![[Valid RSS]](images/valid-rss-rogers.png "Valid RSS")
This is a valid RSS feed.
This feed is valid, but interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
<managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor>
^
<webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster>
^
line 64, column 0: (2 occurrences) [help]
<p>Ζήσε το σήμερα! Σώσε τον εαυτό σου σήμερα και αν το κάνεις αύριο θα είσαι ...
<p><embed src="http://www.youtube.com/v/WMPFY4z0-JI?version=3&hl=en_US" ...
</channel>
^
<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7"?><!-- Generated on Thu, 25 Apr 2024 00:28:25 +0000 --><rss version="2.0"> <channel> <title>black_plug</title> <link>http://blogs.musicheaven.gr/stellalp</link> <description>voice inside my head</description> <language>el</language> <managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor> <webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster> <generator>PHP RSS Feed Generator</generator> <item> <title><![CDATA[5 ΟΡΟΦΟΙ. 122]]></title> <description><![CDATA[<p>Το Α ξυπνάει. Το Α ντύνεται. Το Α τρέχει. Το Α σέρνεται.</p><p>Α: Καλημέρα. (την πουλάνε σε τενεκεδάκια στα περίπτερα)</p><p>Το Α στρίβει. Σκιάχτρα στις πόρτες. Κολόνες. Κρατάνε τις σκεπές. Καπνίζουν οξυγόνο αναπνέοντας λίγη πίσσα. Στάχτη, δευτερόλεπτα ζωής.</p><p><em><strong>Ένα νέο σύμπαν ανοίγει την πόρτα μιας παράλληλης πραγματικότητας.</strong></em></p><p>Α: Καλημέρα.</p><p>Β: Καλημέρα. Μιλήσαμε χθες για 3,5 λεπτά ακριβώς.</p><p>Α: Στο διάλειμμα.</p><p>Β: Στο τρίτο σκαλί της σκάλας του δευτέρου ορόφου.</p><p>Α: Γι' αυτό σε χαιρέτησα...πριν νόμιζα ότι δεν με ήξερες.</p><p>Β: Εντάξει. Θα τα πούμε του χρόνου πάλι.</p><p>Α: Του χρόνου.</p><p><em><strong>Ασανσέρ. Γνωστό ως το μεγάλο διαστημικό κουτί.</strong></em></p><p><em>ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Βέντεκιντ " Όποιος δεν είναι ικανός να περπατήσει θα μένει στη μέση του δρόμου."</em></p><p><em>ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Τσέχωφ "Πρέπει να ζήσουμε."</em></p><p><em>ΤΡΙΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Το Α πνίγεται από τον Ίψεν.</em></p><p><em>ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Στρίντμπεργκ "Γιατί κάποτε θα βγαίνει ο ήλιος και ας μοιάζουν όλα τόσο σκοτεινά"</em></p><p><em>ΠΕΜΠΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ. Μολιέρος. Ξέρασε.</em></p><p><strong>ΤΑΡΑΤΣΑ</strong></p><p>Τόσο μικροί.</p><p>"And after seeing what we saw, can we still reclaim our innocence?"</p><p>Ποιος φταίει;</p><p>Δεν νοιάζει το Α. Βλέπει γαλάζιους ουρανούς και καταπράσινα δέντρα. Αναπνέει καθαρά. Πετάει μόνο πετάει. Καίγεται στον ήλιο. ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ...Και οι άλλοι καταβροχθίζουν σκουπίδια. Τους τρέχουν τα σάλια. Βρικόλακες στον ήλιο.</p><p>Και;</p><p><em><br /></em></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36999</link> <pubDate>Tue, 07 Apr 2015 18:25:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36999</guid> </item> <item> <title><![CDATA[#YTRAP]]></title> <description><![CDATA[<p>Σκυλοτράγουδα. ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ. Μιλάω από μέσα μου μήπως και σταματήσω να ακούω. Μιλάει. Καπνός. Χορεύουν. ΤΕΛΕΙΑ. Καρέκλες αναποδογυρισμένες και μια φωνή κλαίω. Κλαίει δυνατά αλλά κανένα αυτί δεν ανταποκρίνεται.</p><p>- ’κουσε με.</p><p>-Δεν θέλεις.</p><p>ΦΩΝΑΞΕ στην εκκωφαντική σιωπή, μια διάσταση άγνωστη για τους περισσότερους. Στόμα χωρίς γλώσσα, ποτήρι άδειο, εγώ χωρίς εμένα, ή μήπως...</p><p> Πνίγομαι στην προσπάθεια μου να εφαρμόσω σε μια στενή καρέκλα, ακατάλληλη για την πλατιά μου ύπαρξη. Μασάνε. Τους ακούω να μασάνε και κλαίω. Κλαίει γι' αυτό που θα έπρεπε να είναι και γι' αυτό που θα ήθελε να ήταν.</p><p>Αναπνοή χωρίς σκοπό. Βήματα δήθεν. Πρόσωπα μικρά ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΣΜΟ. ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΣΜΟ. Τα μάτια τους πόνεσαν. Τα δευτερόλεπτα βαραίνουν τους ώμους μου και εκλιπαρώ. Εκλιπαρούσες δύο λεπτά και δεκαπέντε δευτερόλεπτα πριν.</p><p>Δύο χέρια είχα. Είχες. 2+2...4 πόδια έχουν. Πρόβατα παχιά και άσπρα. Πρόβατα σε μια λακκούβα γεμάτη νεκρολούλουδα σε έναν μεγάλο, πολύ μεγάλο κόσμο.</p><p>-ΧΩΡΕΣΕΣ;</p><p>-Εσύ;</p><p>-Εγώ; Ίσως. προχθές.</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36890</link> <pubDate>Sat, 28 Feb 2015 14:25:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36890</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Σώσε τον εαυτό σου σήμερα!!]]></title> <description><![CDATA[<p>Μια ζωή πότε αρχίζει και πότε τελειώνει. Ο χρόνος κυλάει και τα σχέδια τρέχουν σαν να τα κυνηγούν μαύρα σκυλιά σε έναν αγώνα δρόμου για ένα τέρμα όπου και εσύ ο ίδιος στην πορεία έχεις χάσει τον στόχο. Έχεις ξεχάσει γιατί τρέχεις και τι περιμένεις να βρεις όταν φτάσεις στο τέρμα. Ανούσια γεγονότα, μικρά διαλείμματα, ανάσες ή μήπως όχι. Μεγαλοποιείς γεγονότα και καταστάσεις. </p><p>Σε δύο χρόνια πτυχίο. Σε ένα χρόνο δουλειά. Σε οκτώ μήνες διακοπές. Σε έξι εξεταστική. Σε τρεις γενέθλια. Και το μέλλον είναι ακόμα πιο βαρύ αν βάλλεις και τις μέρες και τις ώρες... Τι έχω να κάνω σήμερα το βράδυ και τι αύριο το πρωί.... και η λίστα συνεχίζεται και συνεχίζεται και δεν τελειώνει ποτέ. Σκέφτεσαι τόσο πολύ το μέλλον που φτάνεις στο σημείο να περιμένεις το τι θα γίνει και αγνοείς αυτό που γίνεται τώρα. Και όταν καταλάβεις ότι έχεις ξεφύγει, από το πουθενά πετάγεται η ατάκα " Ε καλά μέχρι τότε έχουμε καιρό " ή το άλλο κορυφαίο " Μέχρι τότε ποιος ζει, ποιος πεθαίνει" . Και εγώ ήθελα να ξερα τώρα τι κάνεις, ζεις ή πεθαίνεις. </p><p>Τίποτα δεν είναι κοντά και τίποτα δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε. Μόνο η δεδομένη στιγμή έχει ουσία, το λεπτό που περνάει τώρα. Δεν υπάρχει αύριο και σίγουρα δεν υπάρχει χθες. Το χθες το έζησες όταν έπρεπε και το αύριο θα το ζήσεις όταν έρθει. Τα σχέδια είναι ωραία και αναγκαία αλλά προσοχή "ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ".</p><p>Ζήσε την σημερινή μέρα . Ξύπνα γιατί ξημερώνει. Το τώρα έχει σημασία όσο φρικτό και αν μπορεί να είναι. Σώσε τον εαυτό σου σήμερα γιατί σίγουρα μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις. Μην σκέφτεσαι το αύριο είτε είναι ευχάριστο, είτε δυσάρεστο γιατί θα καταλήξεις να το ψευτοζήσεις σήμερα και θα χάσεις την σημερινή μέρα. Αν η ζωή ήταν θεατρικό έργο, η μία μέρα θα ήταν μία πράξη, η κάθε ώρα θα ήταν μία σκηνή και το κάθε λεπτό θα ήταν μία εικόνα. Δεν γίνεται να παίξεις όλη την πράξη αν δεν παίξεις όλες τις εικόνες. Αν πάλι η ζωή ήταν ταινία, όλες οι δυσκολίες θα ήταν βαρετές διαφημίσεις. </p><p>Ζήσε το σήμερα! Σώσε τον εαυτό σου σήμερα και αν το κάνεις αύριο θα είσαι πιο δυνατός και θα είσαι εδώ και θα έχεις κερδίσει μία μέρα. Σώσε τον εαυτό σου σήμερα, ζήσε όμως αυτό το σήμερα, μην το προσπερνάς. Είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις το λεπτό που περνάει από έναν ολόκληρο μήνα. Και ονειρέψου γιατί τα όνειρα μας ζουν, ονειρέψου για να πάρεις δύναμη. Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι φοβερό, απλά κάνε κάτι που θα σε βοηθήσει να σωθείς ακόμα και αν αυτό είναι μια όμορφη σκέψη, μόνο μην παραιτείσαι. <iframe src="http://www.youtube.com/embed/hXXP23rOgV8?wmode=transparent" width="640" height="360" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36676</link> <pubDate>Fri, 09 Jan 2015 13:27:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36676</guid> </item> <item> <title><![CDATA["Fight Club" που μας χρειάζεται.]]></title> <description><![CDATA[<p>Oι τίτλοι αρχής πέφτουν. Ακόμα και αυτοί σε προετοιμάζουν γι' αυτό που θα ακολουθήσει. Γνωστό από πριν το υπέροχο soundtrack "Where is my mind" των Pixies. Ένας ανθρωπάκος, ο αφηγητής, πάσχει από αϋπνία, συνηθίζει να πίνει καφέ από τα Starbucks, αγοράζει έπιπλα από το IKEA και κάπου εκεί μπλέκεται ένας τυπάς, χωρίς όρια, μαζί και μία λέσχη πάλης. Μία λέσχη που εξαπλώνεται με τον καιρό όλο και περισσότερο. Έχει τους δικούς της κανόνες και τα δικά της πιστά μέλη. Μάχες χωρίς νικητή και χαμένο. Αυτοκαταστροφή, αυτό είναι. Εκτόνωση που δίνει δύναμη στα πλαίσια μιας κοινωνίας που μάχεται υπέρ της παγκοσμιοποίησης. Και η ζωή του αφηγητή αλλάζει. </p><p>Κάπου εδώ εμπλεκόμαστε όλοι εμείς, οι άνθρωποι του 2014 που σε λίγο θα γίνει 2015. Πόσο ίδιοι παίζει να είμαστε οι περισσότεροι; Πόσο όλα γύρω μας, μας καθοδηγούν να κάνουμε <em>συγκεκριμένα </em>πράγματα; Να φοράμε <em>συγκεκριμένα</em> ρούχα, να τρώμε <em>συγκεκριμένα </em>τρόφιμα, να ακούμε <em>συγκεκριμένη</em> μουσική...να γινόμαστε "<em>συγκεκριμένοι"</em>; Πόσο εύκολο είναι να ξεφύγουμε από την μαζοποίηση που μας κυριεύει; Πόσα πράγματα κάνουμε επειδή πολύ απλά τα κάνουν όλοι;</p><p>Και όταν αντισταθούμε, όταν λέμε ότι θα κλείσουμε την τηλεόραση, θα σβήσουμε τον λογαριασμό μας στο facebook και θα ακολουθήσουμε αυτό που θέλουμε πραγματικά, ανεπηρέαστοι; Το κάνουμε ή πέφτουμε στην μεγαλύτερη παγίδα; Δεν κάνουμε χιλιάδες <em>τάδε</em>, δεν ακούμε την <em>τάδε</em> μουσική, δεν βλέπουμε την <em>τάδε</em> ταινία, δεν πάμε στα <em>τάδε</em> μαγαζιά, επειδή αυτό κάνουν όλοι και εμείς θέλουμε να ξεχωρίζουμε.</p><p>Πόσο εύκολο είναι να βρούμε αυτό που θέλουμε, να μην επηρεαζόμαστε αλλά να είμαστε ανοιχτοί σε όλα, να ξέρουμε τι θέλουμε; Πόσο "άρρωστοι", "αλλοιωμένοι"...; Όλες οι αντιλήψεις και θεωρίες που υποστηρίζουμε πηγάζουν από μέσα μας ή κάποιος, κάτι τις πηγάζει από μας; Έχουμε βολευτεί σε κάποιες σταθερές στη ζωή μας, φωλιάζουμε σε πράγματα, εξαρτόμαστε από αυτά και πολύ σπάνια κάνουμε πραγματικά αυτό που θέλουμε, γιατί όλα όσα έχουμε και νομίζουμε ότι μας βοηθούν και μας είναι απαραίτητα, μας πνίγουν.</p><p>Fight Club λοιπόν, αν υπήρχε πραγματικά αυτή η λέσχη, αν όλοι ανήκαμε στην λέσχη του χάους; Ελεύθεροι, χωρίς υποχρεώσεις, περιουσία, σκοτούρες, οικογένεια, φίλους, ανάλογα με αυτό που μας εκφράζει τη δεδομένη στιγμή. Δύναμη, πόνος, αντίδραση, ρίσκο, ερεθίσματα που θα μας κρατούσαν ζωντανούς, όλοι με ένα σακίδιο στην πλάτη, τίποτα δικό μας και όμως όλα θα μας ανήκουν. Πώς θα ήταν η κοινωνία; Θα πηγαίναμε μπροστά, αν βέβαια υπάρχει τρόπος να πάμε; Μπορεί και να μην υπάρχει, ίσως γιατί έχουμε πάντα μέσα μας την αμφιβολία, είμαστε αδύναμοι και ανασφαλής, ερχόμαστε στον κόσμο χωρίς να ξέρουμε τίποτα και μέχρι να πεθάνουμε μαθαίνουμε. Και όμως η δύναμη της αντίδρασης, ανεξαρτητοποίησης απ' όλους και απ' όλα και η ικανότητα να ξυπνάμε από αυτό που ζούμε μπορεί να μας αλλάξει, αρκεί να γίνει η αρχή. Ποιος όμως μπορεί να κάνει την αρχή στις συνθήκες που ζούμε; </p><p>Ας σκεφτούμε λοιπόν πόσο αληθινοί είμαστε, ας κατέβουμε από τα συννεφάκια μας. Τέρμα οι αυταπάτες. Αυτό που μας χρειάζεται είναι ένα Fight Club. Δεν είναι απαραίτητο να κάψουμε τα χέρια μας με καυστική ποτάσα όπως στην ταινία, ούτε να παραμορφώσουμε τους διπλανούς μας, αρκεί να αναθεωρήσουμε. Να βρούμε τι μας πνίγει, γιατί μπορεί να μας φυλακίζουν όσα νομίζουμε ότι μας κάνουν ευτυχισμένους.</p><p><embed src="http://www.youtube.com/v/WMPFY4z0-JI?version=3&hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" width="640" height="360" /></p><p></p><p><strong>Fight Club quotes</strong></p><ul><li>If you wake up at a different time, in a different place, could you wake up as a different person?</li><li>Fight club wasn't about winning or losing. It wasn't about words. The hysterical shouting was in tongues, like at a Pentecostal Church.</li><li>Without pain, without sacrifice, we would have nothing.</li><li>It's only after we've lost everything that we're free to do anything.</li><li>The things you own end up owning you.</li><li>Losing all hope is freedom</li></ul><ul></ul>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36564</link> <pubDate>Sun, 07 Dec 2014 16:47:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36564</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Εκείνοι είναι εκεί γιατί απλά πάντα είναι....ή μήπως όχι;;]]></title> <description><![CDATA[<p>Λέξεις που ακούς ακόμα και στον ύπνο σου, μελωδίες που σιγοτραγουδάς συνέχεια, νοήματα που σε σημαδεύουν, άνθρωποι που σε επηρεάζουν και γίνονται οι μόνοι που σε καταλαβαίνουν σε ορισμένες φάσεις της ζωής σου... Αυτά όλα είναι η μουσική, τα τραγούδια, οι αγαπημένοι τραγουδιστές και τα συγκροτήματα...<br /><br />Σε φάσεις που οι γύρω σου σε πνίγουν, θες να χτυπήσεις το κεφάλι σου στο τοίχο, φωνάζεις χωρίς να σε ακούει κανένας ή ακόμα χειρότερα δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται, δεν αισθάνεσαι τίποτα, <em>Εκείνοι</em> είναι εκεί αν και χιλιόμετρα μακριά. Και άλλες πάλι φορές που πετάς στα σύννεφα από τη χαρά σου αλλά οι γύρω σου είναι στην κοσμάρα τους, <em>Εκείνοι</em> είναι εκεί γιατί απλά πάντα είναι. Και εδώ έρχεται το πιο κρίσιμο ερώτημα: είναι εκεί ή εσύ θες τόσο πολύ να είναι σε σημείο που να αρχίζεις να το πιστεύεις;</p><p>Και αν όντως ήταν εδώ... Αν ο Kurt Cobain ζούσε και ήταν συμφοιτητής σου, ο Chester Bennington γείτονας σου και ο Γιάννης Αγγελάκας πρώτος σου ξάδερφος, πώς θα ήταν τα πράγματα; Θα ήταν εκεί για σένα; Θα συνδεόσουν μαζί τους ή απλά θα σε οδηγούσαν στην παράνοια όπως οι τωρινοί συμφοιτητές, γείτονες και πρώτα ξαδέρφια σου από αντίδραση; Δεν γίνεται όμως, δεν δέχομαι ότι η τελειότητα του στίχου "World is a vampire" των Smashing Pumpkins και η πανέμορφη μελωδία του "Protect me from what I want" των Placebo δεν θα μας επηρέαζαν επειδή οι Smashing Pumpkins θα ήταν η μπάντα της σχολική παρέλασης και τα τραγούδια των Placebo σλόγκαν για σούπερ μάρκετ σ' ένα παράλληλο σύμπαν.</p><p><br />Ανεξάρτητα πάντως από το γιατί και πως ταυτιζόμαστε με τραγούδια και το τι θα γινόταν αν τα πράγματα άλλαζαν, δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να αισθάνεσαι ένα τραγούδι σε βαθμό που η καρδιά σου χτυπάει με το ρυθμό του τραγουδιού, οι λέξεις αντηχούν μέσα στο μυαλό σου και βγάζεις από μέσα σου αυτό που σε πνίγει με τον πιο δημιουργικό τρόπο. Η αίσθηση ότι κάποιος εκεί έξω σε καταλαβαίνει τη στιγμή που είσαι ολομόναχος και ότι η ελπίδα για να σωθείς υπάρχει, καθώς οι περισσότεροι επιτυχημένοι εκεί έξω δεν πήγαιναν σε ιδιωτικά σχολεία και δεν μεγάλωσαν σε βίλες με χαρούμενες οικογένειες, σου δίνουν δύναμη να αδράξεις την μέρα γιατί πολύ απλά δεν είσαι μόνος. Γιατί και οι Linkin Park "hurt much more than anytime before" στο "Breaking the habit", οι Αχαιοί αναρωτιούνται "ποιος διψάει να φύγει" στο "Η πόλη" και οι My Chemical Romance εκλιπαρούν "can you stake me before the sun goes down?" στο " Vampires will never hurt you".</p><p>Γιατί ο κόσμος θα ήταν πολύ χειρότερος χωρίς τη μουσική των Slipknot, των Ξύλινων Σπαθιών και γιατί όχι και του Eminem... </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36500</link> <pubDate>Sat, 22 Nov 2014 16:36:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36500</guid> </item> <item> <title><![CDATA["L" ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ]]></title> <description><![CDATA[<p>Πόσα Σαββατόβραδα έχεις μείνει σπίτι γιατί δεν έχεις όρεξη να ετοιμαστείς για να βγεις, γιατί δεν βρίσκεις παρέα, γιατί κάτι στράβωσε ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο και η τηλεόραση δεν έχει τίποτα ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις στην αρχή...</p><p>Μια παρόμοια φάση πέρασα το προηγούμενο Σάββατο και αυτό που άλλαξε το βράδυ μου είναι το ζάπινγκ στα ξεχασμένα κανάλια της τηλεόρασης. Κατά τις δώδεκα και τέταρτο περίπου ξεκινάει μια ταινία με περίεργο τίτλο "L"σε σκηνοθεσία Μπάμπη Μακρίδη. Μία ταινία που εγώ προσωπικά δεν είχα ακούσει και οφείλω να πω ότι ντρέπομαι γι' αυτό...</p><p>Σκηνές σε παγωμένη φύση, εξαιρετική φωτογραφία, καινοτόμα σκηνοθεσία και μια ιστορία για έναν άνθρωπο που ζει μέσα στο αυτοκίνητο του και ξαφνικά κάτι αλλάζει...οι ισορροπίες ανατρέπονται. Μία ταινία όπου ο θεατής μπορεί να μην καταλαβαίνει τα πάντα, αυτό όμως τον κάνει να σκεφτεί, να σηκωθεί από τον καναπέ του και να ψάξει...</p><p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/gqf0Lx9-YhQ?wmode=transparent" width="640" height="360" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36479</link> <pubDate>Mon, 17 Nov 2014 14:24:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=36479</guid> </item> </channel></rss>If you would like to create a banner that links to this page (i.e. this validation result), do the following:
Download the "valid RSS" banner.
Upload the image to your own server. (This step is important. Please do not link directly to the image on this server.)
Add this HTML to your page (change the image src attribute if necessary):
If you would like to create a text link instead, here is the URL you can use:
