![[Valid RSS]](images/valid-rss-rogers.png "Valid RSS")
This is a valid RSS feed.
This feed is valid, but interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
line 45, column 0: (7 occurrences) [help]
<div itemprop="articleBody" class="item-text">
line 75, column 0: (3 occurrences) [help]
<div data-readmoretitle="بیشتر بخوانید">
line 169, column 0: (5 occurrences) [help]
<img decoding="async" loading="lazy" alt="پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ ...
line 169, column 0: (4 occurrences) [help]
<img decoding="async" loading="lazy" alt="پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ ...
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><rss version="2.0" xmlns:content="http://purl.org/rss/1.0/modules/content/" xmlns:wfw="http://wellformedweb.org/CommentAPI/" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/" xmlns:atom="http://www.w3.org/2005/Atom" xmlns:sy="http://purl.org/rss/1.0/modules/syndication/" xmlns:slash="http://purl.org/rss/1.0/modules/slash/" > <channel> <title>بک لینک بینگ</title> <atom:link href="https://www.backlinkbing.ir/feed" rel="self" type="application/rss+xml" /> <link>https://www.backlinkbing.ir</link> <description>طراحی و ساخت انواع بک لینک</description> <lastBuildDate>Wed, 03 Sep 2025 12:51:00 +0000</lastBuildDate> <language>fa-IR</language> <sy:updatePeriod> hourly </sy:updatePeriod> <sy:updateFrequency> 1 </sy:updateFrequency> <item> <title>اعضای هیئت علمی نوزدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر منصوب شدند</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d8%a7%d8%b9%d8%b6%d8%a7%db%8c-%d9%87%db%8c%d8%a6%d8%aa-%d8%b9%d9%84%d9%85%db%8c-%d9%86%d9%88%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85%db%8c%d9%86-%d8%ac%d8%b4%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%a8%db%8c%d9%86.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Wed, 03 Sep 2025 12:51:00 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[ابوطالب مظفری]]></category> <category><![CDATA[اسماعیل امینی]]></category> <category><![CDATA[جشنواره شعر فجر]]></category> <category><![CDATA[زکریا اخلاقی]]></category> <category><![CDATA[سید عباس صالحی]]></category> <category><![CDATA[شعر]]></category> <category><![CDATA[عبدالجبار کاکایی]]></category> <category><![CDATA[فریبا یوسفی]]></category> <category><![CDATA[قربان ولیئی]]></category> <category><![CDATA[میلاد عرفانپور]]></category> <category><![CDATA[وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d8%a7%d8%b9%d8%b6%d8%a7%db%8c-%d9%87%db%8c%d8%a6%d8%aa-%d8%b9%d9%84%d9%85%db%8c-%d9%86%d9%88%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85%db%8c%d9%86-%d8%ac%d8%b4%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%a8%db%8c%d9%86.html</guid> <description><![CDATA[به گزارش خبرگزاری مهر، اعضای هیئت علمی نوزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر طی حکمی از سوی سیدعباس صالحی منصوب شدند. سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور احکامی وحید عیدگاه طرقبه‌ای، قربان ولیئی، عالیه مهرابی، زکریا اخلاقی، ابوطالب مظفری، اسماعیل امینی، میلاد عرفانپور، عبدالجبار کاکایی و فریبا یوسفی را به عنوان … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d8%a7%d8%b9%d8%b6%d8%a7%db%8c-%d9%87%db%8c%d8%a6%d8%aa-%d8%b9%d9%84%d9%85%db%8c-%d9%86%d9%88%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85%db%8c%d9%86-%d8%ac%d8%b4%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%a8%db%8c%d9%86.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">اعضای هیئت علمی نوزدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر منصوب شدند</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div itemprop="articleBody" class="item-text"><p style="text-align:justify">به گزارش خبرگزاری مهر، اعضای هیئت علمی نوزدهمین دوره جشنواره <span style="text-align:justify">بین‌المللی</span> شعر فجر طی حکمی از سوی سیدعباس صالحی منصوب شدند.</p><p style="text-align:justify">سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور <span style="text-align:justify">احکامی</span> وحید <span style="text-align:justify">عیدگاه</span> طرقبه‌ای، قربان <span style="text-align:justify">ولیئی</span>، عالیه مهرابی، زکریا اخلاقی، ابوطالب مظفری، اسماعیل امینی، میلاد عرفانپور، عبدالجبار کاکایی و فریبا یوسفی را به عنوان اعضای <span style="text-align:justify">هیأت</span> علمی نوزدهمین دوره جشنواره <span style="text-align:justify">بین‌المللی</span> شعر فجر منصوب کرد.</p><p style="text-align:justify">در متن احکام سیدعباس صالحی آمده است:</p><p style="text-align:justify">«جناب آقای / سرکار خانم</p><p style="text-align:justify">نظر به فعالیت‌های ارزنده ادبی و تجربه گران سنگ جناب‌عالی در عرصه شعر، زبان و ادبیات <span style="text-align:justify">فارسی</span> و به پیشنهاد معاون محترم امور فرهنگی و خانه کتاب و ادبیات ایران به موجب این حکم به عنوان «عضو <span style="text-align:justify">هیأت</span> علمی نوزدهمین جشنواره <span style="text-align:justify">بین‌المللی</span> شعر فجر» منصوب می‌شوید.</p><p style="text-align:justify">امید است با استعانت از خداوند متعال و بهره‌مندی از هم‌اندیشی و همکاری استادان، اندیشمندان و صاحب نظران در شناسایی و گسترش الگوهای ادبی فاخر در حوزه پرسابقه و تمدنی شعر <span style="text-align:justify">فارسی</span> و اجرای وظایفی که در آئین‌نامه جشنواره برای ساختن ایران <span style="text-align:justify">قوی</span> آمده است، موفق و موید باشید.</p><p style="text-align:justify">سیدعباس صالحی</p><p style="text-align:justify">وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی»</p></p></div><p><br /><br />منیع: خبرگزاری مهر</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>می‌رسد مردی که زندان غلامان بشکند</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d9%85%db%8c%d8%b1%d8%b3%d8%af-%d9%85%d8%b1%d8%af%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%ba%d9%84%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%b4%da%a9%d9%86%d8%af.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Tue, 02 Sep 2025 12:28:22 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[اخبار ادبیات و نشر]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d9%85%db%8c%d8%b1%d8%b3%d8%af-%d9%85%d8%b1%d8%af%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%ba%d9%84%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%b4%da%a9%d9%86%d8%af.html</guid> <description><![CDATA[به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جمعی از شاعران آیینی کشور همزمان با سالروز آغاز امامت امام زمان، مهدی موعود(عج)، تازه‌ترین اشعار خود را به پیشگاه مقدس حضرت تقدیم کردند. بخش‌هایی از این سروده‌ها را می‌توانید در ادامه بخوانید: محمدعلی یوسفی می‌رسد روزی که عشق از آسمان سر میزند می‌رود غم، شادی از آن سوی … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d9%85%db%8c%d8%b1%d8%b3%d8%af-%d9%85%d8%b1%d8%af%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%ba%d9%84%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%b4%da%a9%d9%86%d8%af.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">می‌رسد مردی که زندان غلامان بشکند</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div data-readmoretitle="بیشتر بخوانید"><p>به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جمعی از شاعران آیینی کشور همزمان با سالروز آغاز امامت امام زمان، مهدی موعود(عج)، تازه‌ترین اشعار خود را به پیشگاه مقدس حضرت تقدیم کردند. بخش‌هایی از این سروده‌ها را می‌توانید در ادامه بخوانید: </p><p><strong>محمدعلی یوسفی</strong></p><p>می‌رسد روزی که عشق از آسمان سر میزند</p><p>می‌رود غم، شادی از آن سوی در، در میزند</p><p>می‌رسد نوری ز جنس روشنای مهر و ماه</p><p>او که چشمک بر تمام ماه و اختر میزند</p><p>می‌رسد سرو بلندی از میان باغ‌ها</p><p>قامتش پهلو به هر سرو و صنوبر میزند</p><p>می‌رسد یک شاخه گل با هزاران رایحه</p><p>بر در و دیوار دنیا مشک و عنبر میزند</p><p>«می‌رسد مردی که زنجیر غلامان بشکند»</p><p>داد بر نامردمان مثل پیمبر میزند</p><p>می‌رسد آن کس که دارد ذوالفقار حیدری</p><p>گردن گردنکشان با تیغ حیدر میزند</p><p>می‌رسد یاور برای جمله مستضعفان</p><p>با همه مستکبران او حرف آخر میزند</p><p>می‌رسد آن تک‌سوار از ماورای قرن‌ها</p><p>داد خود را بر سر محراب و منبر میزند</p><p>***</p><p><strong>عارفه دهقانی</strong></p><p>ای آخرین ستاره چشم‌انتظارها</p><p>حلقه زدند دورِ نگاهت، مدارها</p><p>خورشیدی و تبلورِ نورِ زلالِ تو</p><p>سرسبز کرده وسعتِ آیینه زارها</p><p>ما شبنمیم و مِهرِ تو،مُهرِ قبول ماست</p><p>یک جرعه نور ریز به گوشه کنارها</p><p>تا شعله‌شعله عشق تو عیوق‌مان کند</p><p>ما ذره ذره دور تو گردیم بارها</p><p>ما را عصای دستِ کلیمانه‌ات ببین</p><p>تا بشکند طلسم همه شبه‌مارها</p><p>یک جمعه در طراوت باران ظهور کن</p><p>یک جمعه محو کن همه گرد و غبارها</p><p>از این به بعد، خیمه آرامِ چشمتان</p><p>باشد قرارگاهِ دلِ بی‌قرارها</p><p>باید همه به سمت نگاهت سفر کنند</p><p>باید یکی شوند خطوط قطارها</p><p><strong>میلاد عرفانپور</strong></p><p>صبحی گره از زمانه وا خواهد شد<br />راز شب تار برملا خواهد شد</p><p>در راه، عزیزی است که با آمدنش<br />هر قطب نما، قبله نما خواهد شد</p><p>انتهای پیام/</p></div><p><br /><br />منبع: خبرگزاری تسنیم</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ از جمشید و فریدون تا شعر سهراب سپهری</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d9%be%d8%af%d8%b1-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d8%af%d8%a8%db%8c%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d9%87%d9%86-%d9%88-%d9%85%d8%b9%d8%a7%d8%b5%d8%b1-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c%d8%9b-%d8%a7%d8%b2-%d8%ac%d9%85%d8%b4%db%8c.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Mon, 01 Sep 2025 12:49:19 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[امیرالمومنین(ع)]]></category> <category><![CDATA[ایران]]></category> <category><![CDATA[رستم و سهراب]]></category> <category><![CDATA[شاهنامه]]></category> <category><![CDATA[طهماسبی]]></category> <category><![CDATA[علی‌اشرف درویشیان]]></category> <category><![CDATA[قصه اساطیر]]></category> <category><![CDATA[محمدعلی جمالزاده]]></category> <category><![CDATA[محمود دولت آبادی]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d9%be%d8%af%d8%b1-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d8%af%d8%a8%db%8c%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d9%87%d9%86-%d9%88-%d9%85%d8%b9%d8%a7%d8%b5%d8%b1-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c%d8%9b-%d8%a7%d8%b2-%d8%ac%d9%85%d8%b4%db%8c.html</guid> <description><![CDATA[خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرمودند: «اَنَا وَ عَلِی اَبَوَا هَذِهِ الْاُمَّه؛ من و علی پدران این امت هستیم». در روایتی دیگر از رسول خدا نقل شده است که: «حَقُّ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ عَلی هذِهِ الاُمَّةِ کَحَقِّ الوالِدِ عَلی وَلَدِهِ؛ حق علی بر مسلمانان مانند حق پدر … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d9%be%d8%af%d8%b1-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d8%af%d8%a8%db%8c%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d9%87%d9%86-%d9%88-%d9%85%d8%b9%d8%a7%d8%b5%d8%b1-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c%d8%9b-%d8%a7%d8%b2-%d8%ac%d9%85%d8%b4%db%8c.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ از جمشید و فریدون تا شعر سهراب سپهری</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div itemprop="articleBody" class="item-text"><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: </span></strong>پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرمودند: «اَنَا وَ عَلِی اَبَوَا هَذِهِ الْاُمَّه؛ من و علی پدران این امت هستیم». در روایتی دیگر از رسول خدا نقل شده است که: «حَقُّ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ عَلی هذِهِ الاُمَّةِ کَحَقِّ الوالِدِ عَلی وَلَدِهِ؛ حق علی بر مسلمانان مانند حق پدر بر فرزندانش است.» پیداست که این گفتار به معنی استعاری پدری اشاره دارد، نه معنی جسمانی و بیولوژیک پدری.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدر بودن به چه معناست؟ با وجودیکه این معنا نزد اقوام مختلف تفاوت‌هایی جزئی دارد، اما مشابهت‌های بسیار و کهن بودن این الگو و استعاره یا تشبیه و قراردادن کسی در مقام پدری ویژگی‌هایی بر او مترتب می‌کند، که برای درکش ناگزیر به دانستن این نقش در ادبیات کهن و معاصر خود هستیم.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="color:#000080"><strong>نقش پدر در اساطیر ایران</strong></span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدر در اساطیر ایران جایگاه ویژه‌ای دارد و اغلب به‌عنوان نمادی از قدرت، حمایت و خرد، آفرینش، و مسئولیت‌پذیری ظاهر می‌شود. در اسطوره‌های ایرانی، شخصیت‌های پدر معمولاً نمایانگر بنیان‌گذاران خاندان‌ها، نگهبانان سنت‌ها، و رهبران قوم هستند. این شخصیت‌ها نقشی کلیدی در هدایت، محافظت و پیشبرد داستانهای اساطیری ایفا می‌کنند. این شخصیت‌ها، چه در قالب شاهان دادگر و چه در قالب پهلوانان دلاور، حامل ارزش‌های بنیادین فرهنگ ایرانی هستند. اساطیر ایرانی پدر را به‌عنوان محور خانواده، جامعه و کشور به تصویر می‌کشند و او را نماینده پیوند میان نسل‌ها و پاسدار سنت‌هایی می‌دانند که زیستن در این پهنه سرزمینی را میسر می‌کنند.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">برای بررسی جایگاه و نقش پدر در اساطیر ایران می‌توان به این موارد اشاره کرد:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر به‌عنوان بنیان‌گذار و آفریننده</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در اساطیر ایران، برخی از شخصیت‌های پدر به‌عنوان آفرینندگان یا بنیان‌گذاران نسل‌ها و خاندان‌های بزرگ شناخته می‌شوند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>کیومرث</strong>: نخستین انسان در اساطیر ایرانی و پدر بنیان‌گذار بشریت است. او در اوستا و متون پهلوی به‌عنوان نخستین انسان خاکی معرفی می‌شود و فرزندان او نماد آغاز زندگی بشری در زمین هستند. در شاهنامه می‌خوانیم:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سخن‌گوی دهقان چه گوید نخست</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که نام بزرگی به گیتی که جست؟</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که بود آنکه دیهیم بر سر نهاد؟</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">ندارد کس آن روزگاران به یاد</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">مگر کز پدر یاد دارد پسر،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">بگوید تو را یک به یک در به در</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که نام بزرگی که آورد پیش،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که را بود از آن برتران پایه بیش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">پژوهندۀ نامۀ باستان</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که از پهلوانان زند داستان،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">چنین گفت ک: آئین تخت و کلاه</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">کیومرث آورد و او بود شاه</span></p><div style="text-align:center"><figure class="image" style="display:inline-block"> <img decoding="async" loading="lazy" alt="پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ از جمشید و فریدون تا شعر سهراب سپهری" height="600" src="https://media.mehrnews.com/d/2025/01/13/4/5330421.jpg?ts=1736768692612" width="404"><figcaption> پادشاهی کیومرث، شاهنامه شاه طهماسبی<br /> </figcaption></figure></div><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>جمشید</strong>: یکی از شاهان اسطوره‌ای و و پیشدادی در شاهنامه. او را می‌توان پدر نمادین تمدن و پیشرفت بشری دانست، که با طبقه بندی اجتماعی، ساختن شهرها و گرمابه و ایوان و کاخ با سنگ و گل و خشت ابداع ابزارها و توسعه کشاورزی و دامپروری، ابداع نساجی و رشتن و بافتن و دوختن و شستن، یافتن انواع سنگ‌ها و فلزات و گوهرها، پزشکی و درمان دردها و بیماری‌ها، یافتن بوهای خوش و عطرها و… به نوعی پدر فرهنگ و تمدن ایرانی محسوب می‌شود.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر، نماد قدرت و حمایت</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در اساطیر ایران، پدران اغلب رهبران و شاهانی هستند که قوم خود را از خطرات حفظ می‌کنند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>فریدون</strong>: یکی از شاهان فره مند و برجسته شاهنامه، هرچند در جوانی با کمک کاوه آهنگر و مردم ایران کشور را از ستم ضحاک نجات میبخشد و داد و دهش می‌کند و عدالت را برقرار می‌سازد، اما نقش پدرانه او برجسته است. بعد از این و باز در نقش پدر او را میبینم که قلمروش را میان سه فرزندش (ایرج، سلم و تور) تقسیم می‌کند. در واقع شاهان سه سرزمین توران و ایران و روم (همه جهان مسکون) با هم برادرند و همه فرزندان فریدون هستند.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>سام نریمان</strong>: یکی از پهلوانان شاهنامه و پدر زال، که با وجود شرایط عجیب زال در هنگام زاده شدن و طرد کردن نوزاد و به کوه افکندنش، سرانجام توبه می‌کند و با زاری و تضرع فرزندش را از خدا می‌خواهد و سیمرغ زال جوان که به امر خداوند زیر سایه خود و در لانه اش بر بلندای البرزکوه پرورش داده بود پیش پدر برمیگرداند. سام به جبران این ظلمی که به زال کرده، پیمان می‌بندد که کاری نکند که او آزرده شود و در پرورش او نقش مهمی ایفا می‌کند؛ تا جایی که در جهان مردی به قدرت و خرد زال وجود نداشته و استادی نبوده که بتواند به او چیزی بیاموزد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر به‌عنوان آموزگار و مربی</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در بسیاری از اساطیر ایرانی، پدران نقش راهنما و آموزگار را برای فرزندان خود ایفا می‌کنند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>رستم و زال</strong>: زال، به‌عنوان پدر رستم، او را به مسیر پهلوانی هدایت می‌کند و در تربیت و آموزش او سهم بزرگی دارد. در بسیاری از داستانهای شاهنامه، رابطه میان زال و رستم نماد پیوند عمیق پدر و فرزند است، و با توجه به اینکه در هنگام مرگ رستم زال هنوز زنده است می‌توان گفت این رابطه در طول حیات رستم هرگز گسسته نشده است. بعدها رستم این نقش پدر به عنوان مربی را برای دو شاهزاده دیگر بازی می‌کند: سیاوش (پسر کیکاووس و پدر کیخسرو) و بهمن (پسر اسفندیار). تاکید بر نقش پدرانه رستم بسیار زیاد است، تا جایی که در نبردهای کین‌خواهی سیاوش هیچکس نمی‌تواند مقابل رستم ایستادگی کند و وقتی او در جنگ با خاقان چین مقابل سپاه توران می‌رسد، هومان به پیران اینطور میگویند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">گر این شیردل رستم زابلیست</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">برین لشکر اکنون بباید گریست!</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">و پیران خود را به خاقان چین می‌رساند و به او اینطور می‌گوید:</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که این بارۀ آهنین رستم است</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که خام کمندش خم اندر خم است</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">ازو دیو سیر آید اندر نبرد،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">چه یک مرد با او، چه یک دشت مرد!</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">به زابلستان چند پرمایه بود،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سیاووش را آن زمان دایه بود،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">پدروار با درد جنگ آورد</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">جهان بر جهاندار تنگ آورد…</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>سیمرغ</strong>: هرچند سیمرغ یک موجود اسطوره‌ای و نمادین دانسته می‌شود، اما در داستان زال و رستم، نقش یک پدر یا پروراننده معنوی را برای تربیت زال و رستم بر عهده دارد. حضور همیشگی او و پشتیبانی اش از زال و رستم نوعی اتصال این خاندان است با خردی آسمانی.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر، نماد عدالت و خرد</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">برخی از شخصیت‌های پدر در اساطیر ایران نماینده عدالت و خردورزی هستند.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>منوچهر</strong>: نتیجه فریدون (پسری که از دخترِ ایرج به دنیا می‌آید) و کین‌خواهی پدربزرگ خود را به سرانجام می‌رساند تا گردش جهان بر منهج عدل و داد برگردد و بیداد رخت ببندد. شاهی عادل و خردمند که در داستانهای شاهنامه نماد یک رهبر پدرگونه برای ایران است.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در نقطه مقابل اما شخصیت‌هایی هستند که باوجود پدر بودن و شاه بودن، خلاف خرد و داد رفتار کرده و اسیر دیو آز و خودخواهی می‌شوند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>گشتاسپ</strong>: پدر اسفندیار، که مدام تصمیمات بحث‌برانگیزی می‌گیرد. او نمایانگر چالش‌های میان وظایف شاهی (حفظ امنیت و اداره کشور و برقراری داد) و پدری (مهرورزی و هدایت فرزندان) و خودخواهی و آز خودش است؛ و تا جایی پیش می‌رود که برای اینکه تاج و تختش را به پسرش نسپارد، از ستاره شناسان میپرسد که عمر این فرزند فره‌مند و روئین تن چگونه به پایان می‌رسد و وقتی می‌شنود که مرگ او به دست رستم در زابل رخ می‌دهد، پسرش اسفندیار را به قتلگاه مبارزه با رستم می‌فرستد. و اسفندیار این را نمیفهمد تا لحظه‌ای که تیر به چشم سرش می‌خورد ولی گویی تازه چشمِ دلش باز شده است، در هنگام مرگ به برادرش پشوتن اینطور وصیت می‌کند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">چو رفتی به ایران، پدر را بگوی</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که چون کام یابی بهانه مجوی!</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">زمانه سراسر به کام تو گشت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">همه مرزها پر ز نام تو گشت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">امیدم نه این بود نزدیک تو،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سزا این بُد از جان تاریک تو</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">به پیشِ سران پندها دادیَم،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">نهانی به کشتن فرستادیَم!</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">کنون زین سخن یافتی کام دل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">بیارای و بنشین به آرام دل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">چو ایمن شدی مرگ را دور کن،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">به ایوان شاهی یکی سور کن</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">ترا تخت، سختی و کوشش مرا</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">ترا نام، تابوت و پوشش مرا…</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white"><strong>یزدگرد بزه‌گر</strong>: در میان شاهان و پدرانی که به وظایف خود عمل نمی‌کنند، می‌توان از یزدگرد اول پدر بهرام گور نام برد، که از بسیاریِ آزار، به یزدگرد بزه‌گر معروف بوده است. به همین دلیل پس از مرگ او مردم ایران پادشاهی را به کسی دیگر به جز بهرام گور می‌سپارند، با این اندیشه که او هم فرزند همان پدر است. اما بهرام که در یمن و نزد نعمان و منذر بالیده و آداب رزم و بزم و شاهی آموخته دلاورانه به ایران می‌آید و با پشت سر گذاشتن آزمون ربودن تاج از میان دو شیر، به تخت شاهی می‌نشیند و یکی از بهترین دوران‌های شهریاری ایران را رقم میزند.</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* فقدان پدر و تراژدی</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">برخی از اسطوره‌های ایرانی نیز به تصویر پدرانی می‌پردازند که در مواجهه با سرنوشت، تصمیمات دشواری می‌گیرند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>رستم و سهراب</strong>: این داستان مشهور از شاهنامه یکی از غم‌انگیزترین تراژدی‌های پدر و فرزندی است، که رستم به‌طور ناخواسته فرزند خود، سهراب، را می‌کشد و بعد از آگاهی از هویت او، با اندوه و پشیمانی روبرو می‌شود و قصد کشتن خود را دارد. اما بخشی از آنچه برای سهراب رخ می‌دهد و او را قدم به قدم به فاجعه نزدیک می‌کند، نداشتن حمایت و پرورش نیافتن در دامان پدر خود رستم است. او پدر را نمی‌شناسد و این بحران هویت است که او را به همدستی با فرستادگان افراسیاب و باور کردن حمایت آنها، و سرانجام جنگ با ایرانیان و رویارویی تراژیک با پدر می‌کشاند.</p><div style="text-align:center"><figure class="image" style="display:inline-block"> <img decoding="async" loading="lazy" alt="پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ از جمشید و فریدون تا شعر سهراب سپهری" height="600" src="https://media.mehrnews.com/d/2025/01/13/4/5330503.jpg?ts=1736770610850" width="406"><figcaption> زاری رستم بر سهراب، شاهنامه شاه طهماسبی<br /> </figcaption></figure></div><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>فرودِ سیاوش</strong>: فرود فرزند سیاوش نیز سرنوشتی مشابه دارد، علیرغم داشتن مادر به خردمندی جریره، او از پرورش در دامان پدرش سیاوش محروم است و به همین دلیل در موقع لزوم نمی‌داند چه کند و با مشورت با مشاور نادان خود، _بدون دیدن کیخسرو برادرش_ تراژدی مرگ خود را رقم میزند.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر در نقش نگهبان سنت‌ها</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:right">بسیاری از شاهان و پهلوانان در اساطیر ایرانی، در نقش پدر، سنت‌ها و ارزش‌های فرهنگی و دینی را به نسل‌های بعد منتقل می‌کنند:<strong> جمشید</strong> با نوآوری‌های خود، فرهنگ و دانش را به‌عنوان میراثی برای بشریت باقی می‌گذارد،<strong> فریدون</strong> داد و دهش را گسترش می‌دهد،<strong> زال</strong> به‌عنوان پدر رستم همواره به انتقال ارزش‌های پهلوانی و اخلاقی به فرزندش اهمیت می‌دهد، رستم به عنوان پدرخوانده و پرورش دهنده سیاوش و بعدها بهمن همین کار را می‌کند، تا جایی که در وصیت اسفندیار در هنگام مرگ به رستم اینطور می‌خوانیم:</p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">کنون بهمن این نامور پور من</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">خردمند و بیدار دستور من،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بمیرم، پدروارش اندر پذیر</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">همه هرچ گویم ترا یادگیر</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">به زابلستان در ورا شاد دار،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">سخن‌های بدگوی را یاد دار</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بیاموزش آرایش کارزار</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">نشستنگه بزم و دشت شکار</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">می و رامش و زخم چوگان و کار</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بزرگی و برخوردن از روزگار</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">که بهمن ز من یادگاری بود،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">سرافرازتر شهریاری بود…</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">پدر در ادبیات معاصر</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدر در ادبیات فارسی معاصر یکی از مفاهیم برجسته و پرکاربرد است که در اشعار، داستان‌ها و رمان‌های معاصر به شکل‌های مختلفی بازنمایی شده است. در این آثار، پدر نمادی از قدرت، فداکاری، مسئولیت‌پذیری و گاهی استبداد یا محدودیت به تصویر کشیده می‌شود. رویکرد به مفهوم پدر در ادبیات فارسی معاصر متنوع است، در واقع این مفهوم بازتابی از تحولات جامعه ایرانی و تغییر نگرش‌ها نسبت به نقش‌های خانوادگی است. نویسندگان و شاعران معاصر با استفاده از شخصیت پدر، به مسائل عاطفی، اجتماعی و فرهنگی پرداخته‌اند و هرکدام از زاویه‌ای متفاوت این نقش را بررسی کرده‌اند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر به‌عنوان نماد حمایت و فداکاری</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در بسیاری از آثار، پدر به‌عنوان فردی فداکار به تصویر کشیده شده که برای رفاه و آسایش خانواده تلاش می‌کند. در اشعار سهراب سپهری، پدر به‌نوعی در نقش حامی طبیعت و زندگی آرام بازتاب دارد، هرچند اشاره مستقیم به پدر کمتر دیده می‌شود. شاید مهمترین اشاره او به پدرش را در بخشی از شعر صدای پای آب بتوان خواند:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدرم پشت دو بار آمدن چلچله‌ها، پشت دو برف</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدرم پشت دو خوابیدنِ در مهتابی</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدرم پشت زمان‌ها مرده است</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدرم وقتی مرد، آسمان آبی بود</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">مادرم بی خبر از خواب پرید، خواهرم زیبا شد</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدرم وقتی مرد، پاسبانها همه شاعر بودند</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">مرد بقال از من پرسید:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">چند من خربزه می‌خواهی؟</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">من از او پرسیدم:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">دل خوش سیری چند؟</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">پدرم نقاشی می‌کرد</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">تار هم می‌ساخت، تار هم میزد</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">خط خوبی هم داشت…</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در داستانهای کلاسیک معاصر مثل آثار محمود دولت‌آبادی، پدر اغلب نمادی از قدرت و پشتوانه خانواده است، به‌ویژه در جوامع روستایی و سنتی. دولت‌آبادی که در آثار خود به زندگی مردم محروم و طبقات پایین جامعه می‌پردازد، شخصیت پدر را در چارچوبی واقع‌گرایانه، چندلایه، و انسانی ترسیم می‌کند. پدران در داستانهای او نمایندۀ سنت‌های دیرینه، فقر اقتصادی، و چالش‌های اجتماعی‌اند و گاه درگیر کشمکش میان وظایف خانوادگی و محدودیت‌های محیطی می‌شوند. در کلیدر، پدران اغلب کسانی هستند که با تحمل رنج‌های فراوان، تلاش می‌کنند خانواده و زمین خود را حفظ کنند.</p><p style="text-align:center"><img decoding="async" loading="lazy" alt="پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ از جمشید و فریدون تا شعر سهراب سپهری" height="400" src="https://media.mehrnews.com/d/2025/01/13/4/5330505.jpg?ts=1736770658248" width="712"></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر به‌عنوان نماد اقتدار و استبداد</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">با پیشرفت ادبیات مدرن و تغییر نگرش نویسندگان، گاهی پدر در نقش نماد استبداد و قدرت بی‌چون‌وچرا ظاهر می‌شود. در آثار صادق هدایت، شخصیت پدر در برخی موارد به‌عنوان فردی سختگیر یا محدودکننده تصویر شده است که نمایانگر ساختار سنتی خانواده در زمان خود است. همچنین در اشعار فروغ فرخزاد، هرچند کمتر مستقیم به پدر اشاره شده، اما نقش پدر و جامعه مردسالار در محدودیت‌های زنان حس می‌شود، و این با تجربه شخصیت نظامی و سختگیر پدر او مطابقت دارد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر همیشه غایب</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">یکی دیگر از مفاهیم قابل‌توجه در ادبیات معاصر، غیبت پدر است. این غیبت ممکن است به‌دلیل مرگ، مهاجرت یا مسائل دیگر باشد و اغلب بازتابی از خلأ حمایت عاطفی یا اقتصادی در خانواده است. در رمان بوف کور صادق هدایت، غیاب نقش‌های اصلی خانواده، از جمله پدر، به بحران هویتی شخصیت‌ها دامن میزند. غیاب پدر در برخی از داستانهای علی اشرف درویشیان ناشی از مهاجرت برای کار، مرگ، یا ناتوانی در ایفای نقش خانوادگی است، تأثیر عمیقی بر زندگی فرزندان می‌گذارد. این غیاب گاهی به بلوغ زودرس شخصیت‌های کودک و نوجوان داستان‌ها منجر می‌شود و مسئولیت‌های پدرانه به دوش آنها می‌افتد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* پدر به‌عنوان قربانی ناآگاهی و جهل اجتماعی</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در آثار محمدعلی جمالزاده، پدر گاه شخصیتی است که خود نیز قربانی شرایط اجتماعی و فرهنگی زمانه خویش است. این پدران ممکن است از نگاه فرزندان یا نسل جدید سختگیر و سنتی به نظر برسند، اما در واقع آنان نیز تحت تأثیر محدودیت‌های آموزشی و فرهنگی دوران خود بوده‌اند. این نگاه همدلانه، لایه دیگری به شخصیت پدر در داستانهای او اضافه می‌کند. پدران در داستانهای او بازتاب‌دهندۀ روابط خانوادگی، تأثیرات سنت‌های اجتماعی، و تعارضات میان نسل‌ها است. جمالزاده که از بنیان‌گذاران داستان‌نویسی مدرن فارسی به شمار می‌آید، در آثار خود با زبانی طنزآمیز و انتقادی به نقش پدر و خانواده در جامعۀ ایرانی می‌پردازد. در داستانهای او، پدر اغلب شخصیتی است که هم نمایندۀ اقتدار سنتی است و هم نماد محدودیت‌های اجتماعی و خانوادگی. شبیه این تصویر را در آثار علی اشرف درویشیان نیز می‌توان دید.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">* نقش طنزآمیز</span></strong><strong><span style="color:#000080"> پدر</span></strong></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">شخصیت پدر گاهی طنز آمیز است. در برخی از داستانهای جمالزاده، به‌ویژه داستان‌هایی که به توصیف خانواده‌های سنتی ایرانی می‌پردازد، با نوعی طنز آمیخته است. این طنز معمولاً رفتارهای اغراق‌شده، باورهای نادرست، یا جدیت بیش از حد پدران را هدف قرار می‌دهد. یکی از ویژگی‌های برجسته آثار جمالزاده، استفاده از طنز برای نقد اجتماعی است.</p><p style="text-align:center"><img decoding="async" loading="lazy" alt="پدر در ادبیات کهن و معاصر فارسی؛ از جمشید و فریدون تا شعر سهراب سپهری" height="400" src="https://media.mehrnews.com/d/2025/01/13/4/5330506.jpg?ts=1736770679592" width="711"></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در آثار هوشنگ مرادی کرمانی هم طنز در شخصیت پدر دیده می‌شود. پدران در داستانهای او، حتی در لحظات سختی و ناکامی، اغلب با چاشنی طنز یا دیالوگ‌های شیرین تصویر می‌شوند، که به داستان‌ها عمق انسانی و جذابیت بیشتری میبخشد. نقش پدر در داستانهای هوشنگ مرادی کرمانی معمولاً در قالبی واقع‌گرایانه، انسانی، و متأثر از بافت سنتی و روستایی جامعۀ ایران تصویر می‌شود. آثار او که اغلب حول زندگی کودکان و نوجوانان در محیط‌های ساده و محروم می‌چرخد، پدر را به‌عنوان یک شخصیت کلیدی در شکل‌دهی به زندگی فرزندان معرفی می‌کند. در این داستان‌ها، پدر نمادی از مسئولیت، فقر، عشق، گاه غیاب، و تأثیرات مثبت یا منفی بر شخصیت کودکان است.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="color:#000080"><strong>* پدر به‌عنوان نماد تغییر و تحول اجتماعی</strong></span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify">در بسیاری از آثار معاصر، پدر نمایانگر نسل گذشته است که در برابر تغییرات اجتماعی مقاومت می‌کند یا تلاش می‌کند با این تغییرات سازگار شود. این تصویرسازی اغلب در داستانهای مربوط به دهه‌های اخیر دیده می‌شود، مثل آثار علی‌اشرف درویشیان. نقش پدر در داستانهای علی‌اشرف درویشیان به‌عنوان بازتابی از جامعۀ محروم و نابرابر ایران به تصویر کشیده می‌شود. این پدران نمادهای طبقۀ کارگر و زحمتکش‌اند که در برابر سختی‌های زندگی مقاومت می‌کنند یا قربانی شرایط ناعادلانه می‌شوند. درویشیان با نگاهی همدلانه و انتقادی، تصویر پدر را در چارچوبی از تعارضات اجتماعی و طبقاتی ارائه می‌دهد و از این طریق، به نقد نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌های جامعه می‌پردازد.</p></p></div><p><br /><br />منیع: خبرگزاری مهر</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>یک‌بار دیدمت، پس از آن چشم خویش را؛ در شهرمان برای تماشا گذاشتم</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%db%8c%da%a9%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d8%af%db%8c%d8%af%d9%85%d8%aa%d8%8c-%d9%be%d8%b3-%d8%a7%d8%b2-%d8%a2%d9%86-%da%86%d8%b4%d9%85-%d8%ae%d9%88%db%8c%d8%b4-%d8%b1%d8%a7%d8%9b-%d8%af%d8%b1-%d8%b4.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Sat, 30 Aug 2025 12:47:28 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[13 رجب]]></category> <category><![CDATA[امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[امیرالمومنین(ع)]]></category> <category><![CDATA[روز پدر]]></category> <category><![CDATA[شعر]]></category> <category><![CDATA[شعر آئینی]]></category> <category><![CDATA[شعر انقلاب]]></category> <category><![CDATA[ولادت امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[کعبه معظمه]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%db%8c%da%a9%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d8%af%db%8c%d8%af%d9%85%d8%aa%d8%8c-%d9%be%d8%b3-%d8%a7%d8%b2-%d8%a2%d9%86-%da%86%d8%b4%d9%85-%d8%ae%d9%88%db%8c%d8%b4-%d8%b1%d8%a7%d8%9b-%d8%af%d8%b1-%d8%b4.html</guid> <description><![CDATA[به گزارش خبرنگار مهر، سورنا جوکار شاعر جوان همدانی، به مناسبت فرا رسیدن ۱۳ رجب و سالروز ولادت امیرالمومنین (ع) شعر تازه‌ای سروده که برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است. این غزل را در ادامه می‌خوانیم؛ * از لحظه‌ای که در حرمت پا گذاشتم دیدم قدم به عالم معنا گذاشتم چون رودِ … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%db%8c%da%a9%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d8%af%db%8c%d8%af%d9%85%d8%aa%d8%8c-%d9%be%d8%b3-%d8%a7%d8%b2-%d8%a2%d9%86-%da%86%d8%b4%d9%85-%d8%ae%d9%88%db%8c%d8%b4-%d8%b1%d8%a7%d8%9b-%d8%af%d8%b1-%d8%b4.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">یک‌بار دیدمت، پس از آن چشم خویش را؛ در شهرمان برای تماشا گذاشتم</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div itemprop="articleBody" class="item-text"><p>به گزارش خبرنگار مهر، سورنا جوکار شاعر جوان همدانی، به مناسبت فرا رسیدن ۱۳ رجب و سالروز ولادت امیرالمومنین (ع) شعر تازه‌ای سروده که برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است.</p><p>این <strong>غزل</strong> را در ادامه می‌خوانیم؛</p><p>*</p><p>از لحظه‌ای که در حرمت پا گذاشتم</p><p>دیدم قدم به عالم معنا گذاشتم</p><p>چون رودِ بی‌قرار، پس از سال‌ها فرار</p><p>آرام سر به شانۀ دریا گذاشتم</p><p>آنقدر با شتاب دویدم به سوی تو</p><p>خود را در ابتدای سفر جا گذاشتم</p><p>وقتش رسیده بود، ولی کار مرگ را</p><p>از شوق دیدن تو به فردا گذاشتم</p><p>یک‌بار دیدمت، پس از آن چشم خویش را</p><p>در شهرمان برای تماشا گذاشتم</p><p>چرخی به دور خود زد و فریاد زد «علی»</p><p>هر گوشه‌ای که قبله‌نما را گذاشتم…</p></p></div><p><br /><br />منیع: خبرگزاری مهر</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>ستایش امام علی (ع) در سروده‌های عبد الباقی عُمَری</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d8%b3%d8%aa%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85-%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%b9-%d8%af%d8%b1-%d8%b3%d8%b1%d9%88%d8%af%d9%87%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b9%d8%a8%d8%af-%d8%a7%d9%84%d8%a8%d8%a7.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Thu, 28 Aug 2025 12:44:43 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[روز پدر]]></category> <category><![CDATA[شیعه]]></category> <category><![CDATA[عراق]]></category> <category><![CDATA[قرآن کریم]]></category> <category><![CDATA[محمدجواد گودینی]]></category> <category><![CDATA[موصل]]></category> <category><![CDATA[میلاد امام علی(ع)]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d8%b3%d8%aa%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85-%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%b9-%d8%af%d8%b1-%d8%b3%d8%b1%d9%88%d8%af%d9%87%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b9%d8%a8%d8%af-%d8%a7%d9%84%d8%a8%d8%a7.html</guid> <description><![CDATA[خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: محمد جواد گودینی استاد دانشگاه، همزمان سیزدهم رجب و سالروز میلاد امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع)، یادداشتی با عنوان «ستایش امام علی علیه السلام در سروده‌های عبد الباقی عُمَری» نوشته که برای انتشار در اختیار مهر قرار گرفته است. مشروح متن این‌یادداشت در ادامه می‌آید؛ عبد الباقی عُمَری … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d8%b3%d8%aa%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85-%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%b9-%d8%af%d8%b1-%d8%b3%d8%b1%d9%88%d8%af%d9%87%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b9%d8%a8%d8%af-%d8%a7%d9%84%d8%a8%d8%a7.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">ستایش امام علی (ع) در سروده‌های عبد الباقی عُمَری</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div itemprop="articleBody" class="item-text"><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب:</span></strong> محمد جواد گودینی استاد دانشگاه، همزمان سیزدهم رجب و سالروز میلاد امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع)، یادداشتی با عنوان «ستایش امام علی علیه السلام در سروده‌های عبد الباقی عُمَری» نوشته که برای انتشار در اختیار مهر قرار گرفته است.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">مشروح متن این‌یادداشت در ادامه می‌آید؛</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">عبد الباقی عُمَری فاروقی موصلی، از سرایندگان اواخر عصر عثمانی در سرزمین دجله و فرات بوده که از نسل خلیفه دوم عمر بن خطاب بوده و نسلش با ۱۶ واسطه به وی منتهی می شده و از این رو به «عُمَری فارُوقی» مشهور گردیده است. وی در سال ۱۷۹۰ میلادی (۱۲۰۴ هجری) در شهر موصل چشم به جهان گشود و به تحصیل علوم ادبی اشتغال یافت و از سوی دولت عثمانی در موصل و سپس بغداد، به کارهای حکومتی منصوب گردید و در کنار فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، به سرودن شعر نیز همت گماشت و از ادیبان بزرگ و پرآوازه بغداد در زمانِ خود به شمار می‌رفت. از آنجایی که در سرودن شعر با سرعت بالا، توانا بودی، او را «الفوری» می‌خواندند. وی که شاعری بزرگ در سرزمین دجله و فرات بوده، در سن ۷۲ سالگی به سال ۱۸۶۲ میلادی (۱۲۷۹ هجری) در بغداد چشم از جهان فروبست.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">عبد الباقی سروده‌های زیبا و دلنشینی را در ستایش اهل بیت رسالت (ع) سروده که از عمق بالایی برخوردار بوده و از تسلط سراینده بر متون دینی و روایی حکایت می‌کند. اخلاص و زیبایی و صفا در اشعار وی به فراوانی دیده شده و آرایه های ادبی (به ویژه تلمیح و تضمین برخی روایات و آیات قرآنی) در سروده‌هایش بسیار است.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وی در سروده‌ای دلنشین، بارگاه آسمانی و ملکوتی امیر مؤمنان علی بن ابی طالب (ع) را تجلی گاه هیبت و بزرگی خداوند توصیف نموده که برای پناهندگان، همچون سایه‌ای طولانی و پناهگامی مستحکم و طورِ مناجات با خداوند بی همتاست:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">قُبَّةُ المُرتَضَی عَلیٍّ تَعَالَی / شَأنُها عَن مَوازِنٍ وَ عَدِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">کَبُرَت فَاستَقَلَّت الفَلَکُ الدَّوّ / ارُ عَنهَا بِأن یُری بِبَدیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">جَلَّلت مَرقداً جَلِیلاً تَجَلَّت / فَوقَهُ هَیبَةُ المَلِیکِ الجلیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">فَعَلی قُبَّةِ السَّماءِ اذا مَا / فَضَّلُوهَا أقُولُ بِالتَّفضِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هِیَ بَاءٌ مَقلُوبَةٌ فَوقَ تِلکَ ال / نُقطَةِ المُستَحِیلةِ التَّأوِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هِیَ فُلکٌ بَل ما عَلَیه استَوَی الفُل / کُ وَ مِن فَوقِ لَوحِه مِن قَبِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هِیَ کَهفُ النَّجَاةِ طُورُ المُنَاجَا / ةِ ثَمَالُ العُفَاةِ مَأوَی الدَّخِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هِیَ ظِلُّ ما ضَلَّ مَن قَالَ یَوماً / بِحمَاهَا مِن تَحتِ ظلٍّ ظَلِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هِیَ غَمدٌ لِذِی فَقَارٍ بَطِینٍ / مِن سُیُوفِ اللهِ العَلِیِّ صَقِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هِیَ غَابٌ ثَوَی بِهِ أسَدُ اللهِ / عَلیٍّ بِصَدرِ أشرَفِ غِیلِ…</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">عَلَّلانِی بِذِکرِ مَن حَلَّ فِیهَا / إنَّ قَلبِی یَطِیبُ بِالتَّعلِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">نَعتُه بِالزَّبُورِ جَاءَ وَ بِالفُر / قاَنِ بَل بِالتَّوراةِ وَ الإنجِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">الإمامُ المُبِینَ أحصَی بِه الل / هُ جَمِیعُ الأشیاءِ فِی التَّنزِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هُوَ ساقِی الحَوضِ الذی لَیسَ / یَظمَأ مَن حَبَته یَدَاهُ بِالتَّنوِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هُوَ ذاتُ الشِّفا لِکُلِّ عَلِیلٍ / وَ شِفَاءٌ لذَاتِ کُلِّ غَلِیلِ</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">عَیلَمٌ کُلُّ قطرةٍ مِن نَداهُ / هِیَ غَیثٌ لِکُلِّ عَامٍ مَحِیلِ …</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>ترجمه:</strong> «مرقدِ علی مرتضی «ع»، از داشتن همانند و هم طراز، برتر است.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">(آن قبه و بارگاه) بلند و سترگ بوده و روزگار، اِبا داشته که برای آن، همانندی دیده شود.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">آن، گنبد و بارگاهی بزرگ است که از فراز آن، هیبت و بزرگی خدایِ جلیل تجلی نموده است. (واج آوایی حرف جیم و جناس اشتقاق در واژگان جلّلت، تجلّت و الجلیل، زیبایی این بیت را دوچندان کرده است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">هنگامی که با بلندی آسمان برابر شود، من به برتری این بارگاه (مرقد امام علی «ع») باور دارم (و این بارگاه را از آسمان نیز بالاتر و افراشته‌تر می دانم).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">آن، حرفِ باء واژگونی است که بر بالای آن نقطه‌ای که تأویل آن، ممکن نیست. (اشاره به حدیث مشهور امام علی «ع» که فرمود: اسرار قرآن، در (سوره) فاتحه بوده، اسرار فاتحه در بسم الله الرحمن الرحیم است، اسرار بسم الله در باء بوده و من همان نقطه زیرِ (حرف) باء هستم).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">(این بارگاه ملکوتی) بسانِ کشتی است که بر فراز لوحِ آن، هیچ مانندی نیست.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">آن، پناهی برای نجات، طوری برای مناجات، پناهگاه افرادِ عفیف و ماوایی برای فردی است که به آن روی می‌آورد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">آن، سایه کسی است که راه را گم کرده (و یا به گمراهی افتاده) و اگر (کسی) در پناهِ آن بارگاه درآید، در سایه‌ای مُمتَد قرار گرفته (و جایی را یافته که پناهجویان را پناهی مطمئن و امن خواهد بود).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">آن، همچون غِلافی برای شمشیر ذی الفقار بوده که (صاحب آن شمشیر)، خود شمشیری از شمشیرهای برانِ خداوند بلند مرتبه است.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">(آن مکانِ باشرافت)، بیشه ای است که شیرِ خدا (امام علی «ع») در آن و بر فراز بالاترین خانه شیران، آرمیده است…</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">مرا به دلیل یاد کردن از کسی که در این بارگاه آرمیده (امیر مؤمنان «ع»)، سرزنش می‌کنند؛ اما قلب من، با سرزنش خُرّم می‌گردد (و این سرزنش‌ها در قلب من تأثیر منفی نداشته، بلکه مرا در کار و اندیشه ام مصمم‌تر می‌سازد).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وصف ِ او در زبور، قرآن، بلکه در تورات و انجیل آمده (و درباره ایشان «ع»، پیامبران گذشته سخن گفته و در کتب آسمانی پیشینیان نیز یاد گردیده است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">او (ع) همان پیشوای روشنی است که دانشِ همه چیز در او احصا شده (و در وجودش به ودیعه نهاده شده است؛ اشاره به آیه ۱۲ سوره یس که می‌فرماید: همه چیز را در امامی مبین، احصا نموده‌ایم و برشمردیم. ذیل این آیه شریفه، مفسران گفته‌اند منظور از امام مبین، حضرت علی «ع» است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">او (ع) همان لوح بلکه آنچه میان لوح نوشته شده می‌باشد و آنچه (از علم و اخبار غیبی) که میان لوح نگاشته و ثبت گردیده، نزد او وجود دارد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">او (ع)، ساقی حوضی است که هر آن کس از بخشش و عطای او برخوردار گردد، تشنه نخواهد شد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">او (ع) برخودار از شفا برای هر بیماری بوده (درمان و شفای هر بیماری، بدست او یافت می‌شود) و آبی گوارا برای هر تشنه کامی است.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">او (ع) بسان چاهی است که هر قطره از بخشش وی، بارانی است که در زمان قحطی می بارد. (تشبیه بخشش و کرم امام علی «ع» به بارانی که در روزگار قحطی و نیاز مردم، می بارد) …».</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">اثر جاودانه و بسیار مشهور او، شعری است در ستایش امام الموحدین حضرت علی بن ابی طالب (ع) که به “قصیده عَینیة” شهرت یافته و در برخی از ابیات این قصیده زیبا، چنین سروده است:</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">أنتَ العَلِیُّ الَّذی فَوقَ العُلَی رُفِعا / بِبَطنِ مَکَّةَ وَسطَ البَیتِ اذ وُضِعَا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ حَیدَرَةُ الغَابِ الذی أسَد ال / بُرجِ السَّمَاوِی عَنهُ خَاسِئاً رَجَعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ بَابٌ تَعَالَی شَأنُ حَارِسه / بِغَیرِ رَاحَةِ رُوحِ القُدسِ ما قُرِعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنت ذاکَ الهِزَبرُ الأنزَعُ البَطَلُ ال / ذی بِمِخلَبِه لِلشَّرکِ قَد نَزَعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ یَعسُوبٌ لِلمُؤمِنِینَ الی / أیِّ الجِهَاتِ انتَحَی تَلقَاهُمُ تَبَعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ نُقطَةُ بَاءٍ مَع تَوَحُّدِها / بِهَا جَمِیعُ الذی فِی الذِّکرِ قَد جُمِعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ وَ الحَقُّ یا أقضَی الأنامِ بِه / غَداً عَلَی الحَوضِ حَقَّاً تُحشَرانِ مَعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ صُنوُ نَبیٍّ غَیر شِرعَتِه / للأنبیاءِ إلهُ العَرشِ ما شَرَعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ زَوجُ ابنَةِ الهَادِی الی سَنَنٍ / مَن حَادَ عَنهُ عِداه الرُّشدُ فَانخَزَعَا…</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ رُکنٌ یُجِیرُ المُستَجِیرَ بِه / وَ أنتَ حِصنٌ لِمَن مِن دَهرِه فَزِعَا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ عَینُ یَقِینٍ لَم یَزِده بِهِ / کَشفُ الغِطَاءِ یَقِیناً أیَةُ انقَشَعَا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ ذُو حَسَبٍ یُعزَی الی نَسَبٍ / قَد نِیطَ فِی سَبَبٍ أوجُ العُلا قَرَعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ مَن فُجِعَ الدِّینُ المُبِینُ بِهِ / وَ مَن بِأولادِهِ الاسلامُ قَد فُجِعا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ أنتَ الذی حُطَّت لَهُ قَدَمٌ / فِی مَوضِعٍ یَدُهُ الرَّحمنُ قَد وَضَعَا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ أنتَ الذی لِلقِبلَتَینِ مَعَ ال / نَبیِّ أوَّلُ مَن صَلَّی وَ مَن رَکَعَا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ أنتَ الذی آثَارُه ارتَفَعت / عَلَی الأثِیرِ وَ عَنهَا قَدرُهُ اتَّضَعَا</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">وَ أنتَ أنتَ الذی لله مَا فَعلا / وَ أنتَ أنتَ الذی لله مَا صَنَعا …</p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong>ترجمه:</strong> «تو همان علی هستی که از درون مکه و میانه خانه (خدا؛ محل تولد امام علی «ع») بر فراز بلندی قرار گرفته و بالا رفته‌ای.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو شیرِ بیشه ای هستی که شیرِ برج آسمان، (در برابر او) دور شده و باز می‌گردد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو دروازه‌ای هستی که جایگاهِ نگهبانش بالاتر از آن است که روح القدس (جبرئیل) بدون اجازه به فضای آن وارد گردد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو همان شیر دلاوری و قهرمان (میادین نبرد) هستی که هر گونه شرک از دستان او کَنده شده (و بدور از هر گونه شرک است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو پیشوای مؤمنان هستی که به هر طرف میل کنی، آنان را (مؤمنان را) پیرو خود خواهی یافت.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو، نقطه بائی هستی (باء بسم الله الرحمن الرحیم) که در آن، همه قرآن جمع گردیده است. (خلاصه و چکیده معارف قرآن کریم، در وجود شما متجلی گردیده است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">تو و حق، ای کسی که در میان مردمان بیشترین حکم به آن (حق) را صادر نمودی، فردا در کنار حوض با یکدیگر محشور خواهید شد. (اشاره به حدیث معروف پیامبر «ص»: علی همراه حق و حق همراه علیست؛ از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو برادر و همتای پیامبر «ص» هستی، البته جز جایگاه پیامبری اش (و اینکه صاحب شرع و دین است) و خداوندی که صاحب عرش است، برای انبیا (ع)، چنین کسی را آشکار نساخته است. (انبیا گذشته «ع»، چنین وصی و جانشینی را نداشته‌اند).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو همسرِ دخترِ کسی هستی که به راهی هدایت می‌کند که هر کس از آن رویگردان شود، (از مسیر رشد و هدایت) دور می‌گردد.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو پناهی هستی که پناه جو را به خود آرام کرده (و پناه هر بی پناه و ستم دیده‌ای هستی) و برای کسی که در روزگارش اندوهناک است، پناهگاهی مستحکم به شمار می‌روی.</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو دیدگانی به یقین رسیده داری که اگر پرده‌ها کنار رود، بر یقین او افزوده نمی‌گردد. (اشاره به حدیث مشهور امام علی «ع» که فرمود: اگر پرده‌ها کنار رود، بر یقینم افزوده نمی‌گردد).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو دارای نسبی شریف بوده و به خاندانی انتساب داری که به پیوندی متصل هستی که اوج بلندی و بزرگی نیز از آن خالی بوده (و بالاترین درجات بلندی و رفعت نیز به تو دست نخواهد یافت).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو کسی هستی که به خاطر او دینِ آشکار (اسلام) گرفتار اندوهی بزرگ شده (با شهادت او) و (با شهادت فرزندانش)، اسلام دچار مصیبت گردیده است. (چرا که او فرزندانش، ستون‌های دین بوده و با شهادتشان، دین اسلام دچار آسیب شده و ستون‌هایش شکسته گردیده است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو کسی هستی که بر جایی قدم نهادی که خداوند دستِ عنایت خویش را در آنجا قرار داده است. (اشاره به بالا رفتن امام علی «ع» از شانه پیامبر «ع» در روز فتح مکه و شکستن بت‌ها از سوی ایشان که بر شانه رسول خدا «ص»، پای نهاد؛ کسی که خاتم پیامبران «ع» بوده و مورد لطف و عنایت ویژه خداوند جهانیان است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو همراه با رسول خدا (ص)، نخستین کسی هستی که بر دو قبله (مسجد الاقصی و مسجد الحرام) نماز خواندی و رکوع به جای آوردی. (اشاره به روایات بی شمار شیعه و بسیاری از اهل سنت که امام علی «ع» را نخستین مسلمان از میان مردان دانسته که همراه با پیامبر «ص» نماز به جای آورده است).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو همان کسی هستی که آثار و کردارهای نیک و پسندیده‌ات بالا رفته و از آن، جایگاهت روشن و آشکار می‌گردد. (مقام و منزلت شما از کردار و اثرهای نیکی که برجای نهادی، پیداست).</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">و تو همانی که آنچه انجام داده‌ای و ساختی، برای خدا بوده است. (کارها، تلاش‌ها، مجاهدت‌ها و کردارت همگی برای خدا و کسب خشنودی پروردگار بوده است) …».</p><p dir="RTL" style="text-align:justify">عبدالباقی فرزند سلمان بن احمد عُمَری از چهره‌های ادبی اهل سنت در پایان دوران عثمانی در سرزمین عراق بوده و از وی سروده‌های پرمعنا و جان‌فزایی برجای مانده که عمق ارادت، دلدادگی و محبت خود را به ساحت مقدسِ امام علی بن ابی طالب (ع) و دیگر پیشوایان دین (ع) اعلام نموده و اثر مشهورش نیز «الباقیات الصالحات» نام داشته که در زیبایی، بلاغت و ساختار ادبی، کم نظیر است. پرآوازه‌ترین سروده وی نیز «قصیده عینیه» او بوده که در ستایش حضرت علی بن ابی طالب (ع) سروده و از دلپذیرترین اشعار آئینی در ادب عربیِ آن روزگار محسوب شده و قدرتِ شعری و قریحه ادبی وی از این قصیده دلپذیر و خواندنی، کاملاً آشکار می‌گردد و با بهره گیری از آموزه‌های دینی، آیات قرآنی و نکته‌های تاریخی و روایی سروده شده است. این دیوان شعری با محبت خالصانه، شیفتگی و دلدادگی به اولیای الهی سروده شده و اشعارش خواندنی و دلچسب بوده و اثر عمیقی بر جان انسانِ خواننده برجای می نهد. خداوند بی همتا، روح شاعر را قرین رحمت واسعه خود قرار دهد.</p></p></div><p><br /><br />منیع: خبرگزاری مهر</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>احوال حج_۲۱/تبلور امت واحده؛ باور کنیم سکه به نام محمد است</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d8%a7%d8%ad%d9%88%d8%a7%d9%84-%d8%ad%d8%ac_%db%b2%db%b1-%d8%aa%d8%a8%d9%84%d9%88%d8%b1-%d8%a7%d9%85%d8%aa-%d9%88%d8%a7%d8%ad%d8%af%d9%87%d8%9b-%d8%a8%d8%a7%d9%88%d8%b1-%da%a9%d9%86%db%8c%d9%85-%d8%b3.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Wed, 27 Aug 2025 12:24:34 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[اخبار اخبار حج و زیارت]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d8%a7%d8%ad%d9%88%d8%a7%d9%84-%d8%ad%d8%ac_%db%b2%db%b1-%d8%aa%d8%a8%d9%84%d9%88%d8%b1-%d8%a7%d9%85%d8%aa-%d9%88%d8%a7%d8%ad%d8%af%d9%87%d8%9b-%d8%a8%d8%a7%d9%88%d8%b1-%da%a9%d9%86%db%8c%d9%85-%d8%b3.html</guid> <description><![CDATA[به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سجاد محقق در ادامه روایت خود از سفر حج گفت: تفاوت عمره و حج به نظرم خیلی زیاد است. عمره یک سفر زیارتی مثل سفری است که به مشهد و کربلا می‌رویم با همان مختصات. اما حج یک فضای متفاوت است؛ امت واحد را در حج می‌شود دید. افرادی که … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d8%a7%d8%ad%d9%88%d8%a7%d9%84-%d8%ad%d8%ac_%db%b2%db%b1-%d8%aa%d8%a8%d9%84%d9%88%d8%b1-%d8%a7%d9%85%d8%aa-%d9%88%d8%a7%d8%ad%d8%af%d9%87%d8%9b-%d8%a8%d8%a7%d9%88%d8%b1-%da%a9%d9%86%db%8c%d9%85-%d8%b3.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">احوال حج_۲۱/تبلور امت واحده؛ باور کنیم سکه به نام محمد است</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div data-readmoretitle="بیشتر بخوانید"><p>به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سجاد محقق در ادامه روایت خود از سفر حج گفت:</p><p>تفاوت عمره و حج به نظرم خیلی زیاد است. عمره یک سفر زیارتی مثل سفری است که به مشهد و کربلا می‌رویم با همان مختصات. اما حج یک فضای متفاوت است؛ امت واحد را در حج می‌شود دید.</p><p>افرادی که عمره می‌آیند را اگر نگاه کنید معمولاً قشرهای مرفه جوامع اسلامی هستند چون عمل مستحبی است اما حج چون عمل واجب است، معنی استطاعت هم همانطور که گفتم در ایران و کشورهای دیگه مقداری متفاوت است و درباره استطاعت بدنی هم خیلی‌ها حاضرند با هر شرایطی و با هر سختی به حج بیایند، همین موضوع تفاوت عمره و تمتع را رقم میزند.</p><p>در عمره افرادی که دستشان به دهنشان می‌رسد را می‌بینید ولی در حج آدم‌هایی را می‌بینید که از هر قشری هستند و این گزاره <strong>«باور کنیم سکّه به نام محمد (ص) است»</strong> را وقتی در مسجدالنبی نماز خوانده می‌شود می‌توان حس کرد.</p><p>یعنی وقتی نگاه می‌کنید می‌بینید از هر رنگ و جنسی آدم در این مسجد است؛ این امت واحده خیلی مهم است، این ارتباط با مسلمان‌ها یعنی وقتی برمی‌گردی از حج و میگویند مسلمان‌ها اگر قیام کنند فلان اتفاق را رقم خواهند زد می‌فهمی که در مورد چه جامعه‌ای حرف می‌زنند.</p><p>شاید هیچ وقت این جمعیت را کنار هم جای دیگری نتوانیم ببینیم، آدم‌هایی که هم‌عقیده و هم‌باور ما هستند.</p><p>پیش از سفر حج، زنگ زدم آقای رضا امیرخانی خداحافظی کنم گفت سجاد رفتی تا حالا؟ گفتم عمره رفتم؛ تعبیر خیلی قشنگی داشت و گفت که می‌بینی که عمره مقابل حج مثل «اسکرین سِیوِر» است؛ یک نمای لحظه‌ای و کوچک از سفر تمتع؛ واقعاًهم این را حس کردم.</p><p>حج (در واقع مکه و مدینه) یک کوه آتشفشانی است که فصل فورانش موسم حج است و طبیعتاً در عمره این آتشفشان خاموش است و دیدن آتشفشان خاموش جذابیت آتشفشان فعال را ندارد. این قشنگ‌ترین خداحافظی و قشنگ‌ترین توصیفی بود که یک نفر از حج داشت.</p><p> </p><p>.</p><p>انتهای پیام/</p></div><p><br /><br />منبع: خبرگزاری تسنیم</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>کرّار بود نه فرار و مَثلش، مَثل سوره قل‌هوالله؛ علی (ع) در کلام اهل سنت</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%da%a9%d8%b1%d9%91%d8%a7%d8%b1-%d8%a8%d9%88%d8%af-%d9%86%d9%87-%d9%81%d8%b1%d8%a7%d8%b1-%d9%88-%d9%85%d9%8e%d8%ab%d9%84%d8%b4%d8%8c-%d9%85%d9%8e%d8%ab%d9%84-%d8%b3%d9%88%d8%b1%d9%87-%d9%82%d9%84.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Tue, 26 Aug 2025 12:40:43 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[امیرالمومنین(ع)]]></category> <category><![CDATA[انتشارات کتاب جمکران]]></category> <category><![CDATA[اهل سنت]]></category> <category><![CDATA[روز پدر]]></category> <category><![CDATA[میلاد امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[وحدت شیعه و سنی]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%da%a9%d8%b1%d9%91%d8%a7%d8%b1-%d8%a8%d9%88%d8%af-%d9%86%d9%87-%d9%81%d8%b1%d8%a7%d8%b1-%d9%88-%d9%85%d9%8e%d8%ab%d9%84%d8%b4%d8%8c-%d9%85%d9%8e%d8%ab%d9%84-%d8%b3%d9%88%d8%b1%d9%87-%d9%82%d9%84.html</guid> <description><![CDATA[خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: کتاب «مسیح اسلام؛ داستان‌هایی از فضائل امام علی (ع) در منابع اهل سنت» اثر علی قهرمانی سال ۱۴۰۰ توسط انتشارات کتاب جمکران وارد بازار نشر شد و طی ۱۰ روز به چاپ هشتم رسید. این‌کتاب که مولفش برای نوشتن آن، بیش از ۳۰۰ منبع تاریخی و حدیثی اهل … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%da%a9%d8%b1%d9%91%d8%a7%d8%b1-%d8%a8%d9%88%d8%af-%d9%86%d9%87-%d9%81%d8%b1%d8%a7%d8%b1-%d9%88-%d9%85%d9%8e%d8%ab%d9%84%d8%b4%d8%8c-%d9%85%d9%8e%d8%ab%d9%84-%d8%b3%d9%88%d8%b1%d9%87-%d9%82%d9%84.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">کرّار بود نه فرار و مَثلش، مَثل سوره قل‌هوالله؛ علی (ع) در کلام اهل سنت</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div itemprop="articleBody" class="item-text"><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب:</span></strong> کتاب «مسیح اسلام؛ داستان‌هایی از فضائل امام علی (ع) در منابع اهل سنت» اثر علی قهرمانی سال ۱۴۰۰ توسط انتشارات کتاب جمکران وارد بازار نشر شد و طی ۱۰ روز به چاپ هشتم رسید. این‌کتاب که مولفش برای نوشتن آن، بیش از ۳۰۰ منبع تاریخی و حدیثی اهل سنت را مطالعه و بررسی کرده، در حال حاضر با نوبت چاپ نوزدهم با شمارگان ۱۰ هزار نسخه در بازار نشر حضور دارد.</p><p style="text-align:justify">علی قهرمانی، پیش از این‌کتاب، اثر دیگری درباره شخصیت حضرت فاطمه زهرا (س) نوشت که با عنوان «فاطمه علی است» توسط همین‌ناشر چاپ شد. «مسیح اسلام» نیز با رویکرد همان‌کتاب اول نوشته شد و به خرده‌روایت‌های داستانی اختصاص دارد که بازه زمانی‌اش از ۱۳ سالگی علی (ع) که به جانشینی پیامبر (ص) انتخاب می‌شود، تا ۲۰ سال بعد یعنی حجه‌الوداع و واقعه غدیر خم امتداد دارد.</p><p style="text-align:justify">نویسنده کتاب پیش‌رو در مقدمه آن می‌گوید: «پژوهش مطالب این‌کتاب به‌طور ناپیوسته بیش از ۱۰ سال طول کشید و بنا بر آن بود که داستان به متن وفادار باشد. در اندک مواردی که روایت، هیچ‌زمینه و فضای داستانی نداشت، با مراجعه به تاریخ و منابع فریقین تلاش شد سقف خیال در داستان‌پردازی‌ها نیز بالاتر از کشش روایت مذکور نباشد.»</p><p style="text-align:justify">داستانهای کتاب پیش‌رو در ۵ فصل تدوین شده‌اند که عبارت‌اند از: «خورشید مکه»، «آفتاب مدینه»، «طلوع در غدیر»، «خورشید خانه‌نشین» و «در جستجوی آفتاب»</p><p style="text-align:justify">در ادامه به بهانه سالروز میلاد امیرالمومنین (ع)، <strong>۱۰ فراز</strong> از داستانهای «مسیح اسلام» را می‌خوانیم؛</p><p style="text-align:justify"><span style="color:#000080"><strong>قدم از قدم برنداشت</strong></span></p><p style="text-align:justify">بانگ هجرت که نواخته شد، تازه‌مسلمان‌ها دسته‌دسته و پنهانی راهی یثرب شدند. مکه دیگر جای زندگی نبود، همه‌شان گرچه صبور بودند و ساکت، اما شکنجه‌های گاه و بیگاه کفار و آزار مشرکان امانی برای مومنان نگذاشته بود. درست در همین شرایط از جایی که گمانش را هم نمی‌بردند خدا درِ گشایشی برایشان باز کرد؛ بیعت شبانه اهالی یثرب همه‌چیز را دگرگون ساخت، پیامبر تا همه را نفرستاد خودش راهی نشد. وقتی هم هجرت را آغاز کرد، در قبا ماند و وارد شهر نشد.</p><p style="text-align:justify">همه دل‌های شهر برای نبی می‌تپید و دل پیامبر برای علی (ع). جانشین پیامبر در مکه ماند تا در نبوتش امانت‌های مانده پیش رسول خدا را به صاحبانشان برگرداند و کارهای نیمه‌تمام پیامبر را به سامانی برساند.</p><p style="text-align:justify">تا علی نیامد، نبی قدم از قدم برنداشت، تا همه بفهمند ارزش علی را برای نبی و جایگاهش را.</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">خشونت در راه خدا</span></strong></p><p style="text-align:justify">از نبرد یمن که برمی‌گشتند علی جلوتر رفت. رفت تا رسول خدا را ببیند و اخبار پیروزی سپاه اسلام را داغ داغ تقدیم کند.</p><p style="text-align:justify">علی که رفت باقی‌مانده‌ها، هرچه پارچه و لباس غنیمتی بود پوشیدند. علی اما خیلی زود برگشت و هرچه را هرکه تصرف کرده بود به زور پس گرفت.</p><p style="text-align:justify">زورشان به علی نرسید، اما شکایت پیش رسول خدا بردند و شکوه‌ای طولانی سر دادند.</p><p style="text-align:justify">«از علی پیش من گله و شکایت نکنید. زیرا اگر خشونتی نشان داده، حتما برای خدا بوده و بس.»</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">کرار بود نه فرار</span></strong></p><p style="text-align:justify">زرهی که بر تن داشت، پشت نداشت، چون در قاموسش نه شکست را می‌توانستی پیدا کنی، نه پشت کردن به دشمن و نه فرار از میدان نبرد. سپر را خرج عروسی کرد و جای آن پرچم فرماندهی سپاه را به دست گرفت؛ دلاوری که خدا از او راضی بود و او هم از خدا، هرجا بود فتح و ظفر با او بود و از هیچ جنگی برنگشت مگر با پیروزی.</p><p style="text-align:justify">کسی به میدان مبارزه با او نرفت مگر آنکه در بازگشت جانش را جا گذاشته بود. شمشیر که به دست می‌گرفت از چپ و راست می‌گریختند. زیرا جبرئیل دست راستش بود و میکائیل دست چپش. فرار می‌کردند و می‌گفتند: «فرشته مرگ جایی در پشت شمشیر علی است.»</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">غدیر به روایت ذهبی</span></strong></p><p style="text-align:justify">کتاب را از قفسه بیرون کشید و پیش رویش گذاشت. ورق به ورق و سطر به سطر شروع کرد به خواندن. کتاب اول که تمام کرد کناری گذاشت و کتاب دوم را به دست گرفت. تورقی کرد و مروری؛ همه مطالب مرتبط و در راستای کتاب قبلی بود. کتاب‌های سوم و چهارم هم همینطور. دانست این‌ها جلدهایی از یک‌کتاب هستند و پیرامون حقیقتی واحد به نگارش درآمدند.</p><p style="text-align:justify">«محمد ذهبی» محدثی نام‌آشنا، تاریخ‌نگاری برجسته و سیره‌نویسی توانا و آشنا به رجال بود. می‌دانست جمع‌آوری چنین گنج گران‌بهایی چقدر سخت است و طاقت‌فرسا. نمی‌توانست تحسین و تقدیر خود را از این‌کار بزرگ پنهان کند. دست به قلم برد و حال خود را پس از خوندن این‌کتاب اینطور نوشت:</p><p style="text-align:justify">«محمد بن جریر طبری روایات غدیر خم را در چهارجلد گردآوری کرده است. من بخشی از آن را دیدم و جلدی از آن را خواندم. از گستردگی روایات غدیر شگفت‌زده شدم و فراوانی این‌روایات مرا مات و مبهوت ساخت. آنجا بود که یقین کردم این‌اتفاق ناب رخ داده است.»</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">تو هم شنیده‌ای؟</span></strong></p><p style="text-align:justify">در روزگاری زندگی می‌کرد که سینه‌ها جام کینه‌ها بود؛ دورانی که هیچ‌خطیب و منبری بی‌لعن علی از منبر پایین نمی‌آمد. حدیثی عجیب اما ناب سعید بن مسیب را آواره کوه و بیابان و راهی راه دانایی کرده بود.</p><p style="text-align:justify">پیش پسر ابی‌وقاص که رسید، روایت را که چون گنجی گران‌بها پنهان کرده بود بیرون آورد. حدیث منزلت را برای سعد خواند. گفت: «تو رسول خدا را درک کرده‌ای. آیا چنین حدیثی از او شنیده‌ای؟!»</p><p style="text-align:justify">با حرف و خنده سعد، چشم‌های از تعجب گردشده‌اش، داشت از حدقه بیرون میزد:</p><p style="text-align:justify">«آری، نه یک‌بار و دوبار. این حرفی بود که رسول خدا مدام تکرار می‌کرد و در هر مناسبتی رو به علی (ع) می‌فرمود: نسبت تو به من مانند نسبت هارون است به موسی، مگر آنکه پس از من پیامبری نیست.»</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">قرآن با علی است</span></strong></p><p style="text-align:justify">«دیدن عایشه روی آن ناقه بزرگ و با ابهت دلم را به‌سوی او می‌کشاند، اما لحظه‌های اذان ظهر بود که خدا آرامشی عجیب به دلم انداخت و مرا در رکاب علی ثابت‌قدم ساخت.»</p><p style="text-align:justify">ام‌سلمه از او پرسیده بود: «دل تو کجا سیر می‌کرد، آنگاه که دل‌ها به‌سوی جایگاه و منطقه پرواز خود می‌شتافتند؟»</p><p style="text-align:justify">آزادشده دست ابوذر با تواضع زانو زده بود و در تمام طول صحبت با همسر رسول خدا به نشانه احترام سر به زمین افکنده بود. گفت: «ای ام‌المومنین به خدا سوگند نیامده‌ام تا چیزی بخورم و بیاشامم. خوب می‌دانی که آمده‌ام تا پرده‌های شک را از حجره قلبم بگیری.»</p><p style="text-align:justify">لبخند رضایت لب‌های ام‌المومنین نشانه تایید او بود. با تبسم گفت: «از رسول خدا (ص) شنیدم که می‌فرمود: علی (ع) همراه قرآن است و قرآن نیز همراه علی (ع). هرگز علی (ع) از قرآن و قرآن از علی (ع) جدا نمی‌شوند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.»</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">از زبان ابوذر</span></strong></p><p style="text-align:justify">مفسری به نام بود و محدثی مشهور. روزی گذرش به زمزم افتاد. نزدیک چاه قصد استراحت کرد. تا نشست حلقه‌ای از جمعیت او را چون نگینی در بر گرفت. جماعتی این‌چنین مشتاق او را سر ذوق آورد و خستگی فراموشش شد.</p><p style="text-align:justify">بهترین هدیه‌ای که برای این‌جمع باصفا داشت، احادیثی ناب بود که خودش از پیامبر خدا شنیده بود.</p><p style="text-align:justify">بهترین آنها روایت‌هایی از فضیلت‌های پسر ابوطالب. عبدالله می‌گفت و مردی ناشناس از میان جمع او را تایید می‌کرد. مردی که با پارچه انتهای عمامه‌اش، صورتش را پوشانده بود.</p><p style="text-align:justify">جان عبدالله مالامال شد از شوق شناخت آن مرد ناشناس اما آشنای به حقایق.</p><p style="text-align:justify">پسر عباس دیگر طاقت نیاورد. قسمش داد که خودش را معرفی کند. مرد، پارچه از صورت برگرفت و گفت: «من جندب، پسر جناده هستم؛ معروف به ابوذر غفاری. از یاری‌کنندگان رسول خدا (ص) در جنگ بدر. با دو گوشم از دو لب رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: «علی پیشوای نیکوکاران و کشنده کافران است، هرکه او را یاری کند پیروز است و آنکه او را خوار نماید ذلیل و بی‌چاره.»</p><p style="text-align:justify"><span style="color:#000080"><strong>اللهم وال من والاه</strong></span></p><p style="text-align:justify">هنوز سینه‌هایی از کینه لبریز بود؛ دل‌هایی که از کشته‌شدن اقوام مشرکشان به دست علی در جنگ‌ها آتشی روشن داشت و آدم‌های کوچکی که بزرگی علی را تاب نمی‌آوردند.</p><p style="text-align:justify">آتش کینه‌ای و دامنه حسادتی که از این‌دل‌ها و سینه‌ها زبانه می‌کشید، می‌توانست غیر خودشان، جامعه‌ای را بسوزاند.</p><p style="text-align:justify">هرچه گفت این‌انتصاب از جانب خداست دل‌هاشان اما گنجایش پذیرش علی را نداشت.</p><p style="text-align:justify">حرفش را جور دیگری زد تا بهانه را از بهانه‌جوها بگیرد. دست به آسمان مناجات برداشت. دعا کرد و نفرین؛ علی و دوستانش را دعا کرد و دشمنانش را نفرین.</p><p style="text-align:justify">«خدایا دوست بدار هرکه را علی را دوست دارد و دشمن باش با هرکه با او دشمن است. یاری کن هرکه او را یاری کند و خوار گردان هرکه خواری او را بخواهد…»</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">زینو مجالسکم بذکر علی (ع)</span></strong></p><p style="text-align:justify">از کوچه پس کوچه‌های خاکی گذشتند. انتهای کوچه آخر، خانه یکی از همسران پیامبر خدا بود.</p><p style="text-align:justify">خوشحال بودند که پس از حج، توفیق زیارت مزار رسول خدا نصیبشان شده و حالا فرصتی برای فیض‌بردن دارند.</p><p style="text-align:justify">وقتی در خانه عایشه رسیدند جمع فراوان دیگری از حاجی‌ها را دیدند که به خانه او آمده‌اند.</p><p style="text-align:justify">از نگاه‌ها شراره اشتیاق می‌بارید و عطش دانستن را در چهره تک‌تکشان می‌شد دید. بی‌تابی و ازدحام جمعیت منتظر، عایشه را به سخن وا داشت. گفت: «چیزی را می‌گویم که پیامبر خدا بسیار به آن توصیه می‌کرد: «زینوا مجالسکم بذکر علی (ع). در دورهمی‌ها، زینت مجالستان ذکر علی باشد.»</p><p style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">مَثل سوره قل‌هوالله</span></strong></p><p style="text-align:justify">«مَثل علی در میان امت، مانند مَثل قل هوالله است در میان سوره‌های قرآن.»</p><p style="text-align:justify">این‌جمله غوغایی برپا کرد در جمع حلقه محبان. برخی حیران شدند و جمعی شیدا. هرکس حرفی میزد و به قدر فهم خود تفسیری می‌کرد.</p><p style="text-align:justify">اجازه نداد دل‌ها و زبان‌ها بیش از این به بیراهه بروند و گمان‌های بیهوده برند.</p><p style="text-align:justify">به ثواب خواندن سوره توحید اشاره کرد. گفت: «هرکه در قلبش علی را دوست داشته باشد، یک‌سوم ثواب امت را از آن خود کرده است. اگر محبت علی از دلش جوشید و بر زبانش جاری شد، ثلث دیگر این‌ثواب را به چنگ آورده و اگر محبت قلبی و اقرار زبانی را با رفتار و کردارش کامل کند، معادل تمام ثواب امت اسلام را به او می‌دهند.»</p><p style="text-align:justify"></p></div><p><br /><br />منیع: خبرگزاری مهر</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>بی سؤال و جواب میبخشد، پدرم بی‌حساب میبخشد</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d8%a8%db%8c-%d8%b3%d8%a4%d8%a7%d9%84-%d9%88-%d8%ac%d9%88%d8%a7%d8%a8-%d9%85%db%8c%d8%a8%d8%ae%d8%b4%d8%af%d8%8c-%d9%be%d8%af%d8%b1%d9%85-%d8%a8%db%8c%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%a8-%d9%85.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Sun, 24 Aug 2025 12:39:32 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[روز پدر]]></category> <category><![CDATA[شعر]]></category> <category><![CDATA[شعر آئینی]]></category> <category><![CDATA[محمد حسین مهدویان]]></category> <category><![CDATA[ولادت امام علی(ع)]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d8%a8%db%8c-%d8%b3%d8%a4%d8%a7%d9%84-%d9%88-%d8%ac%d9%88%d8%a7%d8%a8-%d9%85%db%8c%d8%a8%d8%ae%d8%b4%d8%af%d8%8c-%d9%be%d8%af%d8%b1%d9%85-%d8%a8%db%8c%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%a8-%d9%85.html</guid> <description><![CDATA[به گزارش خبرنگار مهر، محمدحسین مهدویان شاعر جوان و طنزپرداز، شعر تازه‌ای به مناسبت ولادت امیرالمومنین (ع) و برای روز پدر سروده که برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است. مهدویان در ابتدای شعرش نوشته «تقدیم به همه پدران زحمت‌کش میهنم که برای کسب روزی حلال تلاش می‌کنند». این غزل را در ادامه … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d8%a8%db%8c-%d8%b3%d8%a4%d8%a7%d9%84-%d9%88-%d8%ac%d9%88%d8%a7%d8%a8-%d9%85%db%8c%d8%a8%d8%ae%d8%b4%d8%af%d8%8c-%d9%be%d8%af%d8%b1%d9%85-%d8%a8%db%8c%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%a8-%d9%85.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">بی سؤال و جواب میبخشد، پدرم بی‌حساب میبخشد</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div itemprop="articleBody" class="item-text"><p style="text-align:justify">به گزارش خبرنگار مهر، محمدحسین مهدویان شاعر جوان و طنزپرداز، شعر تازه‌ای به مناسبت ولادت امیرالمومنین (ع) و برای روز پدر سروده که برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است.</p><p style="text-align:justify">مهدویان در ابتدای شعرش نوشته «تقدیم به همه پدران زحمت‌کش میهنم که برای کسب روزی حلال تلاش می‌کنند».</p><p style="text-align:justify">این <strong>غزل</strong> را در ادامه می‌خوانیم؛</p><p style="text-align:justify">*</p><p style="text-align:justify">کنج دکّان خود نشسته پدر، می‌نویسد حساب سالش را</p><p style="text-align:justify">تا دوباره کنار بگذارد، سهم خمس و زکات مالش را </p><p style="text-align:justify">کاسب مورد وثوق محل، با توکل، بدون دوز و دغل</p><p style="text-align:justify">می‌گذارد میان سفره خود، سال‌ها لقمه حلالش را </p><p style="text-align:justify">گرچه در طول زندگی گهگاه در بساطش نبوده غیر از آه</p><p style="text-align:justify">هیچ‌گاه از حساب خمس و زکات، جا نینداخت یک ریالش را </p><p style="text-align:justify">بی سؤال و جواب میبخشد، پدرم بی‌حساب میبخشد</p><p style="text-align:justify">او که تنها کمک به خلق‌ُالله خوب کرده همیشه حالش را </p><p style="text-align:justify">مثل رودی روان و در حرکت، مثل باران لطیف و پر برکت</p><p style="text-align:justify">می‌ستایم همیشه در شعرم، روح بخشنده و زلالش را</p></p></div><p><br /><br />منیع: خبرگزاری مهر</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>ماجرای ۳ نام فارسی و ایرانی در مسجدالحرام</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d9%85%d8%a7%d8%ac%d8%b1%d8%a7%db%8c-%db%b3-%d9%86%d8%a7%d9%85-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d9%88-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d8%b3%d8%ac%d8%af%d8%a7%d9%84.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Sun, 24 Aug 2025 12:21:23 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[اخبار اخبار حج و زیارت]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d9%85%d8%a7%d8%ac%d8%b1%d8%a7%db%8c-%db%b3-%d9%86%d8%a7%d9%85-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d9%88-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d8%b3%d8%ac%d8%af%d8%a7%d9%84.html</guid> <description><![CDATA[به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «چراغستان خاموش و مسجد بی‌محراب» سفرنامه متفاوتی از حج است، «چراغستان خاموش و مسجد بی‌محراب»، خاطره‌ها و برداشت‌هایی از سفر حجاز است، اما یک سفرنامه معمولی که در آن به درج خاطرات روزانه اکتفا شده باشد یا یک نوشته مستقل درباره موضوعی خاص نیست. در این کتاب، علاوه بر … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d9%85%d8%a7%d8%ac%d8%b1%d8%a7%db%8c-%db%b3-%d9%86%d8%a7%d9%85-%d9%81%d8%a7%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d9%88-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d8%b3%d8%ac%d8%af%d8%a7%d9%84.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">ماجرای ۳ نام فارسی و ایرانی در مسجدالحرام</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div data-readmoretitle="بیشتر بخوانید"><p style="text-align:justify">به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «چراغستان خاموش و مسجد بی‌محراب» سفرنامه متفاوتی از حج است، «چراغستان خاموش و مسجد بی‌محراب»، خاطره‌ها و برداشت‌هایی از سفر حجاز است، اما یک سفرنامه معمولی که در آن به درج خاطرات روزانه اکتفا شده باشد یا یک نوشته مستقل درباره موضوعی خاص نیست. در این کتاب، علاوه بر خاطره‌های سفرحجاز، برداشت‌های نگارنده از روح اعمال، باطن اماکن و وضعیت فکری _ عقیدتی حاکم بر این سرزمین نیز عنوان شده است.</p><p style="text-align:justify">مطالب کتاب در دو فصل تدوین شده است. فصل اول، چراغستان خاموش که خاطره‌های سفر مدینه را در بر می‌گیرد. فصل دوم با عنوان مسجد بی‌محراب نیز به خاطرات سفر مکه اختصاص یافته است. علاوه بر این‌ها، مباحث تاریخی و احکام نیز در کنار خاطرات قرارگرفته تا مطالب کتاب، سندیت یابد و به اصالت آنها خدشه‌ای وارد نشود.</p><p style="text-align:justify"><img decoding="async" alt="حج 1404 , " src="https://newsmedia.tasnimnews.com/Tasnim/Uploaded/Image/1404/02/29/1404022908433016932894004.jpg"/></p><p style="text-align:justify">زیارت غار ثور و بازگشت به ایران، کعبه و روح طواف، آغاز احرام، سفر از کجا به کجا، صورت مسجدالحرام، خانه زهرا(س) و علی(ع)، وداع با مدینه، زیارت دوره در مدینه و تحولات مسجدالنبی، عناوین بخش‌هایی از کتاب را تشکیل می‌دهند.</p><p style="text-align:justify">در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:</p><p style="text-align:justify">«نگارنده دریافت که در جوار کعبه سه نام فارسی و ایرانی وجود دارد که می‌تواند ناشی از حضور فرهنگ تأثیرگذار ایرانی در سرزمین عربستان و قبله‌گاه مسلمانان باشد؛ «شاذروان»، «میزاب» و «زمزم».</p><p style="text-align:justify">شاذروان یا شادروان واژه‌ای فارسی است که ریشه آن در زبان پهلوی شاتوران به معنی فرش است. شادروان را به معنی پرده بزرگ نیز معنی کرده‌اند مانند سراپرده‌ای که پیش در خانه و ایوان پادشاهان می‌کشیده‌اند. هم‌اکنون نیز نمونه چنین پرده‌هایی را در جلوی ایوان‌های کاخ گلستان تهران و نارنجستان قوام در شیراز می‌توان دید. همچنین این واژه را به معنی زیرکنگره عمارت‌های عالی مانند کنگره قلعه و کاخ پادشاهان و یا بنیاد و اصل و اساس و دیوار و حصار و بند (سد) معنی کرده‌اند، همان گونه که پیش از این اشاره شد حلقه‌های فلزی نگه دارنده پرده کعبه را در سنگ‌های شاذروان کار گذاشته‌اند.</p><p style="text-align:justify">تقریباً تمام معناهایی که در مورد واژه شاذروان ذکر شد، در مورد این قسمت از خانه کعبه صدق می‌کند. به عبارتی شاذروان هم به نوعی با پرده خانه کعبه در ارتباط است و هم بنیاد و شالوده کعبه بر آن نهاده شده است. نمونه چنین واژه‌ای در فارسی سد معروف شادروان شوشتر است که از زمان ساسانیان تاکنون باقی مانده است.</p><p style="text-align:justify">واژه فارسی دیگر میزاب است که عنوان عربی تنها ناودان خانه خداست. علامه دهخدا میزاب را آبریز ناودان آب‌گذر و آبراهه معنی کرده و می‌نویسد: «این کلمه بی‌شک فارسی فراموش شده است از میز، مخفف میزنده با ماده مضارع میزیدن و آب این کلمه فارسی است که به زبان عربی رفته و عرب آن را به صورت مئزاب حفظ کرده ولی در فارسی ناودان جای آن را گرفته است»؛ از طرفی لغت شناسان بزرگی چون فیروزآبادی، سیوطی، جوهری و جوالیقی بر فارسی بودن این واژه تأکید دارند.</p><p style="text-align:justify">سومین واژه فارسی در مجموعه مسجدالحرام نام چاه زمزم است. زم به فارسی به معنای آهسته است و زمزم یعنی آهسته آهسته. از طرفی زمزم دعای زیر لب و آهسته زرتشتیان در هنگام غذا خوردن و غیر از آن است. عرب‌ها نیز از این واژه به عنوان زمزمه کردن دعاها و آیه‌های قرآنی استفاده کرده‌اند و در جایی آن را آب بسیار زیاد توصیف کرده‌اند. ناگفته نماند که حضور زبان فارسی و فرهنگ ایرانی در عربستان به این سه واژه محدود نمی شود. روی برچسب‌های ظروف حاوی ماست، که بین زائران توزیع می‌شد، نوشته شده بود «لبن الطازج» که واژۀ دوم همان «تازه» خودمان است که آن را در زبان عربی این گونه می‌نویسند.»</p><p style="text-align:justify">انتهای پیام/1290</p></div><p><br /><br />منبع: خبرگزاری تسنیم</p>]]></content:encoded> </item> <item> <title>سرور غالب امیرالمؤمنین حیدر علی (ع)؛ در شعر وحشی بافقی</title> <link>https://www.backlinkbing.ir/%d8%b3%d8%b1%d9%88%d8%b1-%d8%ba%d8%a7%d9%84%d8%a8-%d8%a7%d9%85%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%84%d9%85%d8%a4%d9%85%d9%86%db%8c%d9%86-%d8%ad%db%8c%d8%af%d8%b1-%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%b9%d8%9b-%d8%af%d8%b1.html</link> <dc:creator><![CDATA[استاندارد وب ایران]]></dc:creator> <pubDate>Fri, 22 Aug 2025 12:36:21 +0000</pubDate> <category><![CDATA[کتاب]]></category> <category><![CDATA[امام حسین(ع)]]></category> <category><![CDATA[امام رضا(ع)]]></category> <category><![CDATA[امام علی(ع)]]></category> <category><![CDATA[امیرالمومنین(ع)]]></category> <category><![CDATA[ایران]]></category> <category><![CDATA[بافق یزد]]></category> <category><![CDATA[شاه نجف در شعر فارسی]]></category> <category><![CDATA[شیعه]]></category> <category><![CDATA[هندوستان]]></category> <category><![CDATA[یزد]]></category> <guid isPermaLink="false">https://www.backlinkbing.ir/%d8%b3%d8%b1%d9%88%d8%b1-%d8%ba%d8%a7%d9%84%d8%a8-%d8%a7%d9%85%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%84%d9%85%d8%a4%d9%85%d9%86%db%8c%d9%86-%d8%ad%db%8c%d8%af%d8%b1-%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%b9%d8%9b-%d8%af%d8%b1.html</guid> <description><![CDATA[خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: کمال الدین محمد، معروف به وحشی بافقی متولد بافق یزد است و از زبردست‌ترین شاعران قرن دهم، دوران عمرش همزمان با دوران شاهی شاه طهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده بود. تحصیل علم را از شهر خود و نزد شرف الدین علی … <a href="https://www.backlinkbing.ir/%d8%b3%d8%b1%d9%88%d8%b1-%d8%ba%d8%a7%d9%84%d8%a8-%d8%a7%d9%85%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%84%d9%85%d8%a4%d9%85%d9%86%db%8c%d9%86-%d8%ad%db%8c%d8%af%d8%b1-%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%b9%d8%9b-%d8%af%d8%b1.html" class="more-link">ادامه خواندن <span class="screen-reader-text">سرور غالب امیرالمؤمنین حیدر علی (ع)؛ در شعر وحشی بافقی</span></a>]]></description> <content:encoded><![CDATA[<p> <br /></p><div itemprop="articleBody" class="item-text"><p dir="RTL" style="text-align:justify"><strong><span style="color:#000080">خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی:</span></strong><span style="background-color:white"> کمال الدین محمد، معروف به وحشی بافقی متولد بافق یزد است و از زبردست‌ترین شاعران قرن دهم، دوران عمرش همزمان با دوران شاهی شاه طهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده بود. تحصیل علم را از شهر خود و نزد شرف الدین علی بافقی شروع کرد، بعد از چند سال به یزد رفته و همچنان به کسب علم مشغول بود، سرانجام به کاشان رفت و با مکتب داری روزگار می‌گذراند. برخی میگویند او سفری به هندوستان داشته و به سیاق آن روزگار از راه دریا و از طریق بندر هرمز رفته؛ هرچند در دربار شاهان گورکانی نمانده و به یزد بازگشته و تا زمان پایان عمر در این شهر زندگی کرده است.</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">به هر صورت از احوالاتش بر می‌آید که مردی فاضل و بلند نظر، ولی تنگدست و گوشه نشین و در عین حال قانع بوده است. اشعارش درباره رسول الله صلی الله علیه و آله، امیرالمومنین علی علیه السلام، امام رضا علیه السلام و امام زمان عجل الله فرجه الشریف، و ترکیب بند درخشانش درباره امام حسین علیه السلام برمیآید که او شیعه بوده؛ بخصوص که کاشان نیز یکی از مراکز تشیع در ایران بوده است و او عمری در آن شهر گذرانده بوده است.</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">برخی از اشعاراو متأثر از آیات قرآن و احادیث ائمه (ع) است. درون مایه‌های عرفانی در اشعارش به ویژه در منظومه خُلد برین از وجوه برجسته اندیشه‌های او دانسته شده است. تبیین مفاهیم و فضائل دینی و اخلاقی چون قناعت، بخشش، عدل و انصاف و تحسین آنها و تشریح رذائل اخلاقی چون تظاهر، کبر، حرص و حسد و پرهیز از آنها، از جمله موضوعاتی است که جنبه تعلیمی و اخلاقی شعر او را برجسته کرده است. از آنجا که شاعری زبردست بود در همه قالب‌های شعری شعر می سروده، اما غزل‌ها و ترکیب بندهای او از شهرت بیشتری برخوردار است.</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">او در قصیده‌ای که مطلعش «زلف پیش پای او بر خاک می‌ساید جبین / همچو هندویی که پیش بت نهد سر بر زمین» است، در مدح امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام اینطور می‌سراید:</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">روح در تن می‌دمد باد بهاری غنچه را</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">می‌رسد گویا ز طرف روضۀ خلدبرین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">یعنی از خاک حریم روضۀ شاه نجف</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">گلبن باغ حقیقت سرو بستانِ یقین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">حیدر صفدر، شه عنترکش خیبر گشای</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سرور غالب، سرِ مردان امیر المؤمنین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">کیست کو سر کرده سر باشد بدور عدل او</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">کش ز سر نگذشت حرف ناامیدی همچو شین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">گر نیارد سر فرو با پاسبان درگهت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">هندوی گردنکش کیوان درین حصن حصین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">از طناب کهکشان جلاد خونریز فلک</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">برکشد او را به حلق از پیش طاق هفتمین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">چرخ چوگانی که گوی خاک در چوگان اوست</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">رخش قدر عالیش را چیست داغی بر سرین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">ذات پاکش گر نبودی بانی مُلک وجود</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">حاش لله گر بدی الفت میان ماء و طین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">شرح احوال جحیم و صورت حال جنان</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سر به سر گوید، اشارت گر کند سوی جنین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">ای حریم بوستانِ مرقدت، دارالسلام</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">وی ز خیل خاک بوسانِ درت روح الامین،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">درگه قدر ترا ارواح علوی پاسبان،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">خرمن فضل ترا مرغان قدسی خوشه چین</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">از همین قصیده می‌توان دریافت که تمایل او سبک شعریش به مکتب وقوع نزدیک است، احساسات و عواطف و نازک خیال‌های او آنچنان با زبانی ساده و روان بیان شده که گویی در حال محاوره بوده و گاهی چنان است که گویی حرفهای روزمره اش را میزند، با زبانی ساده و پر از صداقت شعر می‌گوید و به همین جهت در عهد خود او را تواناترین شاعر مکتب وقوع دانسته‌اند.</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">قصیده‌ای دیگر در مدح حضرت علی علیه السلام دارد که ردیفش آبله است و با بیان سختی‌های روزگار شروع می‌شود و سپس به این ابیات می‌رسد:</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">یافت ره در روضه آن کو در ره شاه نجف</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">کرد پای او ز سیر کوه و هامون آبله</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سرور غالب امیرالمؤمنین حیدر که شد</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">در طریق جستجویش پایِ گردون آبله</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">رفت مدتها که پا بر خاک نتواند نهاد</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">در ره او پای انجم نیست جیحون آبله</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">یک شرار از قاف قهرش در دل دریا فتاد</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">جوش زد چندانکه از وی شد گهر چون آبله</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">بسکه بر هم زد ز شوقِ ابرِ جودش دست خویش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">شد کف دستِ صدف از دُرّ مکنون آبله</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">ای خوش آن روزی که خود را افکنم در روضه‌اش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">همچو مجنون کرده پا در برِّ مجنون آبله</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">آنکه چون گل نیست خندان از نسیم حُبّ او</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">باد او را غنچۀ دل، غرق خون، چون آبله</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">قصیده‌ای دیگر دارد با ردیف گل، که بعد از توصیف دشت‌های پر گل اینطور می‌گوید:</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">از کششهای قطره شبنم</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بر ورق‌ها کشیده مسطر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">تا کند حرفهای رنگین درج</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بر وی از مدح آل حیدر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">شاه دین مرتضا علی که شدش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">به هزاران زبان ثناگر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بسکه در دشت خیبر از تیغش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">رست از گِل ز خون کافر گُل،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">گر خزان ریاض دهر شود،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">نشود کم ز دشت خیبر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">در کفش از غبار اشهب او</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">مشگ دارد بنفشه، عنبر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">در بغل از خزانۀ کف او</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">یاسمین سیم دارد و زر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">باد قهرش اگر بر آن باشد</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">ندمد تا به حشر دیگر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">ور شود فیض او بر این ماند</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">تازه تا صبحگاه محشر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بود از رشح جام احسانش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">که به این رنگ گشت احمر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">باشد از یاد عطر اخلاقش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">که بر اینگونه شد معطر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">خلق او هست غنچه‌ای که از او</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">زیر دامان نهاد مجمر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">در ازل بسته است قدرت او</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">اندر این شیشۀ مدور گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">گر نهد در ریاض لطفش پای</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">دمد از ناخن غضنفر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">حرز خود گر نساختی نامش</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">کی شدی بر خلیل آذر گل؟</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">ای که باغ علوِّ قدرت را</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">چرخ نیلوفر است و اختر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">دم ز لطفت اگر خطیب زند</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">دمد از چوب خشک منبر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">گر دهندش ز باغ قهرت آب</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بردمد همچو خار نشتر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">گر اشارت کنی که در گلشن</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">نبود رو گشاده دیگر گل،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">پیچد از بیم شحنۀ غضبت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">غنچه سان خویش را به چادر، گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">گر نسیم بهار احسانت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">سوی گلزار بگذرد بر گل،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">گردد از دولت حمایت تو</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">بر سپاه خزان مظفر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">باد قهرت اگر به خلد وزد،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">خرمن آتشی شود هر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">ور به دوزخ رسد نم لطفت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">دود گردد بنفشه، اخگر گل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">خشک ماند درخت گل برجای</span></p><p dir="RTL" style="text-align:right"><span style="background-color:white">گر بگویی دگر میاور گل…</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">در قصیده‌ای دیگر، بعد از توصیف آغاز بهار و رسیدن آفتاب به برج حَمَل، و هنرنمایی درخانی از نام بردن گل‌هایی مانند بستان افروز و خیری و ختمی و… سرخی در و دشت را میبیند و اینطور می‌سراید:</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">لاله سر برزده از سنگ ز سرتاسر کوه</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">گل برون آمده از خاک ز پا تا سر تل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">گویی از کُشته شده پشته سراسر در و دشت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">از دم تیغ جهاندار، به هنگام جدل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">مسند آرای امامت، علیِ عالی قدر</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">والی ملک و ملل، پادشه دین و دوَل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">باعث سلسلۀ هستی ملک و ملکوت</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">عالم مسألۀ کلیِ ادیان و ملل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">حکمتش گر به طبایع نظری بگشاید،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">نتوان نام و نشان یافت ز امراض و علل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سپس دامنه شعر را از دشت گل بر آسمان پرستاره می‌کشاند:</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">پیش در گاه تو چون سایه بود در بن چاه،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">گرچه بر دایرۀ چرخ برین است زحل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">اهتمام تو اگر مصلح اضداد شود،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سر بر آرد ز گریبان ابد شخص ازل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">پیش ماضی اگر از حفظ تو باشد سدی</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">هرگز از حال تجاوز نکند مستقبل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">نیست خورشید فلک بر طرف جرم هلال</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">طبل بازیست ترا تعبیه در زین کتل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">روز ناورد که افتد ز کمینگاه جدال</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">در فلک زلزله از غلغلۀ کوس جدل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">پر زند مرغ عقاب افکن تیر از چپ و راست،</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">بال نسرین سماوی شود از واهمه شَل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">خاک میدان شود آمیخته با خون سران</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">پای اسبان سَبُک خیز، بمانَد به وَحَل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">بر رگ جان فتد آن عقده ز پیکان خدنگ</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که به دندان اجل نیز نگردد منحل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">لرزه بر مهر فتد از اثر موجه خون</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">که مبادا شود این سقف مقرنس مختل</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">دامن فتنه اجل گیرد و پرسد که چه شد؟</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">گویدش فتنه چه یارای سخن؟ لاتسئل!</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">شد پر آشوب جهان وقت گریز است، گریز!</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">قوت پا اگرت هست، محل است محل…</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سرانجام وحشی بافقی در سال ۹۹۱ هجری قمری در یزد از دنیا رفت و همانجا به خاک سپرده شد. اما برای گور او نیز ماجراهایی رخ داده که خواندنش خالی از لطف نیست.</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">آنچنان که از گفته‌های تاریخی برمیآید، وحشی بافقی را در جایی به خاک سپردند که «صحن شاهزاده فاضل» بوده است. سنگ گور او پیدا بود تا آنکه در روزگار پادشاهی رضاخان، تصمیم گرفتند که نخستین خیابان شهر یزد را بسازند. این خیابان، درست از کنار سنگ گور وحشی می‌گذشت. پس سنگ قبر را برداشتند و به اداره‌ی مالیه (دارایی) آن زمان بردند تا در وقتی مناسب آرامگاهی برای وحشی ساخته شود. خیابان نوساز نیز در کنار مزار وحشی ساخته شد. اما با گذشت زمان، دیگر کمتر کسی به یاد می‌آورد که در آنجا شاعری نامدار دفن شده است. ساخت آرامگاه هم کم‌کم به فراموشی سپرده شد و سنگ گور او از بین رفت.</span></p><p dir="RTL" style="text-align:justify"><span style="background-color:white">سال‌ها بعد، آقای سخندان _برادرزاده فرخی یزدی_ به یزد بازگشت، او که مدتی شهردار یزد هم بوده محل قبر وحشی و برداشتن سنگ گور او را به یاد داشت. به هر صورت مکان قبر وحشی مشخص شده است، در مورد ساخت بنای آرامگاه و اهالی بافق نیز درخواست دارند که باقیمانده پیکر او به این شهر انتقال داده شود. اکنون بنایی نمادین از آرامگاه او در پارکی در یزد ساخته شده است.</span></p></p></div><p><br /><br />منیع: خبرگزاری مهر</p>]]></content:encoded> </item> </channel></rss> If you would like to create a banner that links to this page (i.e. this validation result), do the following:
Download the "valid RSS" banner.
Upload the image to your own server. (This step is important. Please do not link directly to the image on this server.)
Add this HTML to your page (change the image src attribute if necessary):
If you would like to create a text link instead, here is the URL you can use:
http://www.feedvalidator.org/check.cgi?url=https%3A//www.backlinkbing.ir/feed
