιδιώκοντας να έχει υλικά οφέλη. Για παράδειγμα να συνάψει δεσμό με τον προϊστάμενό της με απώτερο στόχο να τη βοηθήσει να έχει γρήγορη επαγγελματική ανέλιξη. Όπως καταλαβαίνετε η άποψη αυτή εκνεύρισε όλες τις γυναίκες της παρέας, που το έχουν πάντα ως θέμα αρχής να μην αποδέχονται ότι μια «σωστή» κυρία μπορεί να υποκινείται από τόσο ευτελή κίνητρα για την οποιαδήποτε ερωτική της επιλογή! Κι αφού μούγκρισαν μέσα από τα δόντια ότι τέτοιες απόψεις υποτιμούν την γυναικεία φύση, υποστήριξαν ότι μόνο οι άνδρες υποκινούνται από τέτοια κίνητρα! ’σε που όλο το βράδυ έβλεπαν με το μισό τους το φιλαράκι που τόλμησε να εκφράσει τέτοια άποψη! <p> </p><p> </p><p> </p>Με αυτή την μακρά συζήτηση μας βρήκε το πρωί με μάτια κόκκινα και κεφάλι κουβά! Εγώ είχα παραδοθεί καμιά ώρα πριν τελειώσει η συζήτηση μη μπορώντας να σκεφτώ και να συζητήσω άλλο! ’σε που είχα κατεβάσει, μετά από πολύ καιρό, ένα μπουκάλι ουίσκι μόνος μου, με αποτέλεσμα κάπου εκεί στις πέντε το πρωί να μπερδεύω πια τα λόγια μου! <p> </p><p> </p><p> </p>Δεν ξέρω ποια είναι η δική σας άποψη, αλλά τέτοιες συζητήσεις σε εξαντλούν πλήρως, ιδίως όταν έχεις απέναντι σου μαχητικές εκπροσώπους του «ασθενούς» φύλου που θέλουν να αναλύουν τα πάντα σε βάθος! <p> </p><p> </p><p> </p>Για μένα πάντως «ου γαρ έρχεται μόνο»! Μάλλον έχω γεράσει για τέτοια παρεϊστικα debates! <p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=26275</link> <pubDate>Tue, 19 Jan 2010 15:27:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=26275</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Προόρισμος ...]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p> </p><p><font><strong>Κανείς από τους δυο δεν έψαχνε να γεμίσει τα κενά</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font> </strong><p><font><strong>Τέτοια δεν υπήρχαν στο δομημένο μας εγώ!!</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font> </strong><p><font><strong>Να ζήσουμε ψάξαμε πέρα από τα όρια του συνειδητού!</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font><font> </font> </strong><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p align="right"><font><strong>Η παρουσία μπορεί να γίνει ρουτίνα,</strong></font></p><p align="right"><font><strong></strong></font></p><p align="right"><strong><font> </font> </strong></p><p align="right"><font><strong>Μα η απουσία δεν συνηθίζεται ποτέ!!!</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font><font> </font> </strong><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong>Ρίξε Καρδιά μου τον τοίχο,</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font> </strong><p><font><strong>Θέλω να δω την θάλασσα που μύρισα μα δεν μου </strong></font></p><p><font><strong>φανερώθηκε ακόμα\x85\x85</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font><font> </font> </strong><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p align="right"><font><strong>Κοίτα \x85. ένα καράβι \x85\x85 Ελεύθερο!</strong></font></p><p align="right"><font><strong></strong></font></p><p align="right"><strong><font> </font> </strong></p><p align="right"><font><strong>Κοίτα τα φώτα του, κρέμονται απ\x92 τον ουρανό!!</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font> </strong><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong>Λες να είναι αυτό;</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font> </strong><p><font><strong>Έρχεται πάντα στο όνειρο μου \x85\x85</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font> </strong><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p align="right"><font><strong>Ο ποιητής αποφασίζει για τον προορισμό!!!</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font><font> </font> </strong><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong>Γκρέμισε, Καρδιά μου τον τοίχο,</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><strong><font> </font> </strong><p><font></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong>Θέλω να φύγω \x85\x85</strong></font></p><strong><font> </font><font> </font> </strong><p><font></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p align="right"><font><strong>Προορισμό θέλω!!!</strong></font></p><strong><font> </font><font> </font> </strong><p><font></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong>Μήπως φαντάστηκα το αποψινό Φεγγάρι;</strong></font></p><strong><font> </font><font> </font> </strong><p><font></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong>Και το ταξίδι \x85\x85;</strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><font><strong></strong></font></p><p><strong></strong></p><strong><font> </font> </strong><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25812</link> <pubDate>Fri, 27 Nov 2009 02:09:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25812</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Οι Αρετές του Έλληνα ....]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p> </p>Όταν ο Θεός δημιούργησε τα Έθνη, έδωσε στο κάθε έθνος από δυο αρετές!! <p> </p><p> </p><p> </p>Έτσι ο καλός Θεούλης, έκανε τους Αμερικάνους τακτικούς και αποφασιστικούς, τους Γερμανούς μελετηρούς και νομοταγείς, τους Ιάπωνες εργατικούς και υπομονετικούς, κ.ο.κ!! <p> </p><p> </p><p> </p>Όταν έφτασε στους Έλληνες, ο Θεός είπε: «Οι Έλληνες θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα δουλεύουν στο δημόσιο»!!! <p> </p><p> </p><p> </p>Όταν ολοκλήρωσε τη δημιουργία του Κόσμου, τον πλησίασε δειλα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και του είπε: «Υψιστε Πατέρα, έδωσες σε όλα τα έθνη από δυο αρετές, αλλά στους Έλληνες έδωσες τρεις!! Αυτό είναι άδικο, διότι θα τους κάνει πολύ ισχυρούς και θα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη γη!» <p> </p><p> </p><p> </p>Αφού σκέφτηκε λίγο ο Θεός, αποκρίνεται στον Γαβριήλ και του λέει: «Γαβρίλε έχεις δίκαιο, στάθηκα απρόσεκτος και αυτή μου η απροσεξία θα κάνει τους Έλληνες να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο, όμως δεν μπορώ να ανακαλέσω τώρα τις αρετές που τους έδωσα! Ωστόσο, θα κάνω κάτι άλλο για να διορθώσω τα πράγματα, οι τρεις αρετές θα παραμείνουν, αλλά κάθε Έλληνας θα μπορεί να κάνει χρήση μόνο των δυο!!!» <p> </p><p> </p><p> </p><p>Και γενηθήτω το θέλημα του \x85\x85.. </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://aero-99.pblogs.gr/files/34565-6201152.jpg" border="0" width="371" height="319" align="top" /></p><p> </p><p><strong>Έτσι από τότε: </strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και δουλεύει στο δημόσιο, δεν είναι έξυπνος! </strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>Αν είναι έξυπνος και δουλεύει στο δημόσιο, δεν είναι τίμιος! </strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>Και αν είναι έξυπνος και τίμιος, τότε δεν δουλεύει στο δημόσιο!!!!</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p><img src="http://www.buildings.gr/images/PHOTO/XANTHI/MVC-6341S.JPG" border="0" width="400" height="300" align="top" /></p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p> <p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25798</link> <pubDate>Wed, 25 Nov 2009 16:41:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25798</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Δώσε και πλύνε .......]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><p> </p>Ανήμερα της 17ης Νοεμβρίου, με την επαύριον του X-factor, σερφάροντας στο internet βρήκα μια είδηση που με γέμισε ευφορία!!! <p> </p><p> </p><p> </p><p>Μια είδηση που μας έρχεται από Θεσσαλονίκη και δημιουργεί την αίσθηση ότι ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ, ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΑΛΗΤΕΣ «ΠΟΥΛΙΑ»!!!</p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/pahwP4jek8.jpg" border="0" width="400" height="250" align="left" /> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Η φωτογραφία που βλέπετε προέρχεται από ένα βενζινάδικο λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, ο ιδιοκτήτης του οποίου εν καιρό κρίσης βρήκε έναν αφάνταστο τρόπο να αυξήσει (πολλαπλασιάσει για την ακρίβεια) την πελατεία του!!! Αν και η ιδέα δεν είναι πρωτότυπη (αφού τέτοια πλυντήρια αυτοκινήτων έχουν καθιερωθεί στην Αμερική) ωστόσο αποδεικνύεται εξίσου αποδοτική και στην Ελλάδα! </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/Qyg4FcAfk5.jpg" border="0" width="400" height="250" align="left" /> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Ο ιδιόκτητης του βενζινάδικου, λοιπόν, μάζεψε τα εν λόγω (και έργο) μανούλια, τους έδωσε κουβάδες και σαπούνι και τα αμολάει να πλένουν τα αυτοκίνητα των τυχερών πελατών του!!! </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/ytBZNazh5K.jpg" border="0" width="400" height="250" align="left" /> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Όπως αναφέρεται μάλιστα στο δημοσίευμα, η ξανθιά καλλονή που με τόσο ζήλο γυαλίζει τα παράθυρα είναι η Katya Savitskaya (που δεν έχω ιδέα πως προφέρεται), αλλά αυτή μαζί με την μελαχρινή Εύα είχαν φτάσει στον τελικό του «Ελλάδα Έχεις Ταλέντο» ως ταχυδακτυλουργοί! Επίσης, μεγάλο αστέρι όντας, είχε λάβει μέρος και στο μπαλέτο του Σεφερλή το καλοκαίρι του 2008. Και από εκεί σήμερα πλένει αμάξια. Κατάλαβες κύριε τι σου κάνει η κρίση; </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/WsEMbzm4tK.jpg" border="0" width="400" height="250" align="top" /> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/94MgnC4R5D.jpg" border="0" width="400" height="250" align="bottom" /></p><p> </p><p> </p><p>Επιτέλους να που ήρθε και ο εκσυγχρονισμός που με αγωνία περιμέναμε σ\x92 αυτή τη χώρα!!! ΖΗΤΩ τα νέα βενζινάδικα που βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής και της διάθεσης μας!!! </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/b2CM87b73Y.jpg" border="0" width="400" height="250" align="top" /> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Τι άλλο να πω; Η εικόνες μιλούν από μόνες τους!!! Μόνο που ακόμα ψάχνω που ακριβώς είναι αυτό το βενζινάδικο για να γίνω καθημερινός πελάτης του μέχρι να λιώσει το χρώμα του αυτοκινήτου μου!!!! ’σε που είναι και οικολογικό αφού κάνει και οικονομία στο νερό!!!! </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/W3CPXAKKsh.jpg" border="0" width="400" height="250" align="top" /> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Αχ, βρε Σαλλόνικα με τα ωραία σου!!!!</p><p> </p><p> </p><p>Πάω να πλύνω το αυτοκίνητο, τη μοτοσυκλέτα και τον εγκέφαλο μου \x85\x85\x85:-)))</p><p> </p><p> </p>Α!!! και μην το ξεχάσω, κυρίες και κύριοι η απίστευτη, η μοναδική, η εκτυφλωτική ξανθή με τα χείλη πετροκέρασο, κα. ΣΑΣΑ ΜΠΑΣΤΑ επιστρέφει δριμύτερη!!!!!! Χαράς Ευαγγέλια!!!!! <p> <img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/24062009/sasa_3.jpg" border="0" width="400" height="250" align="top" /></p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Που επιστρέφει;;; μα που αλλού;;; εκεί που μεγαλουργεί τα τελευταία χρόνια!!! Στις πίστες!!! Σηκώνει και πάλι το \x85 μικρόφωνο και σκορπά πανικό!!!!! </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/jzpQXh83Ke.jpg" border="0" width="400" height="250" align="top" /></p> <p> </p><p>Καλωσορίσατε κυρία μου!!!! Και έλεγα τι έλειπε από \x85 το Ελληνικό τραγούδι!!!! </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/7BSrhHwGpd.jpg" border="0" width="400" height="250" align="top" /></p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>Εσείς!!!! <p> </p><p> </p><p><img src="http://www.protathlima.com/content/images/other/15112009/mtnEY86Qxa.jpg" border="0" width="400" height="250" align="top" /> </p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25713</link> <pubDate>Tue, 17 Nov 2009 16:25:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25713</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Αυτό που χρόνια περιμένω...]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p> </p><strong>Μπορώ να πεθάνω για την πατρίδα, μα έμαθα να μην την κοιτώ ποτέ στα μάτια για να μπορώ να την αγαπώ στους αιώνες!! </strong><p> </p><p><strong></strong></p><strong>Εκδικούνται, Καρδιά μου, οι πατρίδες αν τις κοιτάξεις στα μάτια! Είναι όλες γερασμένες, δεν θέλουν να δεις τις ρυτίδες τους!! </strong><p> </p><p><strong></strong></p><strong>Από μακριά η πατρίδα είναι μόνο όμορφη \x85\x85\x85\x85</strong> <p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>«Στους εθνικούς σου δρόμους λάστιχα σκασμένα και ζώα σκοτωμένα. <p> </p>Στου κράτους σου τους νόμους όνειρα κλεμμένα, χαρτιά σημαδεμένα. <p> </p>Πολίτες δίχως πόλη, οπλίτες δίχως βόλι, <img src="http://img.pathfinder.gr/Media/i/4/4011/2329.jpg" border="0" width="277" height="195" align="right" /> <p> </p>οι λίγοι ψυχωμένοι κι οι άλλοι ξοφλημένοι. <p><br /> </p><p> </p><p> </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="right"><img src="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:wlHf-ObOsEVKIM:http://amadeo.blog.com/repository/1010755" border="0" width="173" height="159" align="left" />Πού \x92ναι το φως σου το κρυμμένο, αυτό που χρόνια περιμένω; </p><p align="right"> </p><p align="right">Εσύ που λες πως δεν πεθαίνεις μόνο για λίγο ξαποσταίνεις. </p><p align="right"> </p><p align="right">’ντε, κουνήσου και νυχτώνει κι έχουμε μείνει πάλι μόνοι.<br /><br /></p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Τα μαγικά σου βράδια σκουπίδια και ρημάδια, <img src="http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:q2iaAH-dIYRucM:http://www.greekinsight.com/assets/articles" border="0" width="172" height="138" align="right" /></p><p> </p><p>σκυλάδικα, σκοτάδια. </p><p> </p><p>Της ψήφου τα στραβάδια, του γήπεδου κοπάδια </p><p> </p><p>σου κλέβουνε τα χάδια. </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Αρχαία μεγαλεία, ερείπια, σχολεία, <img src="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:kSe0TlnzabQULM:http://4.bp.blogspot.com/_p9qk1pN75Vg/SPiLkAghHJI/AAAAAAAAAqg/v97nIqGvs6M/s320/947565_b.jpg" border="0" width="183" height="120" align="right" /></p><p> </p><p>τα αγάλματα σωπαίνουν </p><p> </p><p>κι οι ποιητές πεθαίνουν.... </p><p><br /> </p><p> </p><p> </p><p align="right"><img src="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:vr-cJoErwZFjIM:http://www.dentnews.net/wp-" border="0" width="150" height="122" align="left" />Πού \x92ναι το φως σου το κρυμμένο, αυτό που χρόνια περιμένω; </p><p align="right"> </p><p align="right">Εσύ που λες πως δεν πεθαίνεις μόνο για λίγο ξαποσταίνεις. </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="left">’ντε, κουνήσου και νυχτώνει κι έχουμε μείνει πάλι μόνοι. <img src="http://1.bp.blogspot.com/__ySRU1qES1A/Sm7M1BcE4nI/AAAAAAAAAUE/ohO3GhyiPbw/s400/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B11.jpg" border="0" width="209" height="202" align="right" /></p><p align="left"> </p><p align="left">Και μη μου πεις ξανά ποιος φταίει κι έχουμε μείνει τελευταίοι.» </p><p> </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="right"> </p><p align="right">Στίχοι: <a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&lyricist_id=147"><font>Γιώργος Ανδρέου</font></a></p><p align="right">Μουσική: <a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&composer_id=108"><font>Γιώργος Ανδρέου</font></a></p><p align="right">Πρώτη εκτέλεση: <a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&singer_id=72"><font>Ελένη Βιτάλη</font></a></p><p align="right">’λλες ερμηνείες: <a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&singer_id=1"><font>Γιώργος Νταλάρας</font></a> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p><strong>Στο μεταξύ η Ελλάδα συνεχίζει να ταξιδεύει \x85\x85 στο άγνωστο;;</strong><font><font> </font></font></p><p><font></font></p><p><font></font></p><p><font></font></p><p> </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://1.bp.blogspot.com/_-AEc53NfCwg/SngQoC9ygKI/AAAAAAAAXwg/DGTCv8RywZk/S1600-R/SHMAIA.jpg" border="0" width="400" height="300" align="left" /></p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25697</link> <pubDate>Mon, 16 Nov 2009 12:45:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=25697</guid> </item> </channel></rss>If you would like to create a banner that links to this page (i.e. this validation result), do the following:
Download the "valid RSS" banner.
Upload the image to your own server. (This step is important. Please do not link directly to the image on this server.)
Add this HTML to your page (change the image src attribute if necessary):
If you would like to create a text link instead, here is the URL you can use:
